Ida Ingemarsdotter

Ida Ingemarsdotter
	Ida Ingemarsdotter (Stockholm, 2013)
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Ida Maria Erika Ingemarsdotter
Geboortedatum	26 april 1985
Geboorteplaats	Sveg
Nationaliteit	Zweden
Lengte	1,74 m
Gewicht	68 kg
Sportieve informatie
Discipline	Langlaufen
Trainer/coach	Jocke Abrahamsson
Club	Aasarna IK
Olympische Spelen	2010, 2014, 2018
Debuut	2004
Medailleoverzicht
Portaal	Sport

Ida Maria Erika Ingemarsdotter (Sveg, 26 april 1985) is een Zweedse langlaufster. Ze vertegenwoordigde haar vaderland op de Olympische Winterspelen 2010 in Vancouver, de Olympische Winterspelen 2014 in Sotsji en de Olympische Winterspelen 2018 in Pyeongchang.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Bij haar wereldbekerdebuut, in februari 2004 in Stockholm, scoorde Ingemarsdotter direct haar eerste wereldbekerpunten. Ruim twee jaar later behaalde ze in Borlänge haar eerste toptienklassering in een wereldbekerwedstrijd. Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2007 in Sapporo eindigde Ingemarsdotter als achtste op de sprint. In Liberec nam de Zweedse deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2009, op dit toernooi eindigde ze als vierde op de sprint. In februari 2010 stond ze in Canmore voor de eerste maal in haar carrière op het podium van een wereldbekerwedstrijd. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver eindigde Ingemarsdotter als vijftiende op de sprint en als 41e op de 15 kilometer achtervolging, samen met Anna Olsson, Magdalena Pajala en Charlotte Kalla eindigde ze als vijfde op de estafette.

Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2011 in Oslo eindigde de Zweedse als twaalfde op de sprint en als achtentwintigste op de 10 kilometer klassieke stijl. Op het onderdeel teamsprint veroverde ze samen met Charlotte Kalla de wereldtitel, samen met Anna Haag, Britta Johansson Norgren en Charlotte Kalla sleepte ze de zilveren medaille in de wacht op de estafette. Op 12 januari 2012 boekte Ingemarsdotter in Milaan haar eerste wereldbekerzege. In Val di Fiemme nam ze deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2013. Op dit toernooi behaalde ze de zilveren medaille op de sprint. Op de teamsprint legde ze samen met Charlotte Kalla beslag op de zilveren medaille, samen met Emma Wikén, Anna Haag en Charlotte Kalla veroverde ze de zilveren medaille op de estafette. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2014 in Sotsji eindigde Ingemarsdotter als vijfde op de sprint. Op de estafette werd ze samen met Emma Wikén, Anna Haag en Charlotte Kalla olympisch kampioen, samen met Stina Nilsson sleepte ze de bronzen medaille in de wacht op de teamsprint

Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2015 in Falun eindigde de Zweedse als twaalfde op de sprint, op de teamsprint legde ze samen met Stina Nilsson beslag op de zilveren medaille. In Lahti nam ze deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2017. Op dit toernooi eindigde ze als vijfde op de sprint en als zeventiende op de 10 kilometer klassieke stijl. Samen met Stina Nilsson eindigde ze als vierde op de teamsprint. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2018 in Pyeongchang eindigde Ingemarsdotter als dertiende op de sprint en als 34e op de 10 kilometer vrije stijl.

Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2019 in Seefeld eindigde de Zweedse als elfde op de 15 kilometer skiatlon, als dertiende op de 30 kilometer vrije stijl en als 33e op de 10 kilometer klassieke stijl.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Winterspelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Plaats	Resultaten
2010	Vancouver	15e Sprint (klassieke stijl) 41e 15 km achtervolging DNF 30 km (klassieke stijl) 5e 4x5 km estafette
2014	Sotsji	5e Sprint (vrije stijl) 3 Teamsprint (klassieke stijl) 1 4x5 km estafette
2018	Pyeongchang	13e Sprint (klassieke stijl) 34e 10 km vrije stijl

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Plaats	Resultaten
2007	Sapporo	8e Sprint (klassieke stijl)
2009	Liberec	4e Sprint (vrije stijl)
2011	Oslo	12e Sprint (vrije stijl) 28e 10 km (klassieke stijl) 1 Teamsprint (klassieke stijl) 2 4x5 km estafette
2013	Val di Fiemme	2 Sprint (klassieke stijl) 2 Teamsprint (vrije stijl) 2 4x5 km estafette
2015	Falun	12e Sprint (klassieke stijl) 2 Teamsprint (vrije stijl)
2017	Lahti	5e Sprint (klassieke stijl) 17e 10 km klassieke stijl 4e Teamsprint (klassieke stijl)
2019	Seefeld	33e 10 km klassieke stijl 11e 15 km skiatlon 13e 30 km vrije stijl

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen

Seizoen	Algm	DI	SP	TdS
2003/2004	86e	-	53e	-
2005/2006	65e	-	36e	-
2006/2007	50e	-	27e	-
2007/2008	41e	-	26e	-
2008/2009	49e	-	31e	-
2009/2010	15e	54e	6e	DNF
2010/2011	18e	27e	16e	-
2011/2012	22e	52e	6e	28e
2012/2013	32e	64e	10e	-
2013/2014	37e	71e	15e	-
2014/2015	21e	35e	12e	-
2015/2016	12e	19e	6e	12e
2016/2017	15e	28e	8e	-
2017/2018	18e	18e	12e	-
2018/2019	15e	15e	6e	DNF

Wereldbekerzeges

Nr.	Datum	Plaats	Onderdeel
1.	14 januari 2012	Milaan	Sprint (vrije stijl)
2.	17 februari 2012	Szklarska Poręba	Sprint (vrije stijl)

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

(sv) Officiële website
(en) Profiel van Ida Ingemarsdotter op de website van de FIS
(en) Profiel van Ida Ingemarsdotter op sports-reference.com (gearchiveerd)

Zie de categorie Ida Ingemarsdotter van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.