Jeffrey Bruma

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Jeffrey van Homoet)
Jeffrey Bruma
Bruma in Oranje, juni 2016.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Jeffrey Kevin van Homoet Bruma
Geboortedatum 13 november 1991
Geboorteplaats Rotterdam, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 189 cm
Been Rechts
Positie Centrale verdediger
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Nederland RKC Waalwijk
Rugnummer 25
Contract tot 30 juni 2024
Jeugd
–2006
2006–2007
2007–2009 		Vlag van Nederland Excelsior
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Engeland Chelsea
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2009–2013
2011
2011–2013
2013–2016
2016–2021
2019
2020
2021–2023
2023
2023– 		Vlag van Engeland Chelsea[1][2]
→ Vlag van Engeland Leicester City
→ Vlag van Duitsland Hamburger SV
Vlag van Nederland PSV
Vlag van Duitsland VfL Wolfsburg
→ Vlag van Duitsland FC Schalke 04
→ Vlag van Duitsland FSV Mainz 05
Vlag van Turkije Kasımpaşa SK
Vlag van Nederland sc Heerenveen
Vlag van Nederland RKC Waalwijk 		4(0)
11(2)
40(3)
94(7)
40(1)
9(0)
8(0)
25(0)
12(0)
1(0)
Interlands
2006–2007
2007–2008
2008–2009
2009–2013
2010–2016 		Vlag van Nederland Nederland –16
Vlag van Nederland Nederland –17
Vlag van Nederland Nederland –19
Vlag van Nederland Nederland –21
Vlag van Nederland Nederland 		6(0)
11(0)
7(0)
19(0)
25(1)
* Bijgewerkt op 16 augustus 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Jeffrey Bruma (Rotterdam, 13 november 1991) is een Nederlands voetballer die doorgaans als centrale verdediger speelt. Hij verruilde sc Heerenveen in juli 2023 transfervrij voor RKC Waalwijk. Bruma debuteerde in augustus 2010 in het Nederlands voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Chelsea FC[bewerken | brontekst bewerken]

Bruma speelde in de jeugd van SBV Excelsior, alvorens hij in 2006 naar Feyenoord vertrok. Bruma verruilde op vijftienjarige leeftijd de B1 van Feyenoord voor de jeugdopleiding van Chelsea. Hij tekende een contract voor vier jaar met een waarde van 1,2 miljoen. Omdat hij nog niet ouder dan zestien jaar was kon Feyenoord niet meer dan een vastgestelde opleidingsvergoeding voor de transfer vragen.

Vanaf de voorbereiding op seizoen 2009/10 trainde Bruma bij de hoofdselectie van Chelsea. Op 15 september 2009 zat hij voor het eerst op de reservebank bij het eerste van Chelsea, in een wedstrijd voor de Champions League tegen FC Porto. Op 24 oktober 2009 maakte Bruma op 17-jarige leeftijd zijn debuut in de Premier League. In de 68e minuut van een thuiswedstrijd tegen Blackburn Rovers FC viel hij in voor Ricardo Carvalho.

In september 2010 verlengde hij zijn contract tot aan de zomer van 2014.[3] Op 23 november 2010 startte hij in de basis in een Champions League-duel tegen MŠK Žilina, nadat trainer Carlo Ancelotti besloot jeugd- en reservespelers op te stellen in de wetenschap dat Chelsea zich al gekwalificeerd had voor de volgende ronde. Op 2 januari 2011 startte hij voor het eerst in de basis in de Premier League, tegen Aston Villa.

Chelsea verhuurde Bruma op 11 februari 2011 aan Leicester City, waar op dat moment ook landgenoot Patrick van Aanholt speelde. Chelsea verhuurde hem op 14 juni 2011 voor twee seizoenen aan Hamburger SV, waarmee hij ging spelen in de Bundesliga. Bij 'HSV' speelde hij samen met onder anderen landgenoten Eljero Elia en Romeo Castelen.

PSV[bewerken | brontekst bewerken]

Op 27 juni 2013 maakte PSV bekend dat de club Bruma voor vier jaar had vastgelegd.[4] Hij kon niet direct tekenen omdat hij niet door de eerste medische keuring was gekomen. Hierna werd een nieuwe keuring verricht. Op 13 juli 2013 gaven de artsen groen licht en verklaarden ze dat het hart van Bruma geschikt was voor topsport. PSV betaalde ruim 2 miljoen euro aan Chelsea voor de transfer. Chelsea bedong een terugkoopclausule van 5 miljoen euro.[5] Bruma was bij PSV direct basisspeler en bleef dat ook gedurende de seizoenen 2014/2015 en 2015/16. Hij vierde op 18 april 2015 het behalen van zijn eerste landskampioenschap met de Eindhovense club, die zeventien punten voor nummer twee Ajax eindigde. Hierdoor speelde hij in het daaropvolgende seizoen voor de tweede keer in zijn carrière in het hoofdtoernooi van de Champions League. Hij kwam met PSV tot de achtste finales en speelde in alle wedstrijden mee. Bruma verlengde in februari 2016 zijn contract bij de Eindhovense club tot medio 2018.[6] Hij werd op 8 mei 2016 voor de tweede keer op rij landskampioen met PSV. De club begon ditmaal aan de laatste speelronde van het seizoen met evenveel punten als Ajax, maar met een doelsaldo dat zes doelpunten minder was. PSV won die dag vervolgens met 1-3 uit bij PEC Zwolle, terwijl Ajax uit bij De Graafschap met 1-1 gelijkspeelde.

