Jacqueline Hassink

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jacqueline Hassink
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren Enschede, 15 juli 1966
Overleden Amsterdam, 22 november 2018
Land Koninkrijk der Nederlanden
Werk
Beroep fotograaf
Rechten oeuvre auteursrechtelijk beschermd
RKD-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Jacqueline Hassink (Enschede, 15 juli 1966Amsterdam, 22 november 2018) was een Nederlands conceptueel kunstenaar, die zich specialiseerde in fotografie en film. Ze is vooral bekend vanwege haar globale fotokunstprojecten die de wereldeconomie uitbeelden. Via dit project heeft ze de economische globalisatie van de maatschappij in beeld gebracht.[1]

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Hassink studeerde beeldhouwkunst aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag.[2][3] In 1992 studeerde zij af als beeldhouwer aan de kunstacademie van Trondheim.[4] In 1993 begon zij met fotografie.[5]

Haar internationale doorbraak kwam in 1996, met haar boek The Table of Power.[2] Zij ging toen in Brooklyn[4] in New York wonen en doceerde fotografie[2] aan de Harvard University en aan het International Center of Photography.[4] Sinds 2000 werkte ze samen met ontwerper Irma Boom[3] voor haar boeken en voor exposities.[6] Van 2004 tot 2014 verbleef zij elk jaar zes weken bij zenboeddhistische monniken.[6]

Hassink overleed in 2018 aan kanker.[3] Voor haar overlijden gaf zij haar archief in beheer aan het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam.[3]

Werk[bewerken | brontekst bewerken]

Hassink werkte voornamelijk vanuit New York, maar was ook vaak in Amsterdam en in Kyoto.[7]

Voor haar foto's rond het thema 'tafel', heeft ze samengewerkt met enkele van de grootste CEO’s ter wereld uit de Fortune Global 500. Zij fotografeerde hun kantoren en bestuurstafels, zonder de mensen.[3] Ook legde zij daarin vast hoe ze ontvangen werd, bijvoorbeeld hoe de koffie smaakte.[2] Negentien[8] CEO's, zoals Bill Gates, weigerden mee te werken.[9] Zulke mensen kregen een zwarte[8] pagina in het boek The Table of Power (1996) mét hun naam in haar boek.[10] In de tweede serie Table of Power II kregen de twaalf niet meewerkende bedrijven een witte pagina.[8]

Haar foto's van vrouwelijke CEO's werden gebundeld in Female Power Stations: Queen Bees (1996-2000) en Arab Domains (2005-2006).[3] In Queen Bees fotografeerde ze zowel de tafels in de bedrijven, als de gedekte tafels thuis.[4] In Arab Domains kwamen kantoren van machtige vrouwen in het Midden-Oosten in beeld. In 2003 verscheen Mindscapes met foto's van paskamers in chique warenhuizen.[2] In de periode rond 2007 fotografeerde zij kleedkamers van haute couturiers in Parijs, spiegels en jurken.[11] In 2008 verschenen haar foto's Car girls, waarvoor ze vijf jaar grote autoshows bezocht, waar mooie meisjes bij staan, die passen bij de auto's die aan de man gebracht moeten worden.[12]

Tussen 2004 en 20014 werkte zij aan een fotoserie over boeddhistische tempels en tuinen in Kyoto.[7]

In 2018 vond een expositie met de titel Unwired plaats in het Nederlands Fotomuseum, waarvoor ze fotografeerde op locaties zonder digitaal bereik, zoals het oerbos op Yakushima in Japan,[6] Spitsbergen en Mount Kenya National Park.[7] In 2016 ontwikkelde ze met Bregtje van der Haak en Richard Vijgen een app met de titel White Spots.[5]

iPortrait is daarentegen juist een portretserie van mensen in het openbaar vervoer met een smartphone in verschillende wereldsteden.[6]

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Boeken[bewerken | brontekst bewerken]

Exposities (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2003 - Mindscapes, Huis Marseille
  • 2007/2008 - The Power Show, simultaan in het Nederlands Fotomuseum en Huis Marseille. Foto's uit verschillende van haar series.
  • 2018 - Unwired, Nederlands Fotomuseum

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]