International Film Festival Rotterdam

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
International Film Festival Rotterdam
Het logo van het IFFR, ontworpen door 75B
Algemene informatie
Datum jaarlijks in eind januari
2024ː 25-1 t/m 4-2
Locatie Rotterdam, Nederland
Duur tien dagen
Prijs VPRO Tiger Awards
Organisator Vanja Kaludjercic
Bijzonderheden grootste betaalde culturele evenement in Nederland
Geschiedenis festival
Oprichter Hubert Bals
Eerste editie 1972
Aantal edities 47
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Film

Het International Film Festival Rotterdam (IFFR) is het grootste filmfestival van Nederland. Het wordt sinds 1972 jaarlijks in Rotterdam gehouden. Sinds 2017 worden films getoond in Pathé Schouwburgplein, Kino, Cinerama, LantarenVenster, het Oude Luxor, de Schouwburg, De Doelen en Worm.

Elk jaar gaat eind januari in Rotterdam het gros van de films in première die gedurende de rest van het jaar in Nederland te zien zullen zijn. Ook zijn er vele korte en lange films uit alle delen van de wereld te zien die buiten het festival niet meer in Nederland vertoond worden. Centraal staan de kleinere, onafhankelijke en artistieke films van vaak weinig bekende regisseurs, alhoewel de ‘betere’ Hollywoodfilm niet geschuwd wordt.

Er zijn programmaonderdelen rond producties die zijn gefinancierd door het Hubert Bals Fonds, retrospectieven van de ‘Filmmakers in Focus’, forumdiscussies, tentoonstellingen van videokunst, enzovoort. Daarnaast is er tijdens het festival de CineMart waar filmmakers in contact kunnen komen met financiers. Tot slot worden jaarlijks drie HIVOS Tiger Awards uitgereikt.

Naast een aantal vaste medewerkers wordt het IFFR elk jaar ondersteund door een kleine duizend vrijwilligers, die in ruil gratis films mogen bezoeken en enkele privileges krijgen.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Schouwburgplein met IFFR

Het Festival Film International werd in 1972 opgericht door Huub Bals. Hij wilde kleine, onbekende films uit alle delen van de wereld vertonen. Persoonlijke en artistieke films gaan vóór commerciële films uit Hollywood. In de Calypso-bioscoop en 't Venster in Rotterdam worden 31 films gedraaid, die in totaal 5000 bezoekers trekken.

Al snel groeide het festival, zodat er ook steeds meer bioscopen bij betrokken werden. Na de plotselinge dood van Bals op 13 juli 1988 werd het Hubert Bals Fonds opgericht, dat filmmakers uit de derde wereld ondersteunt. Het festival gaat verder onder de naam International Film Festival Rotterdam, en werd vanaf 1990 geleid door de Italiaan Marco Müller. In 1992 is hij opgevolgd door Emile Fallaux, die zich voor het eerst liet bijstaan door adviseurs en programmeurs. Onder zijn bewind worden in '95 de VPRO Tiger Awards ingevoerd. Van 1996 tot 2004 was de Engelsman Simon Field directeur, vanaf 1 maart 2004 Sandra den Hamer en van 2007 tot 2015 Rutger Wolfson. Van augustus 2015 tot 2019 lag de algemene en artistieke leiding in handen van filmproducent Bero Beyer. De Kroatische Vanja Kaludjercic is sinds december 2019 de directeur van het IFFR.[1]

Het festival is inmiddels uitgegroeid tot Nederlands grootste filmfestival, met in 2015 meer dan 300.000 bezoeken aan rond de 500 films en andere evenementen op vele locaties in Rotterdam.

Meer dan films kijken[bewerken | brontekst bewerken]

Het festival is niet alleen een gelegenheid om films te kijken. Het is ook een plaats om filmmakers en acteurs te ontmoeten, die aan de bar en in talkshows in groten getale aanwezig zijn. De feesten 's avonds zijn een begrip en trekken tot ver buiten Rotterdam cultuurliefhebbers naar het Schouwburgplein.

