Gyrton

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gyrton
Gyrton (Griekenland)
Gyrton
Situering
Coördinaten 39° 50′ NB, 22° 35′ OL
Portaal  Portaalicoon   Archeologie


Gyrton (Oudgrieks: Γυρτών, Gyrtṓn) of Gyrtone[1] (Γυρτώνη, Gyrtṓnē) was een stad in het Thessalische landschap Pelasgiotis,[2] ten zuiden van Larissa[3] aan de Peneus.[4]

De stad werd gezegd haar naam te ontlenen aan Gyrton, een broer van Phlegyas,[5] of aan Gyrtone, een dochter van Phlegyas.[6] Daarom heetten de bewoners van deze streek vroeger Phlegyae of Phlegyers (Φλεγύαι / Phlegýai), naar Phlegyas, de broer van Ixion.[7]

Gyrton werd reeds door Homerus[8] genoemd. En het bleef ook in latere tijden een belangrijke, rijke stad.[9]

Gyrton maakte deel uit van een oud verbond van Thessalische steden met Athene, dat deze laatste in 431 v.Chr. met een contingent, onder hun eigen aanvoerders, zou steunen tijdens de Peloponnesische Oorlog.[10] Rond 416 v.Chr. verwierf Kalippos van Gyrton de erfelijke proxenia bij de Atheners.[11] In 360 of 359 v.Chr. was een burger van Gyrton theodorokos in Epidaurus.[12]

Antiochus III de Grote zou tijdens zijn inval in Thessalië Gyrtone niet hebben ingenomen.[13] In 215 of 214 v.Chr. werd aan minstens 60 burgers van Gyrton, op voorspraak van Philippus V van Macedonië, het burgerrecht van het naburige Larissa verleend.[14] In 197 v.Chr. zou Philippus V in de slag bij Cynoscephalae ook de steun krijgen van ruiterij uit Thessalië onder aanvoering van Heraclides van Gyrton.[15] Perseus van Macedonië liet de stad links liggen toen hij vernam dat deze reeds werd bezet door Titus Minucius Rufus en de Thessalische strategos Hippias.[16]

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Seneca, Troades 831.
  2. Strabo, Geographika IX 5.22.
  3. Scholia, ad Apollonium Rhodium I 40.
  4. Plinius maior, Naturalis Historia IV 32.
  5. Stephanus Byzantius, s. v. Γύρτων.
  6. Scholia, ad Apollonium Rhodium I 57.
  7. Homerus, Ilias II 301, Strabo, Geographika IX 5.21. Vgl. Pherecydes van Athene, (FGrH) fr. 41e.
  8. Ilias II 720, 738. Vgl. Strabo, Geographika IX 5.19.</
  9. Apollonius Rhodius, I 57.
  10. Thucydides, II 22.
  11. IG I³ 92.
  12. IG IV²,1 94.
  13. Livius, Ab Urbe condita XXXVI 10.
  14. IG IX 2, 517.
  15. Polybios, XVIII 22.2.
  16. Livius, Ab Urbe condita XLII 54.6-7.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  • art. Gyrtone, in F. Lübker - trad. ed. J.D. Van Hoëvell, Classisch Woordenboek van Kunsten en Wetenschappen, Rotterdam, 1857, p. 412.
  • art. Macer, in J.G. Schlimmer - Z.C. de Boer, Woordenboek der Grieksche en Romeinsche Oudheid, Haarlem, 1920, p. 295.