VfL Wolfsburg[bewerken | brontekst bewerken]

Bruma tekende in juni 2016 een contract tot medio 2021 bij VfL Wolfsburg, de nummer acht van de Bundesliga in het voorgaande seizoen.[7][8] De Duitse club betaalde circa €13.500.000,- voor hem aan PSV.[9] Bruma werd ook bij Wolfsburg direct basisspeler en speelde tot maart 2017 twintig competitiewedstrijden. Daarna stond hij acht maanden aan de kant met een knieblessure. Hij maakte op 16 december 2017 zijn rentree. Het lukte Bruma vervolgens niet om zijn basisplaats terug te veroveren. Wolfsburg verhuurde hem in januari 2019 voor een halfjaar aan FC Schalke 04. Na zijn terugkeer maakte hij een halfjaar deel uit van de selectie, waarna hij in januari 2020 opnieuw werd verhuurd. Deze keer sloot hij tijdelijk aan bij FSV Mainz 05. In het seizoen 2020/21 kwam hij enkel in een bekerwedstrijd in actie voor Wolfsburg. Medio 2021 liep zijn contract af. Hierna ging hij transfervrij naar Kasımpaşa SK. Bruma veroverde een basisplaats bij de Turks club en hield die vast tot hij in december 2021 opnieuw een blessure opliep. Die kostte hem deze keer drie maanden.

Terug naar Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

Bruma speelde ook de eerste helft van 2022/23 voor Kasımpaşa, maar liet daarna zijn contract ontbinden. Hij tekende in januari 2023 vervolgens voor zes maanden bij sc Heerenveen.[10] Dat was op zoek naar een vervanger voor de geblesseerde Sven van Beek. Bruma's contract werd daarna niet verlengd. Daarop tekende hij in juli 2023 voor een jaar bij RKC Waalwijk.[11]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2009/10 Chelsea Vlag van Engeland Premier League 2 0 1 0 0 0 3 0
2010/11 2 0 2 0 2 0 6 0
→ Leicester City Vlag van Engeland Championship 11 2 0 0 — 11 2
2011/12 → Hamburger SV Vlag van Duitsland Bundesliga 22 2 1 0 — 23 2
2012/13 18 1 1 0 — 19 1
2013/14 PSV Vlag van Nederland Eredivisie 31 4 2 0 9 0 42 4
2014/15 31 3 2 0 10 0 43 3
2015/16 32 0 3 0 8 0 43 0
2016/17 VfL Wolfsburg Vlag van Duitsland Bundesliga 20 1 2 0 — 22 1
2017/18 11 0 2 0 — 13 0
2018/19 0 0 0 0 — 0 0
→ FC Schalke 04 9 0 1 0 2 0 12 0
2019/20 VfL Wolfsburg 9 0 1 0 5 0 15 0
→ FSV Mainz 05 8 0 0 0 0 0 8 0
2020/21 VfL Wolfsburg 0 0 1 0 0 0 1 0
2021/22 Kasımpaşa Vlag van Turkije Süper Lig 15 0 0 0 — 15 0
2022/23 10 0 1 0 — 11 0
sc Heerenveen Vlag van Nederland Eredivisie 12 0 0 0 — 12 0
2023/24 RKC Waalwijk 1 0 0 0 — 1 0
Carrière totaal 244 13 20 0 36 0 300 13

Bijgewerkt op 16 augustus 2023.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Bruma en John Heitinga in Oranje.

Bruma debuteerde in augustus 2009 als invaller voor Jong Oranje in een wedstrijd tegen Jong Engeland. Op 4 september 2009 kreeg hij van coach Cor Pot een basisplaats in een kwalificatieduel tegen Jong Finland. Met zeventien jaar was Bruma op dat moment de jongste speler van het team.

Bruma debuteerde op 11 augustus 2010 in het Nederlands voetbalelftal in een oefeninterland tegen Oekraïne. Toenmalig bondscoach Bert van Marwijk gunde 22 van de 23 spelers van de selectie van het Wereldkampioenschap voetbal 2010 rust en selecteerde in plaats van hen zeventien anderen, waaronder Bruma. Op 8 juni 2011 kreeg Bruma weer speelminuten aangewezen. Hij verving de geblesseerde Joris Mathijsen, die in de kleedkamer achterbleef tijdens een duel om de Copa Confraternidad met Uruguay, waarin het team van Bruma verloor na een strafschoppenreeks (5-3).

