John Terry (voetballer)

John Terry
	Terry in 2012
Persoonlijke informatie
Volledige naam	John George Terry
Geboortedatum	7 december 1980
Geboorteplaats	Barking, Londen, Engeland
Lengte	187 cm
Positie	Centrale verdediger
Clubinformatie
	Voetbalcarrière geëindigd in 2018
Jeugd
; 1991–1995; 1995–1998	Senrab; West Ham United; Chelsea
Senioren
Interlands
Getrainde teams
2018–2021	Aston Villa (assistent)
Portaal	Voetbal

John George Terry (Barking, 7 december 1980) is een Engels voormalig voetballer die doorgaans als centrale verdediger speelde. Hij speelde bijna zijn gehele carrière (1998-2018) voor Chelsea, waarmee hij vijf keer de Premier League, vijf keer de FA Cup, in het seizoen 2011/12 de UEFA Champions League en in het seizoen 2012/13 de UEFA Europa League won. Terry was van 2003 tot en met 2012 international in het Engels voetbalelftal, waarvoor hij 78 wedstrijden speelde en zes keer scoorde.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

De kopsterke verdediger werd door de Chelsea-fans in het seizoen 2004/2005 uitgeroepen tot CFC-speler van het jaar. Tijdens de Champions League-finale 2008 in Moskou, miste hij de strafschop die voor Chelsea winst had betekend. Op 26 februari 2007 was er een corner waarbij Terry met een duikende kopbal wou scoren, maar Arsenal-verdediger Abou Diaby wilde de bal wegtrappen en raakte daarbij Terry's gezicht. Na 7 minuten knock-out te zijn geweest wist hij niet meer wat er was gebeurd.

Op 21 mei 2017 speelde Terry zijn laatste wedstrijd voor Chelsea. Tegen Sunderland AFC werd hij na 26 minuten (zijn rugnummer) gewisseld. Hierop gaf hij de aanvoerdersband aan de nieuwe aanvoerder, Gary Cahill. Zijn teamgenoten, inclusief doelman Thibaut Courtois vormden een erehaag richting de dug-out.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Club	Competitie	Competitie		Beker		Internationaal		Overig		Totaal
Seizoen	Club	Competitie	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
1998/99	Chelsea	Premier League	2	0	4	0	1	0	—		7	0
1999/00			4	0	5	1	0	0	—		9	1
			0	0	0	0	0	0	—		0	0
	→ Nottingham Forest (huur)	First Division	6	0	0	0	—		—		6	0
2000/01	Chelsea	Premier League	22	1	4	0	0	0	0	0	26	1
2001/02			33	1	10	2	4	1	—		47	4
2002/03			20	3	8	2	1	1	—		29	6
2003/04			33	2	5	1	13	0	—		51	3
2004/05			36	3	6	1	11	4	—		53	8
2005/06			36	4	5	3	8	0	1	0	50	7
2006/07			28	1	6	0	10	0	1	0	45	1
2007/08			23	1	4	0	10	0	0	0	37	1
2008/09			35	1	5	0	11	2	—		51	3
2009/10			37	2	6	1	8	0	1	0	52	3
2010/11			33	3	4	0	8	1	1	0	46	4
2011/12			31	6	5	0	8	1	—		44	7
2012/13			14	4	4	1	8	1	1	0	27	6
2013/14			34	2	1	0	12	0	—		47	2
2014/15			38	5	4	1	7	2	—		49	8
2015/16			24	1	4	0	4	1	0	0	33	1
2016/17			9	1	5	0	0	0	—		14	1
2017/18	Aston Villa	Championship	32	1	1	0	—		3	0	36	1
Carrière totaal			524	42	68	11	124	13	9	0	714	65

¹ N.B. Dit betreft een clubtotaal, dus een totaal van beide periodes bij Chelsea.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Velen verwachtten hem in het Engelse team bij het WK 2002, maar door een incident bij een nachtclub, waar ook teamgenoot Jody Morris en Des Byrne van Wimbledon FC bij betrokken waren, werd hem die kans ontnomen. Hij mocht niet meer voor Engeland uitkomen, totdat hij in augustus 2002 werd vrijgesproken.

In juni 2003 maakte Terry alsnog zijn debuut voor Engeland, in de vriendschappelijke wedstrijd in Leicester tegen Servië en Montenegro. Hij trad in dat duel na 45 minuten aan als vervanger van Steven Gerrard en speelde sindsdien regelmatig als centrale verdediger bij The Three Lions, samen met Rio Ferdinand en Sol Campbell. In 2010, vlak voor het WK, kostte een buitenechtelijke affaire Terry de aanvoerdersband in het nationale team. Dit berichtte de Engelse voetbalbond. Terry's affaire met de ex-vriendin van zijn voormalige teamgenoot Wayne Bridge, Vanessa Perroncel, werd breed uitgemeten in de Engelse pers.

