Guillaume Van Strydonck

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Affiche expositie Les Vingt, 1889, met vermelding van Van Strydonck

Guillaume Van Strydonck (Namsos, 10 december 1861 - Sint-Gillis, 2 juli 1937) was een Belgisch kunstschilder. Hij schilderde aanvankelijk in de stijl van het realisme, maar werd later gerekend tot het impressionisme en was een voorloper van het luminisme.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Van Strydonck

Van Strydonck werd geboren in Noorwegen waar zijn vader werkte voor een Brugs bedrijf, maar keerde al op jonge leeftijd terug naar België. Op dertien jarige leeftijd kreeg hij zijn eerste tekenlessen van Edouard Agneessens. Van 1876 tot 1884 studeerde hij aan de Academie voor Schone Kunsten te Brussel, onder Jean-François Portaels, en raakte daar bevriend met James Ensor en beeldhouwer Guillaume Charlier. In 1880 ging hij naar Parijs en studeerde daar onder Jean-Léon Gérôme aan de École nationale des beaux-arts.[1] Van Strydonck gold in de jaren 1880 in het artistieke leven van Brussel als een markante verschijning. Hij was in 1883 een van de oprichters van de avant-gardistische kunstenaarsvereniging Les Vingt. Hij debuteert in 1883 met L’Essor in Brussel en op het Salon Nationale de Paris.[2] Aanvankelijk werkte hij in een realistische stijl en met royale penseelstreken portretten, landschappen, genrewerken, historische taferelen en stillevens. Later kreeg zijn werkwijze door zijn fellere kleurgebruik en de behandeling van het licht steeds nadrukkelijker impressionistische en luministische trekken. Hij was de favoriet van de Belgische kunstverzamelaar Henri Van Cutsem.[3]

Zijn broer Léopold was een vooraanstaand ontwerper van sieraden en medailles.

Van Strydonck was een reislustig man. In 1885 maakte hij een reis naar Florida, waar hij prachtige schilderijen van een Quakergemeenschap maakte. Hierna schilderde hij een aantal jaren te Mechelen en Blankenberge. Van 1891 tot 1896 verbleef hij met korte onderbrekingen in India en Sri Lanka. Later volgde nog Marokko. Terug in België vestigde hij zich vervolgens in Weert en in Lanklaar, waar hij het Belgische landschap tot zijn hoofdthema maakte.

Van 1900 tot 1931 was hij docent aan de academie te Brussel. Jean-Jacques Gailliard was een van zijn leerlingen.[4]

Hij overleed in 1937, op 75-jarige leeftijd.

Erkenning[bewerken | brontekst bewerken]

In 1883 kreeg Van Strydonck een eervolle vermelding (3e prijs) in het concours van de Prix de Rome.

In 1884 won hij de Godecharleprijs voor schilderkunst.[5]

Het boek Guillaume van Strydonck met zijn werk uit Florida en Indië naar aanleiding van de overzichtstentoonstelling in 2002 in het Charliermuseum. [6]

Aanwezigheid in musea[bewerken | brontekst bewerken]

Werken van Van Strydonck bevinden zich o.a. in:

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Peter H. Feist e.a.: Het Impressionisme (samenstelling Ingo F. Walther), Taschen, München, 2010. ISBN 9783836522908
  • Constantin Ekonomidès: Guillaume van Strydonck, de reizen van de impressionistische schilder, Pandora, 2002

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Guillaume Van Strydonck. www.guillaumevanstrydonck.be. Geraadpleegd op 23 januari 2024.
  2. Pas, Wim (2000), Biografisch lexicon: plastische kunst in België: schilders, beeldhouwers, grafici ; 1930-2000 ; Arto 2000. De Gulden Roos, Antwerpen. ISBN 978-90-76138-02-2.
  3. Voyeur: zijn vriend Ensor is wereldberoemd, maar deze vergeten schilder moet niet voor hem onderdoen. www.hbvl.be (27 mei 2023). Geraadpleegd op 23 januari 2024.
  4. Gailliard bij Ensor op bezoek | OKV. www.okv.be (10 mei 2023). Geraadpleegd op 23 januari 2024.
  5. (fr) LAURÉATS | Godecharle. Fonds Godecharle. Geraadpleegd op 23 januari 2024.
  6. De reizen van de impressionistische schilder - les voyages du peintre impressionniste Guillaume Van Strydonck: (1861 - 1937); Florida 1886, Indië 1891; [uitgave ter gelegenheid van de Tentoonstelling De Reizen van de Impressionistische Schilder Guillaume van Strydonck (1861 - 1937); Charlier Museum, 3 april - 9 juni 2002]. nv Pandora, Antwerpen (2002). ISBN 978-90-5325-194-2.
  7. Œuvre « Portrait de Madame Wynand-Janssens » – Musées royaux des Beaux-Arts de Belgique. fine-arts-museum.be. Geraadpleegd op 23 januari 2024.
  8. Œuvre « Lilium » – Musées royaux des Beaux-Arts de Belgique. fine-arts-museum.be. Geraadpleegd op 23 januari 2024.
  9. Meules de fèves des marais - Guillaume Van Strydonck | Musée d'Orsay. www.musee-orsay.fr. Geraadpleegd op 23 januari 2024.
  10. (en) Portrait of Léopold Vander Kelen. www.wikidata.org. Geraadpleegd op 23 januari 2024.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Guillaume Van Strydonck van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.