Juninho Paulista

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zie ook Juninho Pernambucano voor de Braziliaans international van onder meer CR Vasco da Gama en Olympique Lyonnais.
Juninho Paulista
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Osvaldo Giroldo Júnior
Geboortedatum 22 februari 1973
Geboorteplaats São Paulo, Vlag van Brazilië Brazilië
Lengte 167 cm
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Gestopt
Jeugd
Ituano Futebol Clube
Senioren
Seizoen Club W (G)
1993–1995
1995–1997
1997–1999
1999–2000
2000–2001
2002–2004
2004–2005
2005–2006
2007
2007–2008
São Paulo FC
Middlesbrough FC
Atletico Madrid
Middlesbrough FC
CR Vasco da Gama
Middlesbrough FC
Celtic FC
SE Palmeiras
CR Flamengo
Sydney FC
44(2)
57(12)
55(14)
28(4)
32(8)
41(11)
15(1)
60(18)
4(0)
2(0)
Interlands
1995–2003 Vlag van Brazilië Brazilië 50(5)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Osvaldo Giroldo Júnior (São Paulo, 22 februari 1973) - voetbalnaam Juninho Paulista (waarbij Paulista verwijst naar São Paulo) - is een voormalig Braziliaans profvoetballer. Hij speelde als middenvelder bij Sydney FC. Juninho Paulista speelde in het verleden onder meer bij Middlesbrough FC en het Braziliaans voetbalelftal, waarmee hij in 2002 wereldkampioen werd. In 2007 stopte hij met voetballen.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Juninho begon als clubvoetballer bij Ituano Futebol Clube in 1992. Van 1993 tot 1995 speelde hij bij São Paulo FC, waar de middenvelder in 1993 de Copa Libertadores, de Supercopa Sudamericana en de Intercontinental Cup won. In 1994 volgde de Recopa Sudamericana en de Copa CONMEBOL. In 1995 vertrok de Braziliaan naar het Engelse Middlesbrough FC, waar Juninho uitgroeide tot een publiekslieveling. Van 1997 tot 1999 speelde hij voor Atlético Madrid. In 1999/2000 en van 2002 tot 2004 speelde Juninho opnieuw voor Middlesbrough FC. In 2004 won hij met de Engelse club de League Cup. Daarna volgde een weinig succesvol avontuur bij het Schotse Celtic FC. In Brazilië speelde hij nog bij CR Vasco da Gama (2000-2001), SE Palmeiras (2005-2006) en van december 2006 tot 2007 CR Flamengo. Bij CR Vasco da Gama won Juninho in 2000 de Braziliaanse landstitel en de Copa Mercosur. Bovendien speelde de middenvelder bij deze club samen met zijn naamgenoot Juninho Pernambucano, die later bij Olympique Lyonnais internationaal zou doorbreken. In 2007 tekende Juninho bij het Australische Sydney FC.

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

seizoen club land competitie wed. goals
1993 São Paulo FC Vlag van Brazilië Campeonato Brasileiro 16 1
1994 19 1
1995 9 0
1995/96 Middlesbrough FC Vlag van Engeland Premier League 21 2
1996/97 36 10
1997/98 Atlético Madrid Vlag van Spanje Primera División 23 6
1998/99 32 8
1999/00 Middlesbrough FC Vlag van Engeland Premier League 28 4
2000 CR Vasco da Gama Vlag van Brazilië Campeonato Brasileiro 17 4
2001 15 4
2002/03 Middlesbrough FC Vlag van Engeland Premier League 10 3
2003/04 31 8
2004/05 Celtic FC Vlag van Schotland Scottish Premier League 15 1
2005 SE Palmeiras Vlag van Brazilië Campeonato Brasileiro 23 5
2006 37 13
2007 CR Flamengo 4 0
2007/2008 Sydney FC Vlag van Australië A-League 2 0

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Tussen 1995 en 2003 speelde Juninho vijftig interlands in het nationaal elftal van Brazilië, waarin hij vijf doelpunten maakte. Zijn grootste successen met de Seleção waren het behalen van de bronzen medaille op de Olympische Spelen 1996 van Atlanta en het veroveren van de wereldtitel op het WK 2002 in Japan. Op dit toernooi speelde Juninho in vijf van de zeven wedstrijden van Brazilië. Hij begon aan het WK als basisspeler, maar Juninho moest na enkele wedstrijden plaats maken voor de jongere Gilberto Silva en Kléberson. In de finale speelde Juninho alleen de laatste vijf minuten als vervanger van Ronaldinho. Het WK 1998 in Frankrijk miste Juninho als gevolg van een beenbreuk. Vier maanden voor het WK brak de Braziliaan zijn been in het competitieduel van Atlético Madrid met Celta de Vigo. Door een versneld revalidatieprogramma was Juninho op tijd fit voor het WK, maar de toenmalige bondscoach Mario Zagallo vond hem echter niet fit genoeg.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]