Jacobus van Lokhorst

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jacobus van Lokhorst
Jacobus van Lokhorst
Persoonsinformatie
Nationaliteit Nederlandse
Geboortedatum 8 juni 1844
Geboorteplaats Den Haag
Overlijdensdatum 16 februari 1906
Overlijdensplaats Den Haag
Beroep architect
Werken
Belangrijke gebouwen Drents Museum
Rijksmuseum van Natuurlijke Historie in Leiden
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Civiele techniek en bouwkunde
Provinciehuis Drenthe, later Drents Museum
Het Mineralogisch-Geologisch Instituut van de Rijksuniversiteit Groningen (2010)

Jacobus van Lokhorst (Utrecht, 8 juni 1844 - Den Haag, 16 februari 1906) was een Nederlands architect en Rijksbouwkundige.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Van Lokhorst kreeg zijn opleiding aan de Stadsschool van Teken- en Bouwkunst te Utrecht en behaalde daarnaast een diploma als beëdigd landmeter. Hij werkte na zijn opleiding bij de Utrechtse architect Nicolaas Kamperdijk. Hij werd in 1875 rijkstekenaar en ontwerper bij de werken onder beheer van de Genie te Naarden.

Van Lokhorst was van 1878 tot zijn overlijden in 1906 Rijksbouwkundige bij het ministerie van Binnenlandse Zaken. Hij was samen met Pierre Cuypers en Cornelis Peters verantwoordelijk voor de bouw van veel rijksgebouwen in de neorenaissancestijl. De bouwmeesters werkten ook samen, bijvoorbeeld rond de restauratie van het Leidse Academiegebouw, waarbij Cuypers de plannen maakte en Van Lokhorst de restauratie uitvoerde. De architect ontwierp onder andere gebouwen voor het onderwijs, zoals diverse scholen en laboratoria in onder meer Delft, Groningen, Leiden, Wageningen, Utrecht en Maastricht. Zijn latere werk bouwde hij meer in de neogotische stijl.

Hij overleed in het Rooms ziekenhuis in Den Haag. Van Lokhorst was gehuwd met publiciste Hester de Quack en Emmy en Marius van Lokhorst zijn kinderen van hem.

Selectie van bouwwerken[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Jacobus van Lokhorst van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.