Hans van den Broek

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hans van den Broek
Hans van den Broek in 1983
Geboren 11 december 1936
Parijs
Politieke partij KVP (tot 1980)
Christen-Democratisch Appèl (sinds 1980)
Beroep Politicus
Religie Rooms-katholiek
Vlag van Europa Europees commissaris namens Nederland
belast met:
1993-95: Externe Betrekkingen, Gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid en Uitbreiding
1995-99: Externe Betrekkingen, GBV, Mensenrechten en Uitbreiding
Aangetreden 6 januari 1993
Einde termijn 16 september 1999
President Jacques Delors
Jacques Santer
Manuel Marín
Voorganger Frans Andriessen
Opvolger Frits Bolkestein
Vlag van Nederland Minister van Buitenlandse Zaken
Aangetreden 4 november 1982
Einde termijn 3 januari 1993
Monarch Beatrix
Premier Ruud Lubbers
Voorganger Dries van Agt
Opvolger Pieter Kooijmans
Vlag van Nederland Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken
Aangetreden 11 september 1981
Einde termijn 4 november 1982
Monarch Beatrix
Premier Dries van Agt
Voorganger Durk van der Mei
Opvolger Wim van Eekelen
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Henri (Hans) van den Broek (Parijs, 11 december 1936) is een Nederlands voormalig politicus en minister van staat. Gedurende bijna 30 jaar, van 1970 tot 1999, was hij actief in de politiek. Zijn belangrijkste functies tijdens die periode waren minister van Buitenlandse Zaken en Europees Commissaris voor Buitenlandse Betrekkingen.

Persoonlijk leven[bewerken | brontekst bewerken]

Hij groeide op in Hilversum, waar zijn vader Hendrik van den Broek directeur van Radio Nederland Wereldomroep was. Hij studeerde in 1965 af in het Nederlands recht aan de Rijksuniversiteit Utrecht. In 1973 volgde hij een opleiding senior-management aan het instituut 'De Baak' te Noordwijk. Hij is getrouwd, heeft twee dochters en woont nabij Lochem. Zijn jongste dochter Marilène is de echtgenote van prins Maurits van Oranje-Nassau, van Vollenhoven.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Hij begon zijn loopbaan als advocaat in Rotterdam en was later werkzaam bij ENKA in Arnhem. Namens de Katholieke Volkspartij (KVP) zat hij tussen 1970 en 1974 in de gemeenteraad van Rheden. Hij raakte later vooral bekend als minister van Buitenlandse Zaken in de kabinetten Lubbers I, Lubbers II en Lubbers III. In januari 1993 trad hij af als minister. Tussen 1976 en 1981 was hij lid van de Tweede Kamer namens de KVP en later namens het CDA. In de kabinetten Van Agt II en Van Agt III was hij in 1981 en 1982 staatssecretaris van Buitenlandse Zaken. Als minister werd hij internationaal vooral bekend in 1991, toen hij, als lid van een driemanschap optredend namens de Europese Unie, een rol speelde bij de totstandkoming van het Akkoord van Brioni dat het einde van de oorlog in Slovenië betekende. Na drie keer minister van Buitenlandse Zaken te zijn geweest, werd hij op 6 januari 1993 lid van de Europese Commissie. In zijn latere functie in Brussel was hij belast met de buitenlandse betrekkingen en met de uitbreiding van de Europese Unie. Deze functie vervulde hij tot maart 1999. Medewerker en woordvoerder was D66-politica Lousewies van der Laan. Vanaf 2005 is Van den Broek Minister van Staat. Tot mei 2011 was Hans van den Broek voorzitter van Instituut Clingendael (het Nederlands Instituut voor Internationale Betrekkingen). Ook was hij voorzitter van het bestuur van Radio Nederland Wereldomroep.

Chronologisch overzicht carrière[bewerken | brontekst bewerken]

