Jean Huysmans

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jean Huysmans
Sint-Jozefkerk (Vaals), gesloopt in 2004
Persoonsinformatie
Nationaliteit Nederlands
Geboortedatum 29 maart 1913
Geboorteplaats Maastricht
Overlijdensdatum 2 december 1974
Overlijdensplaats Maastricht
Beroep architect
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Civiele techniek en bouwkunde

Jean Huysmans, eigenlijk Jean Henri Antoine Huijsmans, (Maastricht, 29 maart 1913 – aldaar, 2 december 1974) was een Nederlandse architect[1] die in Limburg werkzaam was. Hij wordt met Jozef Fanchamps beschouwd als "belangrijkste vertegenwoordiger van de generatie jonge kerkarchitecten die de 'grote' vooroorlogse Limburgers (Wielders, Boosten en Peutz) aflost en de Limburgse kerkbouw in navolging van Duitsland, Zwitserland en Frankrijk vernieuwde en 'bij de tijd' bracht."[2]

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Huysmans was een zoon van muziekonderwijzer Hendrik Pascal Huijsmans (1868-1924) en winkelierster Maria Hubertina Elisabeth Henkes (1877-1956). Hij bezocht de mts in Heerlen en werd verder opgeleid aan de Hochschule in Düsseldorf. Hij was enige tijd assistent van de architect Alphons Boosten. Vanaf 1947 had hij een eigen praktijk in Maastricht. Zijn ontwerpen van voor de Tweede Wereldoorlog pasten binnen het nieuwe bouwen. Na de oorlog bouwde Huysmans in een eigen, decoratieve stijl.[3] Huysmans was vernieuwend in zijn werk en trachtte beeldende kunstenaars te betrekken vanaf het ontwerpproces. Zijn flat De Aldenhof in Maastricht werd in 2007 opgenomen in de Top 100 Nederlandse monumenten 1940-1958 en is sinds 2010 beschermd als rijksmonument in het Monumentenregister, evenals eerder het dubbel woonhuis Blekerij 62a-b in Maastricht.

Huysmans gaf les aan de Academie van Bouwkunst in Maastricht. Hij was onder meer lid van het St. Bernulphusgilde en de Algemene Katholieke Kunstenaarsvereniging en bestuurslid van de Jan van Eyck Academie. Als architect was hij secretaris van het landelijk bestuur van de BNA en voorzitter van de Limburgse afdeling daarvan. Hij was aangesloten bij de Werkgemeenschap van Architecten (1953-1970) en tot aan zijn overlijden van haar opvolger de Diocesane Commissie voor Planologie en Bouwzaken. De WGA en DCPB vielen onder het bisdom Roermond. In 1967 nam Huysmans namens het bisdom zitting in de Limburgse Museumstichting.[2]

Huysmans overleed op 61-jarige leeftijd nadat zijn auto bij een inhaalmanoeuvre in brand vloog. Hij werd begraven op de begraafplaats aan de Tongerseweg.

Enkele gerealiseerde werken[bewerken | brontekst bewerken]

Blekerij 62a-b in Maastricht, in 1936 door Huysmans als 23-jarig student ontworpen[4]
Restauraties

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]