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Hivos Tiger Awards[bewerken | brontekst bewerken]

De Hivos Tiger Award wordt vanaf 2016 uitgereikt aan één regisseur, die een eerste of tweede film uitbrengt. De competitie bestaat jaarlijks uit acht films uit alle delen van de wereld. De prijs bestaat uit 40.000 euro. Daarnaast wordt er een speciale juryprijs ter waarde van €10.000 uitgereikt aan een buitengewoon artistieke prestatie. De bekendste regisseur die tot nu toe een Tiger Award won, was in 1999 Christopher Nolan met Following. Nu is Christopher Nolan vooral bekend van blockbusters als The Dark Knight en Inception.

Andere prijzen zijn onder andere:

De publieksprijs[bewerken | brontekst bewerken]

De publieksprijs wordt bepaald door de gemiddelde rapportcijfers (van 1 tot 5) die de bezoekers na elke film geven. Het winnen van de publieksprijs is voor de film vaak een garantie voor later succes in de Nederlandse filmtheaters. De prijs bestaat uit een waardecheque van € 10.000.[2]

Jaar Film Regisseur Land van oorsprong Gemiddelde score
1994 Ein ganz gewohnliches Leben Imre Gyöngyössy en Barna Kabay Vlag van Hongarije Hongarije ?
1995 Once Were Warriors Lee Tamahori Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland ?
1996 Angel Baby Michael Rymer Vlag van Australië Australië ?
1997 Shine Scott Hicks Vlag van Australië Australië ?
1998 De Poolse bruid Karim Traïdia Vlag van Nederland Nederland ?
1999 Festen Thomas Vinterberg Vlag van Denemarken Denemarken ?
2000 Shower Zhang Yang Vlag van China China ?
2001 Promises Carlos Bolado, B.Z. Goldberg en Justine Shapiro Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten ?
2002 No Man's Land Danis Tanović Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van België België
?
2003 Whale Rider Niki Caro Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland ?
2004 La meglio gioventù Marco Tullio Giordana Vlag van Italië Italië ?
2005 Turtles Can Fly Bahman Ghobadi Vlag van Irak Irak
Vlag van Iran Iran
?
2006 Eden Michael Hofmann Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Zwitserland Zwitserland
?
2007 Das Leben der Anderen Florian Henckel von Donnersmarck Vlag van Duitsland Duitsland ?
2008 Persepolis Marjane Satrapi Vlag van Frankrijk Frankrijk ?
2009 Slumdog Millionaire Danny Boyle Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk ?
2010 Yo, también Antonio Naharro en Álvaro Pastor Vlag van Spanje Spanje ?
2011 Incendies Denis Villeneuve Vlag van Canada Canada 4,74
2012 Monsieur Lazhar Philippe Falardeau Vlag van Canada Canada 4,74
2013 Matterhorn Diederik Ebbinge Vlag van Nederland Nederland 4,73
2014 Nebraska Alexander Payne Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 4,68
2015 The Dark Horse James Napier Robertson Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 4.76
2016 Under sandet Martin Zandvliet Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Duitsland Duitsland
4,69[3]
2017 Moonlight Barry Jenkins Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 4,64
2018 Den skyldige Gustav Möller Vlag van Denemarken Denemarken 4,73[4]
2019 Capharnaüm Nadine Labaki Vlag van Libanon Libanon ?
2020 Parasite (zwart-witversie) Bong Joon-ho Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 4,76[5]
2021 februari Quo vadis, Aida? Jasmila Žbanić Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina ?
2021 juni Mi chiamo Francesco Totti Alex Infascelli Vlag van Italië Italië ?

Robby Müller Award[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds 2020 looft de Netherlands Society of Cinematographers (NSC) de Robby Müller Award uit, in samenwerking met het IFFR en Andrea Müller-Schirmer, Robby Müllers weduwe. Deze prijs wordt jaarlijks uitgeloofd aan "een 'beeldmaker' (director of photography, filmmaker of visueel kunstenaar) die in de geest van Robby Müller, een authentieke, geloofwaardige en emotioneel treffende visuele taal heeft gecreëerd in zijn of haar oeuvre".[6] Gedurende het IFFR wordt de winnaar beloond met een afdruk van een van Müllers polaroids. Daarnaast krijgt de winnaar de kans zijn of haar werk te presenteren in een masterclass.

