Ilvaiet
Het mineraal ilvaiet is een calcium-ijzer-silicaat met de chemische formule CaFe2+3(SiO4)2(OH). Het mineraal behoort tot de sorosilicaten.
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Het opaak kleurloze, donkergrijs tot zwarte ilvaiet heeft een submetallische glans, een bruinzwarte streepkleur en de splijting van het mineraal is duidelijk volgens de kristalvlakken [010] en [001]. Het kristalstelsel is orthorombisch. Ilvaiet heeft een gemiddelde dichtheid van 4,01, de hardheid is 5,5 tot 6 en het mineraal is niet radioactief.
Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]
Het mineraal ilvaiet is genoemd naar Ilva, de Latijnse naam voor het eiland Elba.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
Het mineraal ilvaiet komt voor in de buurt van magnetiet-erts lichamen, bij koper en zink-ertsen en in contactmetamorfe gesteenten met zeolieten. De typelocatie van ilvaiet is de Capo Calamita op Elba, Italië. Het wordt ook gevonden in Dalnjegorsk in Rusland.