Kabinet-Berlusconi III

Politiek in Italië

Politiek van Italië Grondwet President (lijst) Sergio Mattarella • Premier (lijst) Giorgia Meloni Parlement Senaat • Kamer Regering Kabinet-Meloni Politieke partijen Verkiezingen Parlement 2022 − 2027 President 2022 − 2029 Bestuurlijke indeling Regio's Provincies Gemeente - Frazione

Portaal
	Politiek & Italië

Het kabinet-Berlusconi III is een Italiaanse regering die op 23 april 2005 werd gevormd. Het kabinet regeerde slechts iets meer dan een jaar. Op 5 mei 2006 bood premier Silvio Berlusconi namens zijn kabinet zijn ontslag aan bij president Carlo Azeglio Ciampi.

Ontstaan[bewerken | brontekst bewerken]

Het Kabinet-Berlusconi III was in feite een voortzetting van het Kabinet-Berlusconi II, de langstzittende naoorlogse regering van Italië, die ten val kwam na de voor het Huis van de Vrijheden (Berlusconi's coalitie) desastreus verlopen regionale verkiezingen van 3 en 4 april 2005. De coalitiepartijen hielden toen slechts stand in de regio's Venetië en Lombardije. De UDC en NPSI, twee coalitiepartijen binnen het Huis van de Vrijheden, trokken daarop hun ministers terug uit het kabinet.

Nadat Berlusconi het ontslag van zijn kabinet had ingediend, gaf president Ciampi hem de opdracht om een nieuwe regering te vormen. Het op 23 april 2005 gepresenteerde Kabinet-Berlusconi III bestond uit dezelfde partijen, maar deels andere ministers. Ook werd een nieuw regeringsprogramma gepresenteerd, waarin - op aandringen van de UDC en de Alleanza Nazionale - wat minder aandacht werd besteed aan belastingverlagingen en wat meer aan sociaal-economische problemen.

Einde[bewerken | brontekst bewerken]

Een jaar later verloor Berlusconi's coalitie de Italiaanse parlementsverkiezingen van 2006, die werden gewonnen door zijn rivaal Romano Prodi, leider van de alliantie De Unie. Prodi vormde een nieuw kabinet. Op 17 mei 2006 werden Prodi en zijn ministersploeg ingezworen door de nieuwe Italiaanse president, Giorgio Napolitano.

Compositie[bewerken | brontekst bewerken]

Het Kabinet-Berlusconi bestond uit 99 personen, een record in de Italiaanse geschiedenis. Er waren 27 ministers (inclusief de premier), 9 onderministers en 63 staatssecretarissen.

De partijen die deel uitmaakten van de coalitieregering (Huis van de Vrijheden) waren:

Forza Italia (FI)
Alleanza Nazionale (AN)
Unie van Christendemocraten en Centrum-Democraten (UDC)
Lega Nord (LN)
Socialistische Partij- Nieuwe PSI (NPSI)
Republikeinse Partij van Italië (PRI)

Daarnaast maakten 4 partijloze ("technocratische") ministers deel uit van het kabinet.

Kabinet–Berlusconi III (2005–2006)[bewerken | brontekst bewerken]

