Grand Prix-wegrace van Duitsland 1974
 Grand Prix-wegrace van Duitsland 1974
| ||
|---|---|---|
| ||
| Land | Duitsland
| |
| Datum | 28 april 1974 | |
| Organisator | FIM | |
| 500 cc | ||
| Poleposition | niet toegekend | |
| Snelste ronde | Edmund Czihak
| |
| Eerste | Edmund Czihak
| |
| Tweede | Helmut Kassner
| |
| Derde | Walter Kaletsch
| |
| 350 cc | ||
| Poleposition | niet toegekend | |
| Snelste ronde | Helmut Kassner
| |
| Eerste | Helmut Kassner
| |
| Tweede | Wolfgang Stephan
| |
| Derde | Frans Weidacher
| |
| 250 cc | ||
| Poleposition | niet toegekend | |
| Snelste ronde | Helmut Kassner
| |
| Eerste | Helmut Kassner
| |
| Tweede | Horst Lahfeld
| |
| Derde | Harry Hoffmann
| |
| 125 cc | ||
| Poleposition | niet toegekend | |
| Snelste ronde | Fritz Reitmaier
| |
| Eerste | Fritz Reitmaier
| |
| Tweede | Wolfgang Rubel
| |
| Derde | Hans-Joachim Dittberner
| |
| 50 cc | ||
| Poleposition | niet toegekend | |
| Snelste ronde | Ingo Emmerich
| |
| Eerste | Ingo Emmerich
| |
| Tweede | Arnulf Teuchert
| |
| Derde | Wolfgang Golembeck
| |
| Zijspan | ||
| Poleposition | Werner Schwärzel/Karl-Heinz Kleis
| |
| Snelste ronde | Werner Schwärzel/Karl-Heinz Kleis
| |
| Eerste | Werner Schwärzel/Karl-Heinz Kleis
| |
| Tweede | Klaus Enders/ Ralf Engelhardt
| |
| Derde | Siegfried Schauzu/ Wolfgang Kalauch
| |
De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1974 was tweede race van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1974. De race werd verreden op 28 april 1974 op de Nordschleife van de Nürburgring nabij Nürburg.
Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]
De organisatie van de Nürburgring was niet populair bij de coureurs. In de Grand Prix van 1970 was het al tot een uitbarsting tussen rijders en organisatie gekomen. De Nordschleife werd voor het eerst sinds 1955 gebruikt en de Duitse rijders hadden daardoor een groot voordeel: het circuit was 22 km lang en de motorcoureurs kregen slechts 1½ uur de tijd om het circuit te leren kennen. In het kader van de Eifelrennen waren er tegelijk ook autoraces en de Formule 2 auto's kregen 3½ uur trainingstijd. Bovendien werd het circuit door de autoraces extra glad en bleven de vangrails onbeschermd staan omdat dat voor de auto's nodig was. Door die vangrails verloor Rob Fitton een been en hij overleed later in het ziekenhuis, dat na de races vol lag met gewonde motorcoureurs. Gerenommeerde rijders kregen geen start of mochten slechts in één klasse starten, waardoor ze startgeld misliepen, terwijl onbekende Duitse rijders wel startplaatsen kregen. Het was de druppel die de emmer deed overlopen en de Duitse Grand Prix was de aanleiding tot de oprichting van de Grand Prix Riders Association.
Rijdersstaking[bewerken | brontekst bewerken]
Al tijdens het FIM-congres van 1973 was besloten dat vanaf 1974 de circuits gekeurd zouden worden door FIM-stewarts en coureurs, waarbij de bevindingen ook gedocumenteerd zouden worden zodat ze bij toekomstige meningsverschillen gebruikt konden worden. De organisatie was voor de trainingen al door Giacomo Agostini gewaarschuwd dat de geleiderails onvoldoende waren afgeschermd met strobalen. Hij vroeg het aantal strobalen te verhogen van 2.500 naar 15.000, maar de organisatoren trokken zich niets aan van de richtlijn van de FIM.
Toen Bill Henderson tijdens de trainingen zijn wervelkolom op drie plaatsen beschadigde doordat hij tegen de vangrail klapte en Phil Read en Teuvo Länsivuori bij de gewonde Henderson tien minuten op een ambulance stonden te wachten werd door alle teams besloten niet aan de start te verschijnen. Toen er getraind moest worden was de Nordschleife in mist en sneeuw gehuld en toen de baan uiteindelijk vrij gegeven werd trainden alleen enkele onbeduidende Duitse coureurs en een paar rijders uit het Oostblok, opgejut door een functionaris van de Duitse bond en door een extra premie.
Tijdens de races werden deze coureurs aangemoedigd door de speaker, die de stakende toprijders als "maffia" bestempelde. De Duitse bond strafte een aantal Duitse rijders, waaronder Dieter Braun, Rolf Minhoff en John Dodds (reed met een Duitse licentie) voor één wedstrijd. Opmerkelijk was dat de zijspanrijders, die zelf als enigen de Finse Grand Prix van 1973 geboycot hadden, de staking braken en met 37 combinaties van start gingen. In de andere klassen gingen de minimaal benodigde zes rijders van start, waardoor de races hun WK-status niet verloren. Het was de eerste grote staking van coureurs sinds de TT van Assen van 1955 en dat ook de privérijders staakten was bijzonder. Zij moesten soms tegen hun zin rijden omdat zij het startgeld nodig hadden om hun reis- en verblijfskosten te betalen.