  • advocaat en procureur, advocatenkantoor Blom & Dutilh te Rotterdam, van 1965 tot 1968
  • directiesecretaris N.V. ENKA-Glanzstoff te Arnhem, van 1969 tot 1973
  • lid KVP-fractie gemeenteraad van Rheden (Gld.), van 1 september 1970 tot 21 augustus 1974
  • commercieel manager productiegroep industriële garens, N.V. ENKA-Glanzstoff te Arnhem, van 1973 tot 1976
  • lid CDA-fractie Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 12 oktober 1976 tot 11 september 1981
  • staatssecretaris van Buitenlandse Zaken (belast met Europese samenwerking), van 11 september 1981 tot 4 november 1982 (kabinetten Van Agt-II en Van Agt-III)
  • lid CDA-fractie Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 16 september 1982 tot 4 november 1982
  • minister van Buitenlandse Zaken, van 4 november 1982 tot 3 januari 1993 (kabinetten Lubbers-I, Lubbers-II en Lubbers-III)
  • lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 3 juni 1986 tot 14 juli 1986
  • lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 14 september 1989 tot 7 november 1989
  • lid Europese Commissie, belast met Externe Betrekkingen, Gemeenschappelijk buitenlands- en veiligheidsbeleid en Uitbreiding, van 6 januari 1993 tot 25 januari 1995 (commissie-Delors III)
  • lid Europese Commissie, belast met externe betrekkingen met Midden- en Oost-Europa, de voormalige Sovjet-Unie, Turkije, Cyprus, Malta en andere Europese landen, gemeenschappelijk buitenlands- en veiligheidsbeleid, mensenrechten en externe diplomatieke missies, alsmede uitbreiding van de Europese Unie, van 25 januari 1995 tot 17 september 1999 (commissie-Santer) (sinds maart 1999 'demissionair')

Eerbetoon[bewerken | brontekst bewerken]

Partijpolitieke functies[bewerken | brontekst bewerken]

Kandidaat Tweede Kamerlid[bewerken | brontekst bewerken]

Nevenfuncties[bewerken | brontekst bewerken]

Huidige[bewerken | brontekst bewerken]

  • voorzitter Calamiteitencommissie (Stichting Calamiteiten Fonds), vanaf 2000
  • lid Raad van Commissarissen Schiphol Group, vanaf 2000
  • lid Independent Commission on Turkey, vanaf 2003 - lid Globel Leadership Foundation, vanaf 2004
  • lid ICNND (Advisory Board International Commission on Nuclear Non-Proliferation and Disarmament), vanaf 2009
  • lid Raad van Advies 'The Rights Forum', vanaf 2009

Vorige[bewerken | brontekst bewerken]

  • lid bestuur Nederlands Studenten Afrika Gezelschap
  • lid Raad van Toezicht Rijksuniversiteit Utrecht, van 1 mei 1997 tot 2007
  • voorzitter Carnegie-Stichting, van januari 2000 tot 2007
  • voorzitter Nederlandse Instituut voor Internationale Betrekkingen 'Clingendael', van 30 maart 2000 tot 2007
  • voorzitter bestuur Radio Nederland Wereldomroep, van mei 2000 tot juni 2008
  • lid Advisory Board M&A Bureau Stuart Lammert & Co. te Toronto, Canada, tot 2010

Afgeleide functies[bewerken | brontekst bewerken]

  • ondervoorzitter bijzondere commissie voor de Grondpolitiek (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 13 april 1978 tot 11 september 1981
  • lid bijzondere commissie van onderzoek naar de kennis die personen hadden van het oorlogsverleden van mr. W. Aantjes en de wijze waarop deze kennis was verkregen en gehanteerd werd (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van december 1978 tot augustus 1979

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • P. Rusman, 'De laatste Koude-Oorlogsstrijder. Hans van den Broek (1982-1993)', in: D. Hellema e.a. (red.), De Nederlandse ministers van Buitenlandse Zaken in de twintigste eeuw. Den Haag, 1999, p. 269.
  • A.G. Harryvan en J. van der Harst, 'Poortwachter van de Unie. Hans van den Broek, lid van de Europese Commissie (1993-1999)', in: G. Voerman e.a. (red.), De Nederlandse Eurocommissarissen. Amsterdam, 2010, p. 237.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

Voorganger:
D.F. (Durk) van der Mei 		Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken
(Europese samenwerking)
1981-1982 		Opvolger:
W.F. (Wim) van Eekelen
Voorganger:
A.A.M. (Dries) van Agt 		Minister van Buitenlandse Zaken
1982-1993 		Opvolger:
P.H. (Pieter) Kooijmans
Voorganger:
F.H.J.J. (Frans) Andriessen 		Europees Commissaris voor Externe Betrekkingen
1993-1999 		Opvolger:
C.F. (Chris) Patten
Voorganger:
– 		Europees Commissaris voor Uitbreiding
1993-1999 		Opvolger:
G. (Günter) Verheugen
Voorganger:
– 		Europees Commissaris voor Mensenrechten
1995-1999 		Opvolger:
–
Voorganger:
F.H.J.J. (Frans) Andriessen 		Nederlands Eurocommissaris
1993-1999 		Opvolger:
F. (Frits) Bolkestein
Zie de categorie Hans van den Broek van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hans_van_den_Broek&oldid=67376672"