Ivan Neville

Ivan Neville
	Neville op 5 september 2005
Algemene informatie
Geboren	19 augustus 1959
Geboorteplaats	New Orleans
Land	Verenigde Staten
Werk
Jaren actief	1983 - heden
Genre(s)	Neo-soul, gospel, rhythm-and-blues,; rock, funk
Beroep	Multi-instrumentalist, singer-; songwriter, muziekproducent
Instrument(en)	Basgitaar, keyboard
Label(s)	Polydor, Iguana Records, Uptop; Entertainment, Compendia Records
Act(s)	The Neville Brothers
	(en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Ivan Neville (New Orleans (Louisiana), 19 augustus 1959) is een Amerikaans multi-instrumentalist, singer-songwriter en muziekproducent. Hij is de zoon van Aaron Neville en neef van de leden van The Neville Brothers, de familieband waarin hij sinds zijn puberteit speelt. Neville heeft ook met andere grote namen samengewerkt. Sinds 2002 heeft hij een eigen band met de naam Dumpstaphunk.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Kort nadat Neville naar Los Angeles verhuisde, werd hij een belangrijk lid van de begeleidingsband van Bonnie Raitt. Nadat hij had samengewerkt met onder anderen Rufus (de band met Chaka Khan) en Keith Richards begon hij een solocarrière met het album If My Ancestors Could See Me Now. Terwijl Neville bezig was met zijn eigen albums, schreef hij liedjes voor andere artiesten, toerde hij met hen of nam hij albums op met artiesten en bands zoals Raitt, Richards, Robbie Robertson, Chad Smith en The Rolling Stones (hij speelt keyboard op de albums Dirty Work en Voodoo Lounge).

Zijn tweede soloalbum, dat hij zelf schreef en mede produceerde, is getiteld Saturday Morning Music. Op dit album staan autobiografische nummers. Neville zei hierover in een interview dat hij was beïnvloed door de muziek waar hij in zijn jeugd naar luisterde, zoals die van Raitt, Richards, Bobbie Womack en Aaron Neville.

Van 1999 tot 2002 maakte Neville deel uit van de band Spin Doctors, waarmee hij op tournee ging en het album Here Comes The Bride opnam. Hij speelde aanvankelijk keyboard, maar nam later de zangpartijen over van Chris Barron, die stemproblemen kreeg.

Neville speelde tijdens het liefdadigheidsconcert voor de Stichting van Tipitina, samen met andere muzikanten die uit New Orleans kwamen. Deze stichting zamelde geld in voor de slachtoffers van de Orkaan Katrina. Tegenwoordig toert hij solo door de Verenigde Staten.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Fiyo on the Bayou (1981) - met The Neville Brothers
Seal in Red (1983) - met Rufus
Neville-ization (1984) - met The Neville Brothers
Durell Coleman (1985) - met Durell Coleman
Dirty Work (1986) - met The Rolling Stones
Nine Lives (1986) - met Bonnie Raitt
Robbie Robertson (1987) - met Robbie Robertson
Talk is Cheap (1988) - met Keith Richards
If My Ancestors Could See Me Now (1988) - solo
Something Real (1989) - met Phoebe Snow
The End of Innocence (1989) - met Don Henley
Brother's Keeper (1990) - met The Neville Brothers
Luck of the Draw (1991) - met Bonnie Raitt
Spellbound (1991) - met Paula Abdul
Storyville (1991) - met Robbie Robertson
Warm Your Heart (1991) - met Aaron Neville

Family Groove (1992) - met The Neville Brothers
Main Offenders (1992) - met Keith Richards
Voodoo Lounge (1994) - met The Rolling Stones
Thanks (1995) - solo
Here Comes the Bride (1999) - met The Spin Doctors
Make It Beautiful (2000) - met Sara Lee
The Psychotic Friends Nuttwerx (2000) - met Fishbone
Saturday Morning (2002) - solo
Keep On Running (2003) - met Robben Ford
Outlaws and Angels (2004) - met Willie Nelson
Scrape (2004) - solo
Break Out (2005) - met Soulive
Bring 'Em In (2006) - met Buddy Guy
Soul of a Man (2006) - met Eric Burdon
What's Going On (2006) - met The Dirty Dozen Brass Band
Between Moments (2010) - met Eric Lindell

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Website van Dumpstaphunk
(en) Ivan Neville in de database van AllMusic
(en) Ivan Neville op Discogs

Bronnen, noten en/of referenties