Jan van Jagen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Jan van Jagen (Haarlem, geboren 1709[1], gedoopt 28 maart 1710 - overleden 1800)[2] was een in zijn tijd zeer beroemd Nederlands graveur, etser en cartograaf, veelal werkzaam in Amsterdam. Hij was een zoon van Cornelis van Jagen, plaatsnijder, die werkzaam was te Amsterdam. Als graveur was hij betrokken bij de vervaardiging van kaarten van de Staten van Holland. Hij maakte vooral kaarten van rivieren en riviermondingen. Van Jagen produceerde alleen of samen met anderen verschillende kaarten van onder andere Nederland, Frankrijk en Palestina. Het Nederlands Scheepvaartmuseum beschikt over een grote collectie gravures van Jan van Jagen.

Voorbeelden van zijn werk[bewerken | brontekst bewerken]

  • Algemeene kaarte der Nederlandsche Republiek, verdeeld naar derzelver kerkelyk bestuur, Universiteitsbibliotheek Utrecht[3]
  • Kaart van oud Europa, tot verstand van het XXI.ste boek van den geest der wetten, Universiteitsbibliotheek Utrecht[4]
  • Kaart der Gantsche bekende Werreld, Universiteitsbibliotheek Utrecht[5]
  • Nieuwe kaart van de Vijf Heeren Landen gelegen tusschen den Dief en Zouwen Dyk, 1741, Kaartcollectie Zuid-Holland Ernsting[6]