Goniatites

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Goniatites
Status: Uitgestorven, als fossiel bekend
Fossiel voorkomen: Vroeg-Carboon
Goniatites
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dierenrijk)
Onderrijk:Metazoa
Stam:Mollusca (Weekdieren)
Klasse:Cephalopoda (Koppotigen)
Onderklasse:Ammonoidea (Ammonietachtigen)
Orde:Goniatitida
Onderorde:Goniatitina
Familie:Goniatitidae
Geslacht
Goniatites
Haan, 1825
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Goniatites[1] is een geslacht van uitgestorven cephalopode mollusken, dat leefde tijdens het Vroeg-Carboon.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Deze ammonietachtige had een sterk involute schelp met een kleine nauwe navel en een sculptuur van fijne, dicht opeenstaande groeilijnen. De zigzaggende sutuurlijnen bevatten zowel spitse als ronde bochten.

De schaal is in het algemeen bolvormig met een open maar smalle umbilicus, waarbij het oppervlak gewoonlijk reticulair is als gevolg van longitudinale lirae die dwarsstroken kruist. De ventrale lob van de hechtdraad is vrij smal met een middenzadel ongeveer of iets minder dan de helft van de hoogte van de gehele lob. Het eerste laterale zadel is rechthoekig tot hoekig. De diameter van de schelp bedroeg ongeveer zes centimeter.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

Fossielen van soorten binnen dit geslacht zijn wijdverspreid gevonden in Noord-Amerika, Eurazië en Noord-Afrika. In het bijzonder zijn ze gevonden in het Trias van Italië, de Verenigde Staten, in het Perm van de Verenigde Staten, in het Carboon van Tsjechië, Duitsland, Ierland, Marokko, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten, in het Mississippien van de Verenigde Staten, maar ook in het Devoon van Tsjechië, Spanje en de Verenigde Staten.

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]