Gevolgen[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdens een ingelaste zitting van de wegracecommissie van de FIM stelde die de coureurs echter in het gelijk. Wedstrijdleider Kurt Bosch (nota bene vicevoorzitter van diezelfde commissie) werd geschorst en per 31 december 1974 uit zijn functie ontheven, de Duitse organisatie kreeg een boete van 20.000 Zwitserse franken en de internationale jury kreeg een reprimande. De FIM had het tegelijkertijd organiseren van auto- en motorraces al jaren geleden verboden, maar bij de Duitse Grand Prix (in het kader van de Eifelrennen) gebeurde dat toch steevast. De door de Duitse bond opgelegde schorsing kon door de sportcommissie van de FIM niet teruggedraaid worden. Overigens werden de straffen tegen de Duitse bond en organisatie na een protest tijdens het FIM-congres van oktober 1974 weer teruggedraaid.
Het uiteindelijke resultaat van de staking was dat het publiek, dat door de lengte van het circuit de rijders slechts om de tien minuten zag passeren, nu ook nog met een minimaal startveld met onbekende coureurs te maken kreeg.
500 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Uitslag 500 cc[bewerken | brontekst bewerken]
350 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Uitslag 350 cc[bewerken | brontekst bewerken]
.svg){kind=small}
250 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Uitslag 250 cc[bewerken | brontekst bewerken]
125 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Uitslag 125 cc[bewerken | brontekst bewerken]
.svg){kind=small}
50 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Uitslag 50 cc[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Ingo Emmerich
|
Kreidler | 37' 31" 2 | 15 |
| 2 | Arnulf Teuchert
|
Kreidler | + 39" 6 | 12 |
| 3 | Wolfgang Golembeck
|
Kreidler | + 2' 40" 4 | 10 |
| 4 | Peter Rüttjeroth
|
Kreidler | + 7' 06" 1 | 8 |
| 5 | Winfried Fries
|
Kreidler | 6 | |
| DNS |  Harald Bartol
|
Kreidler | ||
| DNS | .svg){kind=small} Rolf Blatter
|
Kreidler | ||
| DNS |  Jan Bruins
|
Jamathi | ||
| DNS |  Otello Buscherini
|
Malanca | ||
| DNS | Cees van Dongen
|
Kreidler | ||
| DNS | Stefan Dörflinger
|
Kreidler | ||
| DNS | Wolfgang Gedlich
|
Kreidler | ||
| DNS | Ulrich Graf
|
Kreidler | ||
| DNS | Carlo Guerrini
|
Ringhini | ||
| DNS | Jan Huberts
|
Kreidler | ||
| DNS | Hans-Jürgen Hummel
|
Kreidler | ||
| DNS | Henk van Kessel
|
Van Veen-Kreidler | ||
| DNS | Rudolf Kunz
|
Kreidler | ||
| DNS |  Robert Lavér
|
Kreidler | ||
| DNS |  Luis Armando López Mateos
|
Derbi | ||
| DNS | Claudio Lusuardi
|
Villa | ||
| DNS | Norbert Peschke
|
Kreidler | ||
| DNS | Nico Polane
|
Roton | ||
| DNS | Herbert Rittberger
|
Kreidler | ||
| DNS | Leif Rosell
|
Jamathi | ||
| DNS | Günter Schirnhofer
|
Kreidler | ||
| DNS | Gerhard Thurow
|
Kreidler | ||
| DNS | Theo Timmer
|
Jamathi | ||
| DNS | Wilhelm Werner
|
Kreidler | ||
| DNS | .svg){kind=small} Julien van Zeebroeck
|
Van Veen-Kreidler |
Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Bakkenist | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Werner Schwärzel
|
Karl-Heinz Kleis
|
König | 50' 39" 2 | 15 |
| 2 | Klaus Enders
|
Ralf Engelhardt
|
Busch-BMW | + 29" 2 | 12 |
| 3 | Siegfried Schauzu
|
Wolfgang Kalauch
|
Busch-BMW | + 1' 54" 2 | 10 |
| 4 | Rolf Steinhausen
|
Karl Scheurer
|
Busch-König | + 2' 33" 9 | 8 |
| 5 | Richard Wegener
|
.svg){kind=small} Derek Jacobson
|
BMW | 6 | |
| 6 | Gustav Pape
|
Franz Kallenberg
|
König | 5 | |
| 7 | Siegfried Maier
|
Gerhard Lehmann
|
BMW | 4 | |
| 8 | Otto Haller
|
Erich Haselbeck
|
BMW | 3 | |
| 9 | Hanspeter Hubacher
|
Kurt Huber
|
BMW | 2 | |
| 10 | Helmut Schilling
|
Harald Mathews
|
BMW | 1 |
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1974 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 26e seizoen (1974) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1974 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1973 |
Grand Prix-wegrace van Duitsland | Volgende race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1975 |
· 
· 
· ·