Hans van den Doel (PvdA)
| Hans van den Doel | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Hans van den Doel, 26 juni 1973
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Johannes van den Doel | |||
| Geboren | 4 april 1937, Zierikzee | |||
| Overleden | 28 maart 2012, Hemelum | |||
| Partij | PvdA | |||
| Religie | Gereformeerd (synodaal) | |||
| Titulatuur | Prof. Dr. | |||
| Politieke functies | ||||
| 1967-1973 | lid Tweede Kamer | |||
| 1973-1981 | hoogleraar-adviseur | |||
| ||||
Johannes (Hans) van den Doel (Zierikzee, 4 april 1937 – Hemelum, 28 maart 2012) was een Nederlands econoom en sociaaldemocratisch politicus.
In de tweede helft van de jaren zestig was Van den Doel samen met Han Lammers initiatiefnemer tot de oprichting van Nieuw Links, de vernieuwingsbeweging in de Partij van de Arbeid. Van 1967 tot 1973 maakte hij deel uit van de PvdA-fractie in de Tweede Kamer en was hij woordvoerder op het gebied van volkshuisvesting; daarnaast hield hij zich bezig met financieel-economische vraagstukken. Hij bekleedde de functie van minister van Volkshuisvesting in het Schaduwkabinet-Den Uyl van PvdA, D66 en PPR in 1971. In hetzelfde jaar promoveerde hij bij Jan Tinbergen op het proefschrift Konvergentie en Evolutie, de konvergentietheorie van Jan Tinbergen en de economische ordes in Oost en West, waarna hij in 1973 uit de actieve politiek stapte en hoogleraar politicologie werd aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Twee jaar later stapte hij over naar de Universiteit van Amsterdam, om daar hoogleraar economie te worden.
In 1981 werd Van den Doel getroffen door een hersenbloeding waardoor hij gedeeltelijk verlamd raakte. Het betekende het einde van zijn wetenschappelijke en politieke carrière. Hij bekwaamde zich als kunstschilder en gaf zodoende vorm aan zijn biografie.[1] Op 28 maart 2012 overleed hij na ruim dertig jaar invaliditeit op 74-jarige leeftijd. Hij was tweemaal gehuwd en kreeg uit zijn eerste huwelijk met Truus Grondsma drie dochters.
Werken[bewerken | brontekst bewerken]
- Tien over rood. Uitdaging van Nieuw Links aan de PvdA (1966) (samen met anderen)[2]
- De macht van de rooie ruggen (1967) (met anderen)
- De meeste mensen willen meer. Het betere leven van Tien over Rood (1967) (samen met anderen)
- Konvergentie en Evolutie, de konvergentietheorie van Tinbergen en de economische ordes in Oost en West (dissertatie, 1971)
- Ekonomie en demokratie in het staatsbestuur (inaugurele rede, 1973)
- Demokratie en welvaartstheorie: een inleiding in nieuwe politieke ekonomie (1975, latere herdrukken) (vertaald in het Engels, Spaans, Italiaans en Japans; de derde en vierde herdruk werd bewerkt door professor Ben van Velthoven en verscheen onder de titel Democratie en welvaartstheorie)
- Lastig Links (1976)
- Het biefstuk-socialisme en de economie (1978)
- De economie van de onbetaalde rekening (1980)
Bronnen, noten en/of referenties
|