Isobutylacetaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Isobutylacetaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van isobutylacetaat
Algemeen
Molecuulformule C6H12O2
IUPAC-naam 2-methylpropylethanoaat
Andere namen 2-methylpropylacetaat, 2-methyl-1-propylacetaat, β-methylpropylacetaat
Molmassa 116,15828 g/mol
SMILES
CC(C)COC(=O)C
InChI
1S/C6H12O2/c1-5(2)4-8-6(3)7/h5H,4H2,1-3H3
CAS-nummer 110-19-0
EG-nummer 203-745-1
PubChem 8038
Wikidata Q420657
Beschrijving Kleurloze vloeistof met fruitige geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Ontvlambaar
Gevaar
H-zinnen H225
EUH-zinnen geen
P-zinnen P210
Opslag Brandveilig opslaan. Gescheiden van sterk oxiderende stoffen, sterke basen en sterke zuren.
ADR-klasse Gevarenklasse 3
MAC-waarde 100 ppm
480 mg/m³
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 0,875 g/cm³
Smeltpunt −99 °C
Kookpunt 118 °C
Oplosbaarheid in water 6,7 g/L
Matig oplosbaar in water
Brekingsindex 1,3902[1] (589 nm, 20 °C)
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Isobutylacetaat, systematisch: 2-methylpropylethanoaat, is een organische verbinding, meer precies een ester, met als brutoformule C6H12O2. De stof komt voor als een ontvlambare kleurloze vloeistof, die matig oplosbaar is in water. Ze heeft een fruitige geur, die echter in hoge concentraties storend kan werken. Het komt van nature voor in aardbeien, peren en andere geurende planten.

Isobutylacetaat heeft een aantal structuurisomeren:

Isobutylacetaat is een veelgebruikt organisch oplosmiddel, onder andere voor cellulosenitraat en vernis.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Isobutylacetaat kan bereid worden door middel van een verestering (veelal een Fischer-Speier-verestering) van 2-methylpropan-1-ol met azijnzuur.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

Isobutylacetaat reageert met sterk oxiderende stoffen, sterke zuren en sterke basen, waardoor kans op brand en ontploffing ontstaat.

De damp is matig irriterend voor de ogen en de luchtwegen. Isobutylacetaat kan effecten hebben op het centraal zenuwstelsel. Blootstelling ver boven de toegestane blootstellingsgrenzen kan het bewustzijn verminderen en leiden tot keelpijn, duizeligheid en hoofdpijn.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]