Terry nam met Engeland deel aan het EK voetbal 2012 in Polen en Oekraïne, waar de ploeg van bondscoach Roy Hodgson in de kwartfinales na strafschoppen (2-4) werd uitgeschakeld door Italië. In de reguliere speeltijd plus verlenging waren beide teams blijven steken op 0-0.

Op 23 september 2012 maakte Terry bekend te stoppen als international. Begin van dat jaar werd hem de aanvoerdersband ontnomen na een vermeende racistische uitlating aan het adres van QPR-speler Anton Ferdinand. Hij werd later door de burgerrechter vrijgesproken van het vergrijp^[1]. Terry meende desondanks dat zijn positie bij de nationale ploeg nu onhoudbaar is geworden.

Interlands van John Terry voor Engeland
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie	Goals
1	03 Jun 2003	Engeland – Servië en M.	2–1	Vriendschappelijk
2	20 Aug 2003	Engeland – Kroatië	3–1	Vriendschappelijk
3	06 Sep 2003	Macedonië – Engeland	1–2	EK-kwalificatie
4	10 Sep 2003	Engeland – Liechtenstein	2–0	EK-kwalificatie
5	11 Oct 2003	Turkije – Engeland	0–0	EK-kwalificatie
6	16 Nov 2003	Engeland – Denemarken	2–3	Vriendschappelijk
7	31 Mar 2004	Zweden – Engeland	1–0	Vriendschappelijk
8	01 Jun 2004	Engeland – Japan	1–1	Vriendschappelijk
9	17 Jun 2004	Engeland – Zwitserland	3–0	EK-eindronde
10	21 Jun 2004	Kroatië – Engeland	2–4	EK-eindronde
11	24 Jun 2004	Portugal – Engeland	2–2	EK-eindronde
12	18 Aug 2004	Engeland – Oekraïne	3–0	Vriendschappelijk
13	04 Sep 2004	Oostenrijk – Engeland	2–2	WK-kwalificatie
14	08 Sep 2004	Polen – Engeland	1–2	WK-kwalificatie
15	17 Nov 2004	Spanje – Engeland	1–0	Vriendschappelijk
16	26 Mar 2005	Engeland – Noord-Ierland	4–0	WK-kwalificatie
17	30 Mar 2005	Engeland – Azerbeidzjan	2–0	WK-kwalificatie
18	17 Aug 2005	Denemarken – Engeland	4–1	Vriendschappelijk
19	08 Oct 2005	Engeland – Oostenrijk	1–0	WK-kwalificatie
20	12 Oct 2005	Engeland – Polen	2–1	WK-kwalificatie
21	12 Nov 2005	Argentinië – Engeland	2–3	Vriendschappelijk
22	01 Mar 2006	Engeland – Uruguay	2–1	Vriendschappelijk
23	30 May 2006	Engeland – Hongarije	3–1	Vriendschappelijk
24	03 Jun 2006	Engeland – Jamaica	6–0	Vriendschappelijk
25	10 Jun 2006	Engeland – Paraguay	1–0	WK-eindronde
26	15 Jun 2006	Engeland – Trinidad en T.	2–0	WK-eindronde
27	20 Jun 2006	Zweden – Engeland	2–2	WK-eindronde
28	25 Jun 2006	Engeland – Ecuador	1–0	WK-eindronde
29	01 Jul 2006	Engeland – Portugal	0–0	WK-eindronde
30	16 Aug 2006	Engeland – Griekenland	4–0	Vriendschappelijk
31	02 Sep 2006	Engeland – Andorra	5–0	EK-kwalificatie
32	06 Sep 2006	Macedonië – Engeland	0–1	EK-kwalificatie
33	07 Oct 2006	Engeland – Macedonië	0–0	EK-kwalificatie
34	11 Oct 2006	Kroatië – Engeland	2–0	EK-kwalificatie
35	15 Nov 2006	Nederland – Engeland	1–1	Vriendschappelijk
36	24 Mar 2007	Israël – Engeland	0–0	EK-kwalificatie
37	28 Mar 2007	Andorra – Engeland	0–3	EK-kwalificatie
38	01 Jun 2007	Engeland – Brazilië	1–1	Vriendschappelijk
39	06 Jun 2007	Estland – Engeland	0–3	EK-kwalificatie
40	22 Aug 2007	Engeland – Duitsland	1–2	Vriendschappelijk
41	08 Sep 2007	Engeland – Israël	3–0	EK-kwalificatie
42	12 Sep 2007	Engeland – Rusland	3–0	EK-kwalificatie
