Iers Open 2013

The Irish Open
Plaats	Ierland
Golfbaan	Carton House Golf Club in Maynooth
Par	72 (Montgomerie Course)
Tour(s)	Europese Tour
Datum	27-30 juni 2013
Deelnemers	156
Prijzengeld	€ 2.000.000
Titelhouder	Jamie Donaldson
Winnaar	Paul Casey
Portaal	Golf

Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

Het Iers Open is een golftoernooi op de agenda van de Europese PGA Tour. De 70ste editie werd van 27-30 juni 2013 gespeeld op de Carton House Golf Club in Maynooth.

Het prijzengeld was weer € 2.000.000. Titelverdediger was Jamie Donaldson, die het toernooi in Noord-Ierland met -18 won. Er deden acht voormalige winnaars mee. Paul Casey won het toernooi voor Joost Luiten en Robert Rock.

Carton House[bewerken | brontekst bewerken]

Het huidige Carton House werd vanaf 1739 gebouwd door de 19e graaf van Kildare. De 20ste graaf van Kildare (tevens eerste graaf van Leinster) trouwde met Emily, achterkleindochter van de Engelse koning Charles II en zij was vooral verantwoordelijk voor de inrichting. Ook kreeg zij 23 kinderen. Haar kleinzoon, de 3de graaf van Leinster, verkocht het huis aan de Royal Dublin Society. Het bijbehorende landgoed is nu 440 hectare en geheel ommuurd. De rivier de Rye loopt door het landgoed. Er is zalm uitgezet en verder zijn er 80.000 hardhout-bomen geplant aan de rand van het landgoed. Carton House werd in 2000 verbouwd tot hotel. Op het landgoed liggen twee 18-holes golfbanen, de eerste werd in 2002 ontworpen door Mark O'Meara, de tweede in 2003 door Colin Montgomerie. In 2005 en 2006 werd hier ook het Iers Open gespeeld.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De par van de Montgomerie Course is 72.

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Joost Luiten was voor de eerste twee rondes ingedeeld met Peter Uihlein en Simon Thornton. Alle drie hadden ze al een toernooi in 2013 gewonnen. Een mooie publiekstrekker. Na de ochtendronde stond Shane Lowry, die het toernooi als amateur in 2009 won, aan de leiding met 67. 's Middags maakten nog vier spelers dezelfde score, w.o. Joost Luiten, maar allen werden ingehaald door Oscar Florén, die met 66 binnenkwam.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Rookie Peter Uihlein, die in 2012 professional werd en in 2013 het Madeira Islands Open won, ging met een birdie op zijn 14de hole (hole 5) aan de leiding net nadat Robert Rock, die in de partij achter hem speelde, een eagle op zijn 13de hole (hole 4) maakte. Beiden stonden daarna op -9. De groep achter hen stond op -7 en bestond uit Joost Luiten, Oscar Florén en José María Olazabal. 's Middags kwam daar Ricardo Santos bij. De score van Lafeber was niet goed genoeg om de volgende rondes te mogen spelen. Derksen maakte op hole 15 een birdie waardoor hij nog net de cut haalde. De 45-jarige Noord-Ier Damian Mooney maakte een hole-in-one op hole 7, een par 3 van 172 meter.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

Er stond veel meer wind, waardoor er maar twee eagles werden gemaakt, terwijl er in ronde 1+2 achttien eagles op het scoreboard stonden. Pablo Larrazábal en Joost Luiten brachten toch een mooie score binnen en voor Luiten was dat net genoeg om aan de leiding te gaan. Hij was heel tevreden dat hij met die wind geen bogey op zijn kaart had^[1] ^[2]. Peter Lawrie is met -6 de beste Ier, op de voet gevolgd door Shane Lowry met -5.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

Peter Uihlein was geen bedreiging meer voor de eerste plaats. Hij verloor bij ronde 4 zes slagen in de eerste zes holes. Thomas Bjørn had pas zes holes gespeeld toen Luiten afsloeg, en hij stond inmiddels op -9. Hij eindigde in zijn laatste twee toernooien op de 2de plaats en is dus in goede vorm. Pablo heeft soms goede uitschieters, maar is minder consistent. Shane Lowry startte een uur eerder dan Peter Lawrie, die met Peter Uihlein speelde. Hij eindigde als beste Ier.

Joost Luiten gaf zijn overwinning uit handen door twee boven par te spelen. Paul Casey, die met Robert Rock in de partij voor Luiten speelde, had op de laatste hole een eagle gemaakt en op een totaal van -14 kwam, wist meteen dat hij gewonnen had. Luiten en Rock maakten op hole 18 een birdie maar dat mocht niet meer baten. De deelden de 2de plaats.

Scores

Naam	Score R1		Nr	Score R2		Totaal	Nr	Score R3		Totaal	Nr	Score R4		Totaal	Nr
Paul Casey	68	-4	T7	72	par	-4	T21	67	-5	-9	T4	67	-5	-14	1
Joost Luiten	67	-5	T2	70	-2	-7	T3	66	-6	-13	1	74	+2	+2	T2
Robert Rock	69	-3	T13	66	-6	-9	T1	71	-1	-10	3	71	-1	-11	T2
Pablo Larrazábal	69	-3	T13	69	-3	-6	T8	66	-6	-12	2	75	3	-9	4
José María Olazabal	68	-4	T7	69	-3	-7	T3	71	-1	-8	T6	72	par	-8	T5
Shane Lowry	67	-5	T2	70	-2	-7	T3	74	+2	-5	T21	69	-3	-8	T5
Peter Lawrie	72	par	T67	71	-1	-1	T44	67	-5	-6	T18	71	-1	-7	T10
Ricardo Santos	71	-1	T34	66	-6	-7	T3	71	-1	-8	T6	74	+2	-6	T15
Oscar Florén	66	-6	1	71	-1	-7	T3	71	-1	-8	T6	77	+5	-3	T30
Peter Uihlein	67	-5	T2	68	-4	-9	T1	74	+2	-7	T12	77	+5	-2	T32
Michael Hoey	67	-5	T2	76	+4	-1	T44	72	par	-1	T48	71	-1	-2	T32
Robert-Jan Derksen	73	+1	T80	71	-1	par	T60	73	+1	+1	T59	74	+2	+3	T61
Jean-Baptiste Gonnet	67	-5	T2	75	+3	-2	T31	75	+3	+1	T59	76	+4	+5	T65
Maarten Lafeber	73	+1	T80	73	+1	+2	MC