Grote goudrugspecht

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Grote goudrugspecht
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016)
Grote goudrugspecht (Chrysocolaptes guttacristatus)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Piciformes (Spechtvogels)
Familie:Picidae (Spechten)
Onderfamilie:Picinae (Echte spechten)
Geslacht:Chrysocolaptes (Goudrugspechten)
Soort
Chrysocolaptes guttacristatus
(Tickell, 1833)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Grote goudrugspecht op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De grote goudrugspecht (Chrysocolaptes guttacristatus synoniem:Chrysocolaptes lucidus) is een soort uit de familie van de spechten die voorkomt op de op in Zuid- en Zuidoost-Azië.[2]

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De grote goudrugspecht is een grote soort die zo'n 33 centimeter groot wordt. De soort heeft een goudgele rug en vleugels. De stuit is rood en de staart zwart. De onderkant is wit met donkere markeringen. De kop is witachtig met een zwarte nek en hals. Het gedeelte rond de ogen is ook zwart. Dit zwarte deel loopt door naar het zwarte deel van de nek. In tegenstelling tot de kleine goudrugspecht (Dinopium benghalense) heeft de soort een donkere baardstreep.

Een volwassen mannetjes grote goudrugspecht heeft een rode kruin, terwijl het vrouwtje een zwarte kruin met wat witte stippen erin heeft. Jonge exemplaren lijken op het vrouwtje, maar zijn nog wat minder op kleur.

Net als andere spechten heeft deze soort een rechte puntige snavel, een stijve staart voor steun tegen de boomstam en poten met twee voorwaarts gerichte tenen en twee achterwaarts gerichte tenen.

Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn vier ondersoorten van de grote goudrugspecht:[2]

Status[bewerken | brontekst bewerken]

Deze soort heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. De vogel is nog algemeen in geschikt habitat, maar gaat in aantal achteruit. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar).Om deze redenen staat de soort als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]