	Functie	Ambtstermijn		Partij
Silvio Berlusconi (1936–2023)	Premier	11 juni 2001 ^[1]	17 mei 2006	FI
Gianfranco Fini (1952)	Vicepremier	11 juni 2001 ^[1]	17 mei 2006	AN
Gianfranco Fini (1952)	Minister van Buitenlandse Zaken	18 november 2004 ^[1]	17 mei 2006	AN
Giulio Tremonti (1947)	Vicepremier	23 april 2005	8 mei 2006 ^[2]	FI
Gianni Letta (1935)	Secretaris- generaal	11 juni 2001 ^[1]	17 mei 2006	FI
Giuseppe Pisanu (1937)	Minister van Binnenlandse Zaken	2 juli 2002 ^[1]	17 mei 2006	FI
Domenico Siniscalco (1954)	Minister van Financiën	16 juli 2004 ^[1]	22 september 2005 ^[2]	O
Giulio Tremonti (1947)		22 september 2005	8 mei 2006 ^[2]	FI
Silvio Berlusconi (1936–2023) ^[3]		8 mei 2006	17 mei 2006	FI
Roberto Castelli (1946)	Minister van Justitie	11 juni 2001 ^[1]	17 mei 2006	LN
Claudio Scajola (1948)	Minister van Economische Zaken	23 april 2005	17 mei 2006	FI
Antonio Martino (1942–2022)	Minister van Defensie	11 juni 2001 ^[1]	17 mei 2006	FI
Francesco Storace (1959)	Minister van Volksgezondheid	23 april 2005	11 maart 2006 ^[2]	AN
Silvio Berlusconi (1936–2023) ^[3]	Minister van Volksgezondheid	11 maart 2006	17 mei 2006	FI
Roberto Maroni (1955–2022)	Minister van Arbeid en Sociale Zaken	11 juni 2001 ^[1]	17 mei 2006	LN
Letizia Moratti (1949)	Minister van Onderwijs	11 juni 2001 ^[1]	17 mei 2006	FI
Letizia Moratti (1949)	Minister van Hoger Onderwijs en Wetenschap	11 juni 2001 ^[1]	17 mei 2006	FI
Pietro Lunardi (1939)	Minister van Infrastructuur en Transport	11 juni 2001 ^[1]	17 mei 2006	FI
Gianni Alemanno (1958)	Minister van Landbouw	11 juni 2001 ^[1]	17 mei 2006	AN
Altero Matteoli (1940–2017)	Minister van Milieu	11 juni 2001 ^[1]	17 mei 2006	AN
Rocco Buttiglione (1948)	Minister van Cultuur	23 april 2005	17 mei 2006	UDC
Mario Landolfi (1959)	Minister van Communicatie	23 april 2005	17 mei 2006	AN
Carlo Giovanardi (1950)	Minister voor Parlementaire Betrekkingen	11 juni 2001 ^[1]	17 mei 2006	UDC
Mario Baccini (1957)	Minister voor Publieke Diensten	4 december 2004 ^[1]	17 mei 2006	UDC
Enrico La Loggia (1947)	Minister voor Regionale Zaken	11 juni 2001 ^[1]	17 mei 2006	FI
Stefano Caldoro (1960)	Minister voor Overheidsbeleid	23 april 2005	17 mei 2006	NPSI
Roberto Calderoli (1956)	Minister voor Bestuurlijke Vernieuwing	23 april 2005	20 februari 2006 ^[2]	LN
Giorgio La Malfa (1939)	Minister voor Europese Zaken	23 april 2005	17 mei 2006	PRI
Gianfranco Miccichè (1954)	Minister voor Regionale Zaken en Zuid-Italië	23 april 2005	17 mei 2006	FI
Lucio Stanca (1941)	Minister voor Technologische Ontwikkelingen	11 juni 2001 ^[1]	17 mei 2006	FI
Mirko Tremaglia (1926–2011)	Minister voor Diaspora	11 juni 2001 ^[1]	17 mei 2006	AN
Stefania Prestigiacomo (1966)	Minister voor Gelijkheid	23 april 2005	17 mei 2006	FI

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r Functie gecontinueerd van het vorige Kabinet-Berlusconi II
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Afgetreden
↑ ^a ^b Waarnemend als premier

Voorganger:
Berlusconi II

Kabinet–Berlusconi III
2005–2006

Opvolger:
Prodi II

[BerlusconiII-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r Functie gecontinueerd van het vorige Kabinet-Berlusconi II

[Afgetreden-2] Afgetreden

[Waarnemend-3] Waarnemend als premier

[1]

[2]

[3]