Henri de Merode (1856-1908)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Hendrik de Mérode-Westerloo)
Henri de Merode
Portret van Henri de Merode door Jacques de Lalaing, wandelgangen van het parlement
Volledige naam Henri Charles Marie Ghislain de Merode
Geboren Parijs, 28 december 1856
Overleden Lausanne, 13 juli 1908
Kieskring Brussel
Turnhout
Land Vlag van België België
Partij Katholieke Partij
Functies
? - ? Gemeenteraadslid Westerlo
1882 - 1884 Provincieraadslid Antwerpen
1884 - 1892 Volksvertegenwoordiger
1892 - 1908 Burgemeester Westerlo
1892 - 1895 Minister van Buitenlandse Zaken
1894 - 1900 Volksvertegenwoordiger
1900 - 1908 Senator
1903 - 1908 Voorzitter senaat
Portaal  Portaalicoon   België
Politiek
Monument ter ere van Henri de Merode op de Grote Markt van Westerlo

Henri Charles Marie Ghislain (Henri) graaf de Merode (Parijs, 28 december 1856 - Lausanne, 13 juli 1908), was een Belgisch diplomaat, grootgrondbezitter en politicus voor de Katholieke Partij.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Henri de Merode, 11de Markies van Westerlo, 8ste Prins van Rubempré en 5de Prins van Grimbergen, was de zoon van graaf Charles de Merode, markies van Westerlo (1824-1892) en van prinses Marie-Nicolette d'Arenberg (1830-1905). Zijn vader was Voorzitter van de senaat en burgemeester van Westerlo. Zelf trouwde hij met prinses Nathalie Eugénie Eléonore de Croÿ (1863-1957). Ze hadden twee dochters en een zoon.

De Merode was doctor in de rechten (Leuven, 1879), diplomaat en grondeigenaar. Na de dood van zijn vader werd hij burgemeester (1892-1908) van Westerlo Hij was provincieraadslid voor de provincie Antwerpen van 1882 tot 1884.

Hij werd voor de Katholieke Partij verkozen in het parlement. Hij was volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Brussel (1884-1892 en 1894-1896) en, als opvolger voor de overleden Jean-Baptiste Coomans, voor het arrondissement Turnhout (1896-1900). Hij werd vervolgens senator (1900-1908) voor het arrondissement Mechelen-Turnhout waarna hij werd opgevolgd door Jules Wittman. Hij was senaatsvoorzitter van 1903 tot aan zijn dood in 1908. Op 6 mei 1907 werd hij benoemd tot minister van Staat.

De Merode was Minister van Buitenlandse Zaken. Van 31 oktober 1892 tot 17 maart 1894 in de regering-Beernaert en van 26 maart 1894 tot 25 mei 1895 in de regering-De Burlet.

Zijn zoon, Charles de Merode (1887-1977), in 1919 getrouwd met Marguerite-Marie de Laguiche (1895-1988), werd na hem burgemeester van Westerlo (1913-1947). Met deze zoon stierf de eerste tak van de afstammelingen van graaf Willem de Merode uit. Het echtpaar had geen kinderen maar adopteerde in 1946 hun neef, prins Albert de Merode (1915-1958).

In 1913 richtte de gemeente Westerlo een gedenkteken op ter nagedachtenis van Henri de Merode.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

In juni 1905 vond een concours handboogschutterijen, genaamd "De Mérode", plaats dat naar graaf de Merode genoemd was die de tweede prijs schonk.[1]

Het kasteel van Westerlo wordt jaarlijks, tijdens de kermisdagen, door de bewoners opengesteld voor bezoek.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Joz. DE VOGHT, Graaf Hendrik de Merode-Westerlo, in: Ons Volk Ontwaakt, 4 oktober 1913.
  • Paul VAN MOLLE Het Belgisch parlement, 1894-1972. Antwerpen/Utrecht, 1972, p. 98-99.
  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1994, Brussel, 1994.
  • Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD (red.), Le Parlement belge, 1831-1894. Données biographiques, Brussel, 1996.
  • Baudouin D'HOORE, Inventaire des archives de la famille Merode Westerlo, Brussel, Rijksarchief, 2014.
Voorganger:
Charles de Merode
Burgemeester van Westerlo
1892 - 1908
Opvolger:
?
Voorganger:
Marie Joseph de Riquet de Caraman
Minister van Buitenlandse Zaken
1892 - 1895
Opvolger:
Jules de Burlet
Voorganger:
Joseph d'Ursel
Voorzitter van de Senaat
1903 - 1908
Opvolger:
Alfred Simonis