Jean Godeaux

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Jean baron Godeaux (Jemeppe-sur-Meuse, 3 juli 1922 - 27 april 2009) was een Belgisch bankier. Van 1982 tot 1989 was hij gouverneur van de Nationale Bank.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Jean Godeaux was licentiaat in de economische wetenschappen en doctor in de rechten.

Hij begon zijn loopbaan in 1947 bij het departement Buitenland van de Nationale Bank (NBB). Van 1949 tot 1954 was hij lid van de Belgische delegatie van het Internationaal Monetair Fonds. In 1955 werd hij directeur bij de Bank Lambert, waar hij in 1973 voorzitter van de raad van bestuur werd. Godeaux was betrokken bij de fusie van Bank Lambert met de Bank van Brussel tot de Bank Brussel Lambert (BBL) in 1975, maar stapte in 1974 op om voorzitter van de Belgische Bankcommissie te worden, een functie die hij bekleedde tot 1982. In 1979 werd hij tevens lid van het raadgevend comité voor het bankwezen van de Europese Commissie. Van 1975 tot 1982 was hij ook in opvolging van Eugène de Barsy voorzitter van de Nationale Delcrederedienst.

Godeaux werd gouverneur van de Nationale Bank op 1 maart 1982. Datzelfde jaar werd de Belgische frank met 8,5% gedevalueerd ten opzichte van het EMS nadat de Belgische staatsschuld de hoogte in schoot ten gevolge van de oliecrisis van 1973. Hij verliet de Nationale Bank in juli 1989 en werd er opgevolgd door Fons Verplaetse. Godeaux was ook:

Hij werd na zijn carrière bij de NBB lid van de raad van bestuur van de Generale Maatschappij, een mandaat dat hij tot 1996 uitoefende. Godeaux was ook enkele jaren voorzitter van het Herdiscontering- en Waarborginstituut, het cultuurfestival Europalia en het beschermcomité van het wetenschappelijk tijdschrift Bank- en Financiewezen en lid van de raad van bestuur van de Stichting Paul-Henri Spaak.

Eerbetoon[bewerken | brontekst bewerken]

In 1989 werd hij in de adelstand verheven met de titel van baron.

Voorganger:
Cecil de Strycker
Gouverneur van de Nationale Bank van België
1982-1989
Opvolger:
Fons Verplaetse