Juan Francisco García

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Juanfran
Juan Francisco García
Persoonlijke informatie
Volledige naam Juan Francisco García García
Geboortedatum 15 juli 1976
Geboorteplaats Rafelbuñol, Vlag van Spanje Spanje
Lengte 183 cm
Positie Verdediger/middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Gestopt in 2016
Interlands
2000–2003 Vlag van Spanje Spanje 11(0)
Getrainde teams
2020
2023–
CD Lugo
SD Ponferradina

* Bijgewerkt op 10 april 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Juan Francisco García García (Rafelbuñol, 15 juli 1976) - alias Juanfran - is een Spaans voormalig profvoetballer die doorgaans als verdediger of middenvelder speelde. Nadien werd hij trainer.

Clubvoetbal[bewerken | brontekst bewerken]

Juanfran begon zijn carrière bij Levante, waarhij in seizoen 1994/95 zijn debuut maakte. Na drie seizoenen bij de club, verhuisde hij naar Valencia. Hij speelde hier twee seizoenen, voordat hij naar Celta de Vigo vertrok. Na vijf seizoenen bij deze club, waarin hij onder meer met zijn club kwalificatie voor de UEFA Champions League wist af te dwingen, vond Juanfran het tijd voor een buitenlands avontuur toen Celta degradeerde. Het werd het Turkse Beşiktaş. Hier beleefde hij een teleurstellend seizoen. Op 12 augustus 2005 werd bekendgemaakt dat de Spanjaard voor een jaar aan Ajax verhuurd werd. Zijn periode in Nederland werd geen succes en Juanfran keerde in 2006 terug naar Spanje om bij Real Zaragoza te gaan spelen. Na de degradatie van deze club in 2008 werd hij gecontracteerd door AEK Athene. Vanaf het seizoen 2009/10 speelde hij weer bij Levante, de club waar hij zijn carrière ook begon.

Nationaal elftal[bewerken | brontekst bewerken]

Op 29 maart 2000 maakte Juanfran zijn debuut voor het Spaanse nationaal elftal, in een wedstrijd tegen Italië. Op 11 juni 2003 speelde hij tegen Noord-Ierland zijn laatste interland. Juanfran kwam tot 11 interlands, waarvan drie op het WK 2002.

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Land Competitie Wedstrijden Doelpunten
1994/95 Levante Union Deportiva Vlag van Spanje Segunda División A 3 0
1995/96 Levante Union Deportiva Vlag van Spanje Segunda División A 12 0
1996/97 Levante Union Deportiva Vlag van Spanje Segunda División A 33 1
1997/98 Valencia CF Vlag van Spanje Primera División 20 0
1998/99 Valencia CF Vlag van Spanje Primera División 21 0
1999/00 Celta de Vigo Vlag van Spanje Primera División 29 2
2000/01 Celta de Vigo Vlag van Spanje Primera División 28 2
2001/02 Celta de Vigo Vlag van Spanje Primera División 25 0
2002/03 Celta de Vigo Vlag van Spanje Primera División 25 1
2003/04 Celta de Vigo Vlag van Spanje Primera División 21 1
2004/05 Beşiktaş Vlag van Turkije Süper Lig 13 1
2005/06 AFC Ajax Vlag van Nederland Eredivisie 13 0
2006/07 Real Zaragoza Vlag van Spanje Primera División 34 0
2007/08 Real Zaragoza Vlag van Spanje Primera División 29 0
2008/09 AEK Athene Vlag van Griekenland Super League 20 0
2009/10 Levante UD Vlag van Spanje Segunda División 18 0
2010/11 Levante UD Vlag van Spanje Primera División 23 0
2011/12 Levante UD Vlag van Spanje Primera División 29 0
2012/13 Levante UD Vlag van Spanje Primera División 29 0
2013/14 Levante UD Vlag van Spanje Primera División 35 0
2014/15 Levante UD Vlag van Spanje Primera División 17 0
2015/16 Levante UD Vlag van Spanje Primera División 20 0
Totaal 497 8

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Spanje Valencia
Copa del Rey 1x 1998/99
Vlag van Nederland Ajax
KNVB beker 1x 2005/06

Trainer[bewerken | brontekst bewerken]

Op 30 juni 2020 werd hij aangeworven als trainer van CD Lugo, een ploeg uit de Segunda División A.[1] Hij kon de ploeg met een reeks van vier overwinningen en twee gelijke spelen redden met een zestiende plaats in de eindrangschikking. Na vijf wedstrijden van het seizoen 2020-2021, waarvan de drie laatsten verloren gingen, werd de redder van het vorige seizoen op 11 oktober 2020 ontslagen.[2]

Zijn tweede ploeg die hij trainde, bevond zich na vijfendertig speeldagen als hoogstgeplaatste degrandant van de Segunda División A. SD Ponferradina moest in zeven wedstrijden zes punten inhalen.[3]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]