Jeunesse Esch

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Jeunesse d'Esch)
Jeunesse Esch
Naam Association Sportive la Jeunesse d'Esch/Alzette
Opgericht 13 augustus 1907
Plaats Esch-sur-Alzette
Stadion Stade de la Frontière
Capaciteit 4.000
Voorzitter Vlag van Luxemburg Marc Theisen
Trainer Marc Thomé (L)
Competitie Nationaldivisioun
Thuis
Uit
Geldig voor 2021/22
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Jeunesse Esch is een Luxemburgse voetbalclub uit Esch-sur-Alzette. Het is een van de oudste clubs van het Groothertogdom. De clubkleuren zijn zwart en wit.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De club werd op 13 augustus 1907 opgericht als Jeunesse la Frontière d'Esch. Frontière werd gekozen omdat de club dicht bij de Franse grens lag. In 1918 nam de club de huidige naam aan. Tijdens de Tweede Wereldoorlog heette de club SV Schwarz-Weiß 07 Esch. De Duitsers die het land bezetten verduitsten de namen van de voetbalclubs. Na de bevrijding nam de club weer zijn oude naam aan.

De club won de meeste nationale titels in het land, 28 keer was Jeunesse Esch de beste club van Luxemburg. In fusieploeg Racing FC Union Luxemburg zitten meer titels, maar die werden wel door zes verschillende teams behaald. Ook in de Luxemburgse voetbalbeker was de club succesvol met dertien zeges. Daarin deed alleen Red Boys Differdange het beter.

In 1958 speelde de club voor het eerst Europees clubvoetbal, maar zoals de meeste Luxemburgse clubs kon de club nog maar weinig verrichten in Europa. Een keer verbaasde de club heel Europa door tegen de UEFA Cup-winnaar van 1973, Liverpool FC, gelijk te spelen in de eerste ronde van de Europacup I 1973/74.

Hoewel de club historisch bij de topclubs hoort, dateert de laatste landstitel van 2010.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Winnaar (28): 1921, 1937, 1951, 1954, 1958, 1959, 1960, 1963, 1967, 1968, 1970, 1973, 1974, 1975 , 1976, 1977, 1980, 1983, 1985, 1987, 1988, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2004, 2010
Winnaar (13): 1935 1937, 1946, 1954, 1973, 1974, 1976, 1981, 1988, 1997, 1999, 2000, 2013
Finalist (11): 1922, 1927, 1965, 1966, 1971, 1985, 1991, 1995, 1996, 2006, 2012

Eindklasseringen vanaf 1946[bewerken | brontekst bewerken]

1
9
10
1
6
1
7
2
1
9
5
2
1
1
1
2
5
1
5
3
5
1
1
2
1
3
4
1
1
1
1
1
2
5
1
3
3
1
4
1
2
1
1
2
3
2
4
3
4
1
1
1
1
1
3
6
4
3
1
3
2
9
3
4
1
8
2
3
4
5
4
8
4
3
8
8
8
7
46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 00 01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23

Resultaten per seizoen[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Clubs Divisie Duels Winst Gelijk Verlies Doelsaldo Punten Tsch
2008–2009 4 14 Nationaldivisioun 26 12 10 4 45–27 46 1.112
2009–2010 14 Nationaldivisioun 26 17 6 3 45–20 57 1.373
2010–2011 8 14 Nationaldivisioun 26 10 7 8 40–37 37 1.026
2011–2012 2 14 Nationaldivisioun 26 15 6 5 56–37 51 1.145
2012–2013 3 14 Nationaldivisioun 26 16 2 8 53–31 50 902
2013–2014 4 14 Nationaldivisioun 26 11 10 5 47–35 43 1.007
2014–2015 5 14 Nationaldivisioun 26 12 8 6 46–34 44 1.054
2015–2016 4 14 Nationaldivisioun 26 13 7 6 48–30 46 974
2016–2017 8 14 Nationaldivisioun 26 7 8 11 38–49 29 854
2017–2018 4 14 Nationaldivisioun 26 13 5 8 52–34 44 865
2018–2019 3 14 Nationaldivisioun 26 14 6 6 46–30 48 986
2019–2020 8 14 Nationaldivisioun 17[1] 5 4 8 24–34 19 906
2020–2021 8 16 Nationaldivisioun 30 12 7 11 41–43 43 511

In Europa[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Lijst van Europese wedstrijden van Jeunesse Esch voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Jeunesse Esch speelt sinds 1958 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam:

1997/98, 1998/99, 1999/00, 2004/05, 2010/11
2012/13, 2013/14, 2014/15, 2016/17, 2019/20
1958/59, 1959/60, 1960/61, 1963/64, 1967/88, 1968/69, 1970/71, 1973/74, 1974/75, 1975/76, 1976/77, 1977/78, 1980/81, 1983/84, 1985/86, 1987/88, 1988/89
1981/82, 1991/92
1978/79, 1986/87, 1989/90, 1995/96, 1996/97, 2000/01, 2006/07
1969/70

Bekende (ex-)spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Paolo Amodio
Marcel Bossi
Yassine Benajiba
Gordon Braun
Manuel Cardoni
Philippe Felgen
Claude Ganser
Eric Hoffmann
Kim Kintziger
Spitz Kohn
Hubert Meunier
Dieumerci Ndongala
Marc Oberweis
René Peters
Cyrille Pouget
John van Rijswijck
Sacha Rohmann
Manou Schauls
Théo Scholten
Sacha Schneider
Denis Scuto
Niels Verburgh


Trainers[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]