Kelpgans
| Kelpgans IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Kelpgans koppel | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Chloephaga hybrida (Molina, 1782) | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Kelpgans op  Wikispecies
| |||||||||||||
| (en) World Register of Marine Species | |||||||||||||
| |||||||||||||
De kelpgans (Chloephaga hybrida) is een gans uit de familie van de Anatidae.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De mannetjes hebben een wit verenkleed, een zwarte snavel en gele poten. De vrouwtjes hebben een donker verenkleed met een grijs-gestreepte borst, een lichte snavel en net als de mannetjes gele poten.
Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]
Kelpganzen leggen twee tot zeven eieren per jaar in het hoge gras. Deze komen na ongeveer een maand uit.
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
Hij leeft in het zuidelijk deel van Zuid-Amerika, in Patagonië, de Falklandeilanden en Vuurland. Hij vertoeft er in rotsachtige gebieden in de buurt van water.
Ondersoorten[bewerken | brontekst bewerken]
Deze soort telt twee ondersoorten:[2]
- C. h. hybrida: zuidelijk Chili en zuidelijk Argentinië.
- C. h. malvinarum: de Falklandeilanden.
Bronnen, noten en/of referenties
|