Winnaars van de prijs zijn:

Jaar Prijswinnaar Functie Land van oorsprong
2020 Diego García Director of photography Mexico
2021 Kelly Reichardt Filmmaker Verenigde Staten
2022 Sayombhu Mukdeeprom Director of photography Thailand

MovieZone Award[bewerken | brontekst bewerken]

Prijs toegekend door een jongerenjury uitgenodigd door IFFR en EYE (voorheen MovieSquad). De film die deze jongerenjury als winnaar selecteert eindigt meestal ook hoog in de publieksprijs top 10 en maakt kans opgenomen te worden in een van de filmeducatieve programma's van EYE, zoals MovieZone met de klas.

Tiger Awards Competitie voor Korte Film[bewerken | brontekst bewerken]

Het festival introduceerde tijdens de 34e editie in 2005 de Tiger Awards Competitie voor korte films. Uit de voor het festival geselecteerde films korter dan zestig minuten wordt door het festival een keuze gemaakt. Hieruit kiest een internationale jury de drie winnaars. Aan elke van de drie gelijkwaardige Tiger Awards voor Korte Film is een bedrag van € 3000 verbonden, ter beschikking gesteld door de leden van de Tiger Business Lounge en door Hogeschool Inholland.

Dioraphte Award voor Hubert Bals Fonds Film[bewerken | brontekst bewerken]

Een internationale jury kiest de winnaar van de Dioraphte Award (ter waarde van € 10.000).

FIPRESCI Award[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens het festival vanaf 1990 toegekend door een jury van internationale filmcritici onder auspiciën van de Fédération Internationale de la Presse Cinématographique (FIPRESCI)

KNF Award[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 1983 waren de Nederlandse filmcritici een uitzondering op de regel: een jury van de Kring van Nederlandse Filmjournalisten (KNF) selecteerde een favoriet voornamelijk om distributie van de winnaar in Nederland te bevorderen. De winnende film wordt zonder kosten ondertiteld.

NETPAC Award[bewerken | brontekst bewerken]

Een jury benoemd door het Network for the Promotion of Asian Cinema (NETPAC) kiest de beste Aziatische speelfilm van het festival.

Arte France Cinema Award[bewerken | brontekst bewerken]

De Arte France Cinéma Award bestaat uit een geldprijs, die aan producenten worden uitgereikt voor het financieren van de ontwikkeling van het winnende project. Arte France Cinéma en CineMart willen met deze prijs de ontwikkeling en productie van onafhankelijke films ondersteunen en stimuleren.

Eurimages Award[bewerken | brontekst bewerken]

De Eurimages Award werd in 2011 voor het eerst uitgereikt en is een prijs van € 30.000 voor het beste CineMart-project dat een Europese coproductie is.

