Kabinet-Kohl II

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kabinet–Kohl II
Kabinet in Duitsland Vlag van Duitsland
Premier Helmut Kohl (Bondskanselier)
Partij(en) CDU/CSU
FDP
Politieke kleur ChristendemocratischLiberaal
(Centrumrechts)
1983–1987
Start 29 maart 1983
Demissionair 25 januari 1987
Eind 12 maart 1987
Voorganger Kohl I
Opvolger Kohl III
Staatshoofd Karl Carstens
(1983–1984)
Richard von Weizsäcker
(1984–1987)
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Het kabinet–Kohl II was het West-Duitse kabinet van 29 maart 1983 tot 12 maart 1987. Het kabinet werd gevormd door de politieke partijen Christlich Demokratische Union Deutschlands (CDU)-Christlich-Soziale Union (CSU) en de Freie Demokratische Partei (FDP) na de verkiezingen van 1983 en was een voortzetting van het vorige kabinet Kohl I. Helmut Kohl de partijleider van de CDU diende een tweede termijn als bondskanselier en Hans-Dietrich Genscher de partijleider van de FDP diende als vicekanselier.

In december 1982 wist bondskanselier Kohl, enkele weken na zijn aantreden, de ontbinding van de Negende Bondsdag te bewerkstelligen. Hierdoor werden er in maart 1983 vervroegde Bondsdagverkiezingen gehouden. Bij de verkiezingen boekten CDU/CSU een flinke winst, terwijl de SPD een verlies boekte. Kohls coalitie van CDU/CSU/FDP kreeg 48,8% van de stemmen, waardoor de coalitie kon bogen over een ruimere meerderheid in de Bondsdag dan voorheen het geval was[1]. Het kabinet-Kohl II bleef tot 12 maart 1987 aan de macht en werd toen afgelost door het kabinet-Kohl III.

Premier van Canada Pierre Trudeau, voorzitter van de Europese Commissie Gaston Thorn, bondskanselier Helmut Kohl, president van Frankrijk François Mitterrand, president van de Verenigde Staten Ronald Reagan, premier van Japan Yasuhiro Nakasone, premier van het Verenigd Koninkrijk Margaret Thatcher en premier van Italië Amintore Fanfani tijdens een bijeenkomst van de G7 in Williamsburg op 29 mei 1983.
Sovjet minister van Elektrotechnische Industrie Aleksei Antonov en bondsminister van Buitenlandse Zaken Hans-Dietrich Genscher in Bonn op 22 januari 1985.
Bondsminister van Buitenlandse Zaken Hans-Dietrich Genscher en president van Zuid-Korea Chun Doo-hwan in Seoel op 8 juli 1985.
Bondskanselier Helmut Kohl en premier van Nederland Ruud Lubbers tijdens een bijeenkomst van de Europese Volkspartij in Den Haag 12 april 1986.
President van Guatemala Vinicio Cerezo en bondskanselier Helmut Kohl in Bonn op 14 oktober 1986.
Ambtsbekleder Functie(s) Ambtstermijn Partij(en)
Helmut Kohl Helmut Kohl
(1930–2017)
Bondskanselier 1 oktober 1982
[2]
27 oktober 1998
[3]
CDU
Hans-Dietrich Genscher Hans-Dietrich
Genscher

(1927–2016)
Vicekanselier 1 oktober 1982
[2]
18 mei 1992
[3]
FDP
Bondsminister van
Buitenlandse
Zaken
Friedrich Zimmermann Friedrich
Zimmermann

(1925–2012)
Bondsminister van
Binnenlandse
Zaken
1 oktober 1982
[2]
21 april 1989
[3]
CSU
Gerhard Stoltenberg Gerhard
Stoltenberg

(1928–2001)
Bondsminister van
Financiën
1 oktober 1982
[2]
21 april 1989
[3]
CDU
Hans Engelhard Hans
Engelhard

(1934–2008)
Bondsminister van
Justitie
1 oktober 1982
[2]
18 januari 1991
[3]
FDP
Otto Lambsdorff Graf
Otto
Lambsdorff

(1926–2009)
Bondsminister van
Economische
Zaken
1 oktober 1982
[2]
28 juni 1984
[4]
FDP
Martin Bangemann Martin
Bangemann

(1934–2022)
28 juni 1984 10 december 1988
[3]
FDP
Manfred Wörner Manfred
Wörner

(1934–1994)
Bondsminister van
Defensie
1 oktober 1982 18 mei 1988
[3]
CDU
Heiner Geißler Heiner
Geissler

(1930–2017)
Bondsminister van
Volksgezondheid,
Jeugd en Familie
1 oktober 1982
[2]
25 september 1985
[4]
CDU
Rita Süssmuth Rita
Süssmuth

(1937)
25 september 1985 6 juni 1986 CDU
Bondsminister van
Volksgezondheid,
Jeugd, Vrouwen
en Familie
6 juni 1986 10 december 1988
[3]
Norbert Blüm Norbert Blüm
(1935–2020)
Bondsminister van
Arbeid en
Sociale Zaken
1 oktober 1982
[2]
27 oktober 1998
[3]
CDU
Dorothee Wilms Dorothee
Wilms

(1929)
Bondsminister van
Onderwijs en
Wetenschap
1 oktober 1982
[2]
12 maart 1987 CDU
Werner Dollinger Werner
Dollinger

(1918–2008)
Bondsminister van
Verkeer
1 oktober 1982
[2]
12 maart 1987 CSU
Ignaz Kiechle Ignaz Kiechle
(1930–2003)
Bondsminister van
Landbouw,
Voedselvoorziening
en Bosbeheer
29 maart 1983 20 januari 1993
[3]
CSU
Oscar Schneider Oscar
Schneider

(1927)
Bondsminister van
Ruimtelijke Ordening
en Huisvesting
1 oktober 1982
[2]
21 april 1989
[3]
CSU
Walter Wallmann Walter
Wallmann

(1932–2013)
Bondsminister van
Milieu, Klimaat
en Kernveiligheid
6 juni 1986 22 april 1987
[3]
CDU
Christian Schwarz-Schilling Christian
Schwarz-
Schilling

(1930)
Bondsminister van
Posterijen en
Telecommunicatie
1 oktober 1982
[2]
17 december 1992
[3]
CDU
Jürgen Warnke
(1932–2013)
Bondsminister voor
Economische
Betrekkingen
1 oktober 1982
[2]
12 maart 1987 CSU
Heinz Riesenhuber Heinz
Riesenhuber

(1935)
Bondsminister voor
Onderzoek en
Technologie
1 oktober 1982
[2]
21 januari 1993
[3]
CDU
Heinrich Windelen Heinrich
Windelen

(1921–2015)
Bondsminister voor
Oost-Duitse
Betrekkingen
29 maart 1983 12 maart 1987 CDU
Waldemar Schreckenberger Waldemar
Schreckenberger

(1929–2017)
Chef des
Bundeskanzleramts
1 oktober 1982
[2]
14 november 1984
[4]
CDU
Staatssecretaris voor
Veiligheidsdiensten
Wolfgang Schäuble Wolfgang
Schäuble

(1942–2023)
Bondsminister
zonder portefeuille
14 november 1984 21 april 1989
[3]
CDU
Chef des
Bundeskanzleramts

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]