Van Marwijks opvolger Louis van Gaal riep Bruma op 21 augustus 2013 op voor twee wedstrijden in het kwalificatietoernooi voor het Wereldkampioenschap voetbal 2014, tegen Andorra en Estland. Ook de andere vaste waarde van de centrale verdediging van PSV destijds, Karim Rekik, werd geselecteerd.[12] Bruma hoorde niet tot de selectie voor het WK 2014.

Guus Hiddink was op 11 november 2014 de derde bondscoach die Bruma opriep voor Oranje, voor een kwalificatiewedstrijd voor het EK 2016 tegen Letland. Dit nadat Bruno Martins Indi zich ziek afmeldde. Bruma speelde de volledige wedstrijd en schoot in de 77ste minuut de 4–0 binnen, zijn eerste interlandgoal. De wedstrijd eindigde in 6–0. Tijdens deze kwalificatiereeks speelde Bruma in totaal vijfmaal.

Bruma kreeg speeltijd tijdens vier van de in 2016 gespeelde kwalificatieduels voor het WK 2018. Daarna werd hij in 2018 en 2019 niet geselecteerd voor de UEFA Nations League, noch voor de kwalificatieduels voor het EK 2020.

Interlands van Jeffrey Bruma voor Vlag van Nederland Nederland
№ Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler van Vlag van Engeland Chelsea
1 11 augustus 2010 Vlag van Oekraïne Oekraïne – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vriendschappelijk
Als speler van Vlag van Engeland Leicester City
2 8 juni 2011 Vlag van Uruguay Uruguay – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1 (5 – 3 n.s.) Vriendschappelijk
Als speler van Vlag van Duitsland Hamburger SV
3 7 oktober 2011 Vlag van Nederland Nederland – Moldavië Vlag van Moldavië 1 – 0 Kwalificatie EK 2012
4 11 oktober 2011 Vlag van Zweden Zweden – Nederland Vlag van Nederland 3 – 2
Als speler van Vlag van Nederland PSV 1
5 6 september 2013 Vlag van Estland Estland – Nederland Vlag van Nederland 2 – 2 Kwalificatie WK 2014
6 11 oktober 2013 Vlag van Nederland Nederland – Hongarije Vlag van Hongarije 8 – 1
7 15 oktober 2013 Vlag van Turkije Turkije – Nederland Vlag van Nederland 0 – 2
8 16 november 2014 Vlag van Nederland Nederland – Letland Vlag van Letland 6 – 0 Kwalificatie EK 2016 Goal 78'
9 5 juni 2015 Vlag van Nederland Nederland – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 3 – 4 Vriendschappelijk
10 3 september 2015 Vlag van Nederland Nederland – IJsland Vlag van IJsland 0 – 1 Kwalificatie EK 2016
11 6 september 2015 Vlag van Turkije Turkije – Nederland Vlag van Nederland 3 – 0
12 10 oktober 2015 Vlag van Kazachstan Kazachstan – Nederland Vlag van Nederland 1 – 2
13 13 oktober 2015 Vlag van Nederland Nederland - Tsjechië Vlag van Tsjechië 2 - 3
14 13 november 2015 Vlag van Wales Wales – Nederland Vlag van Nederland 2 – 3 Vriendschappelijk
15 25 maart 2016 Vlag van Nederland Nederland – Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 3
16 29 maart 2016 Vlag van Engeland Engeland - Nederland Vlag van Nederland 1 - 2
17 27 mei 2016 Vlag van Ierland Ierland – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1
18 1 juni 2016 Vlag van Polen Polen – Nederland Vlag van Nederland 1 – 2
19 4 juni 2016 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk – Nederland Vlag van Nederland 0 – 2
Als speler van Vlag van Duitsland VfL Wolfsburg
20 1 september 2016 Vlag van Nederland Nederland – Griekenland Vlag van Griekenland 1 – 2 Vriendschappelijk
21. 6 september 2016 Vlag van Zweden Zweden – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1 Kwalificatie WK 2018
22. 7 oktober 2016 Vlag van Nederland Nederland – Wit-Rusland Vlag van Wit-Rusland 4 – 1
23 10 oktober 2016 Vlag van Nederland Nederland – Frankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1
24 9 november 2016 Vlag van Nederland Nederland - België Vlag van België 1 - 1 Vriendschappelijk
25 13 november 2016 Vlag van Luxemburg Luxemburg - Nederland Vlag van Nederland 1 - 3 Kwalificatie WK 2018

Bijgewerkt op 16 augustus 2023.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Engeland Chelsea
Kampioen Premier League 1x 2009/10
Vlag van Nederland PSV
Kampioen Eredivisie 2x 2014/15, 2015/16
Johan Cruijff Schaal 1x 2015

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

Bruma werd geboren als Jeffrey van Homoet. Zijn oudere broer Marciano en neef Kyle Ebecilio zijn ook actief (geweest) als profvoetballer. Zijn ouders wonen in Brazilië. Voormalig voetballer Fabian Wilnis is zijn oom. Voetballer Noa Lang is een neef van Bruma.[13]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Jeffrey Bruma.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jeffrey_Bruma&oldid=66155900"