Tiger Award-winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Film Regisseur Land van oorsprong
1995 Postman He Jianjun Vlag van China China
Fuyu no kappa Kazama Shiori Vlag van Japan Japan
Thalassa, Thalassa, Ruckkehr Zum Mmer Bogdan Dumitrescu Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Roemenië Roemenië
1996 Sons Zhang Yuan Vlag van China China
Like Grains of Sand Ryōsuke Hashiguchi Vlag van Japan Japan
Small Faces Gillies MacKinnon Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
1997 Last Holiday Amir Karakulov Vlag van Kazachstan Kazachstan
The Day a Pig Fell into the Well Hung Sang-soo Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Robinson in Space Patrick Keiller Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
1998 Buttoners Petr Zelenka Vlag van Tsjechië Tsjechië
Giro di lune tra terra e mare Giuseppe Gaudino Vlag van Italië Italië
Die Siebtelbauern Stefan Ruzowitzky Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
1999 The Iron Heel of Oligarchy Alexander Bashirov Vlag van Rusland Rusland
Plus Qu'hier, Moins Que Demain Laurent Achard Vlag van Frankrijk Frankrijk
Following Christopher Nolan Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
2000 Suzhou River Lou Ye Vlag van China China
Mundo Grúa Pablo Trapero Vlag van Argentinië Argentinië
Bye Bye Blue Bird Katrin Ottarsdottír Vlag van Denemarken Denemarken
2001 Bad Company Furumaya Tomoyuki Vlag van Japan Japan
The Days Between Maria Speth Vlag van Duitsland Duitsland
25 Watts Juan Pablo Rebella & Pablo Stoll Vlag van Uruguay Uruguay
2002 Tussenland Eugenie Jansen Vlag van Nederland Nederland
Everyday God Kisses Us on the Mouth Sinişa Dragin Vlag van Roemenië Roemenië
Wild Bees Bohdan Sláma Vlag van Tsjechië Tsjechië
2003 With Love. Lilya Larisa Sadilova Vlag van Rusland Rusland
Extraño Santiago Loza Vlag van Argentinië Argentinië
Jealousy Is My Middle Name Park Chan-ok Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
2004 The Missing Lee Kang-sheng Vlag van Taiwan Taiwan
Summer in the Golden Valley Srđan Vuletić Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
En Route Jan Krüger Vlag van Duitsland Duitsland
2005 Changing Destiny Daniele Gaglianone Vlag van Italië Italië
4 Ilya Khrzhanovsky Vlag van Rusland Rusland
The Sky Turns Mercedes Alvarez Vlag van Spanje Spanje
2006 Walking on the Wild Side Han Jie Vlag van China China
The Dog Pound Manuel Nieto Zas Vlag van Uruguay Uruguay
Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Canada Canada
Vlag van Spanje Spanje
Old Joy Kelly Reichardt Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
2007 Love Conquers All Tan Chui Mui Vlag van Maleisië Maleisië
The Unpolished Pia Marais Vlag van Duitsland Duitsland
Bog of Beasts
AFR (ex aequo)
Claudio Assis
Morten Hartz Kaplers
Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Denemarken Denemarken
2008 Go With Peace Jamil Omar Shargawi Vlag van Denemarken Denemarken
Wonderful Town Aditya Assarat Vlag van Thailand Thailand
Flower in the Pocket Liew Seng Tat Vlag van Maleisië Maleisië
2009 Be Calm and Count to Seven Ramtin Lavafipour Vlag van Iran Iran
Breathless Yang Ik-June Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Wrong Rosary Mahmut Fazil Coskun Vlag van Turkije Turkije
2010 Agua fría de mar Paz Fábrega Vlag van Costa Rica Costa Rica
Alamar Pedro González-Rubio Vlag van Mexico Mexico
Mundane History Anocha Suwichakornpong Vlag van Thailand Thailand
2011 The Journals of Musan Park Jung-Bum Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Finisterrae Sergio Caballero Vlag van Spanje Spanje
Eternity (ที่รัก) Sivaroj Kongsakul Vlag van Thailand Thailand
2012 Clip Maja Miloš Vlag van Servië Servië
De jueves a domingo Dominga Sotomayor Vlag van Chili Chili
Vlag van Nederland Nederland
Egg and Stone Huang Ji Vlag van China China
2013 My Dog Killer Mira Fornay Vlag van Slowakije Slowakije
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Soldate Jeannette Daniel Hoesl Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Fat Shaker Mohammad Shirvani Vlag van Iran Iran
2014 Anatomy of a Paper Clip Ikeda Akira Vlag van Japan Japan
Something Must Break Martin Bergsmark Vlag van Zweden Zweden
Han Gong-ju Lee Su-jin Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
2015 La obra del siglo Carlos M. Quintela Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Cuba Cuba
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Videophilia (and Other Viral Syndromes) Juan Daniel F. Molero Vlag van Peru Peru
Vanishing Point Jakrawal Nilthamrong Vlag van Thailand Thailand
Vlag van Nederland Nederland
2016 Radio Dreams Babak Jalali Vlag van Iran Iran
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
2017 Sexy Durga Sanal Kumar Sasidharan Vlag van India India
2018 The Widowed Witch Cai Chengjie Vlag van China China
2019 Present.Perfect. Zhu Shengze Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van China China
2020 The Cloud in Her Room Zheng Lu Xinyuan Vlag van China China

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie International Film Festival Rotterdam van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.