John Cheever

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
John Cheever

John Cheever (Quincy, 27 mei 1912 - Ossining, 18 juni 1982) was een Amerikaans auteur. Net als John Updike en Richard Yates wist Cheever de achterkant van de Amerikaanse droom te tonen in korte verhalen, die vanaf de jaren 50 in tijdschriften als The New Yorker verschenen.

Het grootste deel van zijn verzamelde verhalen zijn gebundeld in The stories of John Cheever, waarvan een selectie in het Nederlands is verschenen als De Verhalen (2008). Deze vertaling van Else Hoog kwam eerder al uit in 1987.

Een vertaling van zijn dagboeken, The Journals of John Cheever is in Nederland uitgekomen onder de titel Verscheurde Stilte (1993), in een vertaling van Frank van Dixhoorn.

In 1979 ontving Cheever de Pulitzer Prize.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • The Way Some People Live (1943)
  • The Enormous Radio and Other Stories (1953)
  • Stories (met Jean Stafford, Daniel Fuchs, and William Maxwell) (1956)
  • The Wapshot Chronicle (1957, vertaald in het Nederlands als Kroniek van de familie Wapshot)
  • The Housebreaker of Shady Hill and Other Stories (1958)
  • Some People, Places and Things That Will Not Appear In My Next Novel (1961)
  • The Wapshot Scandal (1964)
  • The Brigadier and the Golf Widow (1964)
  • Bullet Park (Roman, 1969)
  • The World of Apples (1973)
  • Falconer (Roman, 1977)
  • The Stories of John Cheever (1978, vertaald in het Nederlands als De Verhalen)
  • Oh, What a Paradise It Seems (Roman, 1982)
  • The Letters of John Cheever (onder redactie van Benjamin Cheever) (1988)
  • The Journals of John Cheever (1991, vertaald in het Nederlands als Verscheurde Stilte)