Issame Charaï

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Issame Charaï
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 11 mei 1982
Geboorteplaats Merksem, België
Lengte 183 cm
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Functie Trainer
Senioren
Seizoen Club W (G)
2000–2003
2003–2006
2006
2006–2008
2008–2010
2010–2011
2011–2012
Vlag van België Berchem Sport
Vlag van België Lierse SK
Vlag van België Verbroedering Geel
Vlag van België KV Mechelen
Vlag van België Sint-Truidense VV
Vlag van België KVK Tienen
Vlag van België Verbr.Geel-Meerhout
Getrainde teams
2012–2014
2016–2018
2018–2019
2020–2022
2022–2024
Vlag van Saoedi-Arabië Al-Faisaly FC (assistent)
Vlag van België KFCO Beerschot Wilrijk (ass.)
Vlag van België Sint-Truidense VV (assistent)
Vlag van België OH Leuven (assistent)
Vlag van Marokko Marokko –23
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Issame Charaï (Merksem, 11 mei 1982) is een Belgisch-Marokkaanse voormalige voetballer die bij voorkeur als aanvaller speelde. Sinds het einde van zijn carrière als speler is Charai werkzaam als trainer, na het behalen van het UEFA A-diploma. Met Jong Marokko won hij in 2023 de Afrika Cup -23.

Spelerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Charai begon zijn carrière bij Berchem Sport, maar zijn eerste profcontract tekende hij bij Lierse. Daar mocht hij in anderhalf jaar amper vijf keer starten, waarin hij geen doelpunten maakte. In de winterstop van het seizoen 2005-2006 ging hij naar Geel. Toen zijn trainer daar, Peter Maes, naar KV Mechelen vertrok, ging Charai (samen met enkele andere spelers) mee. Dat had meteen resultaat: Charai maakte het enige doelpunt in de bekerwedstrijd tegen GBA (in een bekercampagne die KV naar de kwartfinales leidde) en KV Mechelen promoveerde naar de eerste klasse. Door het aantrekken van Aloys Nong kreeg Charaï echter nauwelijks speelkansen en na één seizoen in de eerste klasse vertrok hij naar het net gedegradeerde Sint-Truiden. Na een passage bij KVK Tienen tekende Charai eind juli 2011 een contract bij toenmalig derdeklasser Verbroedering Geel-Meerhout.

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

seizoen club land competitie wed. dlp.
2000/01 Berchem Sport Vlag van België België Vierde Klasse 12 6
2001/02 Berchem Sport Vlag van België België Derde Klasse 7 1
2002/03 Berchem Sport Vlag van België België Derde Klasse 20 3
2003/04 Lierse SK Vlag van België België Jupiler League 0 0
2004/05 Lierse SK Vlag van België België Jupiler League 10 1
2005/06 Lierse SK Vlag van België België Jupiler League 6 1
2005/06 KFC Verbroedering Geel Vlag van België België Tweede Klasse 18 9
2006/07 KV Mechelen Vlag van België België Tweede Klasse 28 17
2007/08 KV Mechelen Vlag van België België Jupiler League 20 2
2008/09 STVV Vlag van België België Exqi League 14 2
2009/10 STVV Vlag van België België Jupiler League 16 1
Play-Off I 2 0
2010/11 KVK Tienen Vlag van België België Exqi League 25 4
2011/12 Verbroedering Geel-Meerhout Vlag van België België Derde klasse A 18 2
Totaal 196 49

Trainerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Assistent onder Brys[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn spelersloopbaan in 2012 werd hij onmiddellijk hulptrainer bij Al-Faisaly FC, waar Marc Brys op dat moment trainer werd. Charaï en Brys werkten eerder samen bij Berchem Sport. Na hun gezamenlijke passage bij Al-Faisaly kon Charaï ook bij de volgende Saoedische club van Brys, Al-Raed, aan de slag. Charaï koos er echter voor om in België te blijven. Hij stampte er een verhuisfirma uit de grond en begon aan een versnelde trainerscursus voor ex-profvoetballers.

In het seizoen 2016/17 gingen Brys en Charaï weer samenwerken: toen eerstgenoemde aan de slag ging KFCO Beerschot Wilrijk, nam hij Charaï mee aan boord. In hun debuutseizoen behaalden ze de titel in Eerste klasse amateurs. Nog voor het behalen van de titel werd hun contract verlengd voor het volgende seizoen. In het eerste seizoen in Eerste klasse B sleepte Beerschot Wilrijk de eerste periodetitel in de wacht, waardoor de club meteen zeker was van een plaats in de promotiefinale. Daarin was Cercle Brugge over twee wedstrijden te sterk.

Toen Brys in 2018 overstapte naar Sint-Truidense VV, volgde Charaï hem naar Stayen.[1] Ook keeperstrainer Bram Verbist en fysiektrainer Bart Van Lancker maakten mee de overstap.[2] In november 2019 werden ze er samen ontslagen.[3] Toen Brys in juni 2020 werd aangesteld als trainer van Oud-Heverlee Leuven, nam hij Charaï, Verbist en Van Lancker mee.[4]

Marokko –23[bewerken | brontekst bewerken]

In november 2022 sloeg Charaï na een jarenlange samenwerking met Brys zijn vleugels uit: de Antwerpenaar werd bondscoach van Marokko –23.[5] In juli 2023 leidde Charaï zijn team naar de eindzege van de Afrika Cup –23, waardoor de jonge Marokkanen zich plaatsten voor de Olympische Zomerspelen 2024 in Parijs. In de Marokkaanse selectie zaten zes jongens die net als Charaï in België werden geboren: Benjamin Bouchouari, Mehdi Boukamir, Bilal El Khannous, Zakaria El Ouahdi, Elias Mago en Ibrahim Salah.[6]

Op 29 februari 2024, een klein halfjaar voor de Olympische Spelen, werd Charaï ontslagen door de Marokkaanse voetbalbond.[7]