Guillaume Van Keirsbulck

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Guillaume Van Keirsbulck
Guillaume Van Keirsbulck
Persoonlijke informatie
Bijnaam GVK
Geboortedatum 14 februari 1991
Geboorteplaats Roeselare, België
Lengte 192 cm
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Klassiekerrenner
Ploegen
2010
2011–2016
2017–2018
2019–2020
2021–2022
2023
Quick Step (stagiair)
Quick Step
Wanty-Groupe Gobert
CCC Team
Alpecin-Fenix
Bingoal Pauwels Sauces WB
Beste prestaties
Gent-Wevelgem 20e (2017)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Guillaume Van Keirsbulck (Roeselare, 14 februari 1991) is een voormalig Belgisch wielrenner.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Hij is de zoon van Kurt Van Keirsbulck en de kleinzoon van Benoni Beheyt.

Hij werd zowel in 2006 als 2007 Belgisch kampioen tijdrijden bij de Nieuwelingen, in respectievelijk Wachtebeke en Maldegem. In deze twee jaren werd hij tevens provinciaal kampioen in deze discipline. Vanaf 2008 kwam hij uit voor de junioren. Ook in deze categorie bevestigde hij zijn capaciteiten als tijdrijder met een achtste plek op het EK tijdrijden, en een 24e plek op het WK. Hij won in 2009 Parijs-Roubaix voor junioren en eindigde bij zowel de tijdrit als de reguliere wegwedstrijd als tweede in het West-Vlaamse kampioenschap voor junioren. Op het Europese kampioenschap tijdrijden eindigde hij als zesde. Dat jaar won hij ook de tweede etappe A in de Ronde van Nedersaksen voor Junioren.

In 2010 behaalde hij dezelfde klasseringen op het provinciale kampioenschap van West-Vlaanderen, maar dit keer bij de beloften.

2010[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf oktober 2010 mocht Van Keirsbulck stage lopen bij het Belgische ProTour team Quick Step. Hij maakte zijn debuut in het Criterium van Kortemark, hij eindigde er als 76e. Later dat seizoen startte hij ook nog in de GP Fourmies, het Kampioenschap van Vlaanderen en de Nationale Sluitingsprijs. Na deze stageperiode kreeg hij een contract bij Quick-Step.

2011[bewerken | brontekst bewerken]

Het seizoen 2011 was het eerste seizoen bij de profs voor de toen nog maar 19-jarige Van Keirsbulck. De Ronde van Gabon was zijn eerste wedstrijd. In de maand februari verbaasde hij de wielerwereld door vierde te worden in Le Samyn, op maar negen seconden van winnaar Dominic Klemme. Hij trad dat jaar aan in zowel de Ronde van Vlaanderen waar hij 67e werd, en in Parijs-Roubaix deze wedstrijd reed hij echter niet uit. In oktober van dat jaar won hij zijn eerste wedstrijd bij de profs, hij was de beste in de GP Briek Schotte te Desselgem. Een week later won hij ook de Omloop van het Houtland.

2012[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2012 maakte Van Keirsbulck zijn debuut in de Ronde van Qatar, samen met Tom Boonen, Matthew Brammeier, Francesco Chicchi, Nikolas Maes, František Raboň, Gert Steegmans, en Stijn Vandenbergh won hij ook het ploegenklassement. Verder dat jaar reed Van Keirsbulck alle voorjaarsklassiekers, met uitzondering van de door zijn ploegmaat Tom Boonen gewonnen Ronde van Vlaanderen. In Parijs-Roubaix gaf hij op na een val. In oktober won hij net als vorig jaar de GP Briek Schotte.

2013[bewerken | brontekst bewerken]

Zijn seizoen begon net als vorig jaar in de Ronde van Qatar, waar hij ploegmaat Mark Cavendish aan vier zeges en de eindzege hielp. Dat jaar behoorde hij ook tot de selectie voor de Tirreno-Adriatico. In de ploegentijdrit haalde hij samen met Gert Steegmans, Mark Cavendish, Martin Velits, Michał Kwiatkowski, Niki Terpstra, Tony Martin en Zdeněk Štybar de zege. In het voorjaar werd hij geselecteerd voor Parijs-Roubaix, hij moest hier echter opgeven door een val. Na deze teleurstelling ging zijn vorm wel in stijgende lijn, zo reed hij een fantastisch BK. Tijdens deze wedstrijd verzette hij berenwerk in de achtervolging op de koplopers, toen Philippe Gilbert ontsnapte ging hij mee, maar ze werden terug ingelopen, uiteindelijk eindigde hij als 17e. Door zijn goede vorm werd hij geselecteerd voor de Ronde van Spanje, hij reed uit en zou als 125e eindigen.

2014[bewerken | brontekst bewerken]

Zijn seizoen startte prima, tijdens de Ronde van Qatar eindigde hij twee keer in de top tien, het leverde hem een 7e plek in de eindstand op en eindwinst in het jongerenklassement. Na een goede tijdrit pakt hij de eindzege in de Driedaagse De Panne.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

2011
Omloop van het Houtland
2013
1e etappe Tirreno-Adriatico (ploegentijdrit)
2014
Jongerenklassement Ronde van Qatar
2e etappe Driedaagse van West-Vlaanderen
Jongerenklassement Driedaagse van West-Vlaanderen
Eindklassement Driedaagse van De Panne-Koksijde
7e etappe Eneco Tour
2017
Le Samyn
2018
Antwerp Port Epic

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2011
2012
2013 125e  
2014
2015
2016
2017 147e  
2018 123e  
2019
2020
2021
2022 123e  
2023
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix E3 Harelbeke Dwars door Vlaanderen Kuurne-Brussel-Kuurne Wereld­ranglijsten
2011 67e opgave opgave 55e
2012 opgave 82e 55e 61e
2013 opgave 19e 22e
2014 67e 44e 84e 82e 65e 7e 163e (UWT)
2015 46e 62e 49e 5e
2016 70e 68e 65e
2017 20e 48e opgave 36e 42e 56e
2018 22e opgave 52e 62e 34e
2019 124e opgave 73e 42e opgave 29e
2020 81e 79e 87e
2021
2022 opgave 26e
2023 65e 47e 39e opgave 109e 55e

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

Op maandagavond 27 juni 2011 verloor hij zijn vriendin (Emilia Bonami) door een ongeval in Egem.

Van Keirsbulck werd in zowel 2015 als 2021 veroordeeld voor het rijden met overdreven snelheid. Hij kreeg daarom op 25 februari 2021 een rijverbod van drie maanden, waarvan 8 dagen effectief, en een boete van 320 euro. Op dat moment zat de wielrenner ook zonder ploeg. Hij moet zijn rijexamen, zowel praktiijk als theorie, opnieuw doen en psychische en medische tests afleggen.