Horst Buchholz

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Horst Buchholz
Graf van Horst Buchholz
Algemene informatie
Geboortenaam Horst Werner Buchholz
Geboren 4 december 1933
Overleden 3 maart 2003
Land Duitsland
Werk
Jaren actief 1949 - 2002
Beroep Acteur
(en) IMDb-profiel
(en) IBDB-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Horst Werner Buchholz (Berlijn, 4 december 1933 – aldaar, 3 maart 2003) was een Duits acteur, die vooral bekend werd voor zijn rol in The Magnificent Seven. Hij speelde tussen 1952 en 2002 in meer dan zestig films.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Buchholz werd geboren in Berlijn als zoon van een schoenmaker. Zijn grootouders aan vaders kant waren immigranten uit New Jersey en zijn grootouders aan moeders kant kwamen uit Denemarken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Buchholz geëvacueerd naar Silezië. Tegen het einde van de oorlog belandde hij in een gastgezin in Tsjecho-Slowakije. Hij keerde na de oorlog zo snel mogelijk terug naar Berlijn.

Buchholz maakte maar net zijn school af, voor hij begon te solliciteren naar werk als toneelacteur. Hij maakte zijn toneeldebuut in 1949. Hij verliet al snel hierna Oost-Berlijn om in West-Berlijn te gaan werken, met name in het Schiller Theater. Ook ging hij werken voor de radio. Vanaf 1952 breidde hij zijn werkgebied uit naar film, beginnend met nasynchronisaties en kleine rolletjes. Hij had zijn eerste grote filmrol in Marianne Meine Jugendliebe (1955) van regisseur Julien Duvivier. Een tweede grote rol was die van Mischa Bjelkin in Helmut Käutners Himmel ohne Sterne. Deze rol leverde hem een prijs op voor beste acteur op het filmfestival van Cannes. Zijn doorbraak bij het grote publiek kwam definitief met de film Bekenntnisse des Hochstaplers Felix Krull (1957).

In 1958 trouwde Buchholz met Myriam Bru. Samen kregen ze twee kinderen. Hun zoon Christopher werd ook acteur.

Horst Buchholz begon vanaf 1959 mee te spelen in buitenlandse films, beginnend met de Britse film Tiger Bay. Daarna volgden The Magnificent Seven (1960) en One, Two, Three (1961), geregisseerd door Billy Wilder. Hij was verder te zien in de romantische film Fanny uit 1961, samen met Maurice Chevalier en Leslie Caron. Buchholz kwam bekend te staan als een acteur die elke rol die hij tegenkwam aangreep. Zijn films beslaan dan ook veel verschillende genres zoals komedies, horrorfilms, en oorlogsdrama’s. In 1997 speelde hij mee in de met een Academy Award bekroonde film La vita è bella.

In 2000 sprak hij in het Duitse tabloid die Bunte voor het eerst over biseksualiteit.[1]

Buchholz stierf op 3 maart 2003 op 69-jarige leeftijd in Berlijn aan de gevolgen van longontsteking.

Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]