43	26 Mar 2008	Frankrijk – Engeland	1–0	Vriendschappelijk
44	28 May 2008	Engeland – Verenigde Staten	2–0	Vriendschappelijk
45	20 Aug 2008	Engeland – Tsjechië	2–2	Vriendschappelijk
46	06 Sep 2008	Andorra – Engeland	0–2	WK-kwalificatie
47	10 Sep 2008	Kroatië – Engeland	1–4	WK-kwalificatie
48	19 Nov 2008	Duitsland – Engeland	1–2	Vriendschappelijk
49	11 Feb 2009	Spanje – Engeland	2–0	Vriendschappelijk
50	28 Mar 2009	Engeland – Slowakije	4–0	Vriendschappelijk
51	01 Apr 2009	Engeland – Oekraïne	2–1	WK-kwalificatie
52	06 Jun 2009	Kazachstan – Engeland	0–4	WK-kwalificatie
53	10 Jun 2009	Engeland – Andorra	6–0	WK-kwalificatie
54	12 Aug 2009	Nederland – Engeland	2–2	Vriendschappelijk
55	05 Sep 2009	Engeland – Slovenië	2–1	Vriendschappelijk
56	09 Sep 2009	Engeland – Kroatië	5–1	WK-kwalificatie
57	10 Oct 2009	Oekraïne – Engeland	1–0	WK-kwalificatie
58	14 Oct 2009	Engeland – Wit-Rusland	3–0	WK-kwalificatie
59	03 Mar 2010	Engeland – Egypte	3–1	Vriendschappelijk
60	30 May 2010	Japan – Engeland	1–2	Vriendschappelijk
61	12 Jun 2010	Engeland – Verenigde Staten	1–1	WK-eindronde
62	18 Jun 2010	Engeland – Algerije	0–0	WK-eindronde
63	23 Jun 2010	Slovenië – Engeland	0–1	WK-eindronde
64	27 Jun 2010	Duitsland – Engeland	4–1	WK-eindronde
65	11 Aug 2010	Engeland – Hongarije	2–1	Vriendschappelijk
66	09 Feb 2011	Denemarken – Engeland	1–2	Vriendschappelijk
67	26 Mar 2011	Wales – Engeland	0–2	EK-kwalificatie
68	04 Jun 2011	Engeland – Zwitserland	2–2	EK-kwalificatie
69	02 Sep 2011	Bulgarije – Engeland	0–3	EK-kwalificatie
70	06 Sep 2011	Engeland – Wales	1–0	EK-kwalificatie
71	07 Oct 2011	Montenegro – Engeland	2–2	EK-kwalificatie
72	15 Nov 2011	Engeland – Zweden	1–0	Vriendschappelijk
73	02 Jun 2012	Engeland – België	1–0	Vriendschappelijk
74	11 Jun 2012	Frankrijk – Engeland	1–1	EK-eindronde
75	15 Jun 2012	Zweden – Engeland	2–3	EK-eindronde
76	19 Jun 2012	Engeland – Oekraïne	1–0	EK-eindronde
77	24 Jun 2012	Engeland – Italië	0–0	EK-eindronde
78	07 Sep 2012	Moldavië – Engeland	0–5	WK-kwalificatie

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Competitie	Aantal	Jaren
Chelsea
UEFA Champions League	1x	2011/12
UEFA Europa League	1x	2012/13
Premier League	5x	2004/05, 2005/06, 2009/10, 2014/15, 2016/17
FA Cup	5x	1999/00, 2006/07, 2008/09, 2009/10, 2011/12
Football League Cup	3x	2004/05, 2006/07, 2014/15
FA Community Shield	2x	2005, 2009

Trainerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Terry is sinds 10 oktober 2018 aan de slag als assistent-coach in de technische staf van coach Dean Smith bij Premier League-club Aston Villa.^[2] Terry zette bij Villa op 37-jarige leeftijd een punt achter een rijke spelersloopbaan, waarna Smith werd aangesteld als opvolger van de ontslagen Steve Bruce wegens tegenvallende resultaten.^[3]

Op 27 mei 2019 promoveerde hij met Aston Villa naar de Premier League, na drie jaar afwezigheid op het hoogste niveau. De Nederlander Anwar El Ghazi scoorde het winnende doelpunt in de finale van de Championship-play-offs tegen Derby County, dat geleid werd door Terry's ex-Chelsea-ploeggenoot Frank Lampard.^[4]