Heerlijkheid Blankenhain

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Blankenhain was een tot de Opper-Saksische Kreits behorende heerlijkheid binnen het Heilige Roomse Rijk.

heerlijkheid Blankenhain

Sinds 1256 woonde er een tak van de heren van Meldingen op Blankenhain. Zij hadden de burcht en de heerlijkheid in leen van het keurvorstendom Mainz. Na het uitsterven van de heren van Blankenhain in 1415 kwam de heerlijkheid aan een tak van de graven van Gleichen. Deze resideerden tot hun uitsterven in Blankenhain. Na het uitsterven van de graven van Gleichen in 1631 ontstond er een erfstrijd. Uiteindelijk kwam de heerlijkheid in 1639 aan de graven van Hatzfeld als leen van Keur-Mainz.

Na het uitsterven van Hatzfeld in 1794 viel de heerlijkheid aan de leenheer, het keurvorstendom Mainz.

In paragraaf 3 van de Reichsdeputationshauptschluss van 25 februari 1803 werden alle bezittingen van Mainz in Thüringen aan het koninkrijk Pruisen toegewezen, waardoor ook Blankenhain aan Pruisen kwam.

In de Vrede van Tilsit van 1807 moest Pruisen al zijn gebied ten westen van de Elbe afstaan. Blankenhain kwam toen als deel van het gebied Erfurt onder direct bestuur van Frankrijk. Na de verdrijving van de Franse troepen in 1813 nam Pruisen weer bezit van het land. Het Congres van Wenen in 1815 kende de heerlijkheid Blankenhain toe aan het groothertogdom Saksen-Weimar-Eisenach.

Regenten[bewerken | brontekst bewerken]

regering naam geboren overleden familie
1639-1658 Melchior van Hatzfeld 10-10-1593 9-1-1658
1639-1673 Herman 12-7-1603 23-10-1673 broer
1673-1685 Frans 24-4-1638 2-2-1685 zoon
1673-1683 Hendrik 1648? 6-8-1683 broer
1683-1738 Frans 16-4-1676 27-2-1738 zoon
1738-1779 Frans Philips Adriaan 2-3-1717 5-1-1779 zoon
1779-1794 Frederik Karel 7-8-1773 23-5-1794 zoon