Interamnia (planetoïde)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(704) Interamnia
Interamnia
Type Planetoïde
F-type
Datum ontdekking 2 oktober 1910Bewerken op Wikidata
Fysische gegevens
Diameter 350,3×303,6 km;[1][2]
317 km[3]
Massa 3,70x1019 kg[4]
Rotatietijd 8,727 uur[3]
Absolute helderheid +5,94 mag
Albedo 0,074[3]%
Baangegevens
Perihelium 2,601 AU
Aphelium 3,522 AU
Halve lange as (a) 3,062 AU
Excentriciteit (e) 0,1503
Lengte klimmende knoop (Ω) 280,38°
Argument van het periapsis (ω) 95,76°
Middelbare anomalie (M) 119,95
Periode (P) 1957,49 dagen
(5,36 a)
Dagelijkse beweging (n) 16,92 km/s
Inclinatie (i) 17,29°
Waarnemingsgegevens
Standaardepoche J2008
Schijnbare helderheid +9,9 tot +13,0 mag
Portaal  Portaalicoon   Astronomie

(704) Interamnia is een planetoïde in een baan om de zon, in het buitenste deel van de planetoïdengordel tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter. Ze is een bijzonder grote planetoïde met een diameter van gemiddeld ongeveer 327 kilometer. Ze heeft een vrij elliptische baan die zich geheel in de planetoïdengordel bevindt: het perihelium is 2,606 AE, de gemiddelde afstand tot de zon 3,063 AE en het aphelium 3,519 AE. De baan helt met meer dan 17° sterk ten opzichte van de ecliptica.

Ontdekking en naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

Interamnia werd op 2 oktober 1910 ontdekt door de Italiaanse astronoom Vicenzo Cerulli in het observatorium van de stad Teramo. Het was Cerulli’s enige ontdekking van een nieuwe planetoïde.

Interamnia is genoemd naar de Latijnse naam voor Teramo.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Vergelijking in grootte tussen (1) Ceres en (704) Interamnia

Interamnia wordt door spectraalanalyse ingedeeld bij de F-type planetoïden. F-type planetoïden hebben een relatief laag albedo (en daarom een donker oppervlak) en zijn rijk in organische verbindingen, maar arm in waterhoudende mineralen.

Uit een sterbedekking in 2003 is afgeleid dat Interamnia de vorm van een ellipsoïde met afmetingen van 350x304 km moet hebben.[1] Interamnia draait in 8,727 uur om haar eigen as.

Interamnia is waarschijnlijk het op vier na zwaarste object in de planetoïdengordel, na (1) Ceres, (2) Pallas, (4) Vesta en (10) Hygiea. Mogelijk heeft ook de planetoïde (511) Davida een iets grotere massa dan Interamnia.[4] Interamnia heeft waarschijnlijk een voor een planetoïde opvallend hoge dichtheid.

Bij Interamnia zijn geen maantjes ontdekt.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]