Keizerlijk leger (Heilige Roomse Rijk)

Het Keizerlijke leger (Duits: Kaiserliche Armee, Latijn: Exercitus Imperatoris (Romani)^[1]) was het leger dat tijdens de Vroegmoderne Tijd onder directe controle stond van de keizer van het Heilige Roomse Rijk. Naast zijn eigen keizerlijke troepen voerde de keizer ook het opperbevel over het Rijksleger, dat echter alleen met toestemming van de Rijksdag gemobiliseerd kon worden. Omdat de keizer vrijwel de gehele periode ook aartshertog van Oostenrijk was werd het keizerlijke leger vanaf de 18e eeuw steeds vaker "Oostenrijks" genoemd. De troepen werden echter in het hele Rijk geronseld.

Oorlogen[bewerken | brontekst bewerken]

Het keizerlijke leger speelde een belangrijke rol tijdens de volgende oorlogen:

De Lange Turkse Oorlog (1591-1606)
De Dertigjarige Oorlog (1618-1648)
De Noordse Oorlog (1656-1660)
De Turkse Oorlog (1663-1664)
De Hollandse Oorlog en de Schoonse Oorlog (1673 - 1679)
De Grote Turkse Oorlog (1683-1700)
De Negenjarige Oorlog (1688-1697)
De Spaanse Successieoorlog (1701-1714)
De Turkse Oorlog (1716-1718)
De Oorlog van de Quadruple Alliantie (1718-1720)
De Poolse Successieoorlog (1733-1738)
De Oostenrijkse Successieoorlog (1740-1748)
De Zevenjarige Oorlog (1756-1763)
De Beierse Successieoorlog (1778-1779)
De Eerste Coalitieoorlog (1792-1797)
De Tweede Coalitieoorlog (1799-1802)

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

Richard Bassett, For God and Kaiser. The Imperial Austrian Army, 1619-1918, 2015. ISBN 9780300219678
Peter Fichtenbauer en Christian Ortner, Die Geschichte der österreichischen Armee von Maria Theresia bis zur Gegenwart in Essays und bildlichen Darstellungen, 2015. ISBN 9783902526717
Johann Christoph Allmayer-Beck, Das Heer unter dem Doppeladler. Habsburgs Armeen, 1718–1848, 1981. ISBN 3570044149

Bronnen, noten en/of referenties

↑ N. Iorga, professor aan de Universiteit van Boekarest, Studii şi documente cu privire la istoria Romînilor, Boekarest, Stabilimentul grafic I. V. Socecǔ (1901), p. 261 : "Omnes annales et historiae, tam huius provinciae, quam externarum gentium testantur quod ab anno 1774 usque ad annum 1789 continuis incendiis, tiraniis, irruptionibus vexata fuit haec provincia ; quare intravit exercitus imperatoris Romani et bellum gessit cum Turcis hic in provincia usque ad annum 1793. Sequenti anno statim incepit revolutio cum Pascha vidinensi et terribilis pestis, in tantum quod etiam filii patriae debuerint aufugere, et haec omnia mala durarunt usque ad annum 1802.

[1] N. Iorga, professor aan de Universiteit van Boekarest, Studii şi documente cu privire la istoria Romînilor, Boekarest, Stabilimentul grafic I. V. Socecǔ (1901), p. 261 : "Omnes annales et historiae, tam huius provinciae, quam externarum gentium testantur quod ab anno 1774 usque ad annum 1789 continuis incendiis, tiraniis, irruptionibus vexata fuit haec provincia ; quare intravit exercitus imperatoris Romani et bellum gessit cum Turcis hic in provincia usque ad annum 1793. Sequenti anno statim incepit revolutio cum Pascha vidinensi et terribilis pestis, in tantum quod etiam filii patriae debuerint aufugere, et haec omnia mala durarunt usque ad annum 1802.

[1]