Koninklijke Marokkaanse luchtmacht
| Koninklijke Marokkaanse luchtmacht القوات الجوية الملكية المغربية | ||
|---|---|---|
| ||
Roundel van de Marokkaanse luchtmacht
| ||
| Land |  Marokko
| |
| Oprichting | 19 november 1956 | |
| Leiding | ||
| Opperbevelhebber | Mohammed VI van Marokko | |
| Slagkracht | ||
| Troepensterkte* | 50,212 actief | |
| Aantal vliegtuigen* | 567 (waarvan 356 aanvalsvliegtuigen) | |
| Aantal helikopters* | 196 (waarvan 61 aanvalhelikopters) | |
| (*) Gegevens voor 2023 | ||
De Koninklijke Marokkaanse luchtmacht (RMAF, القوات الجوية الملكية, al-Quwwat al-Jawwiyah al-Malakiyah) is de luchtmacht van het Marokkaanse leger.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De Marokkaanse luchtmacht werd opgericht op 19 november 1956 als de Aviation Royale Chérifienne. De nieuwe luchtmacht erfde moderne bases van Frankrijk, Spanje en de Verenigde Staten. In 1961 werd het de Force Aérienne Royale Marocaine (Koninklijke Marokkaanse Luchtmacht) en werden ook gevechtsvliegtuigen en bommenwerpers aangekocht van de Sovjet-Unie. Door politieke moeilijkheden met de USSR kocht Marokko later in de jaren zestig vliegtuigen en helikopters in de VS en later, in de jaren zeventig, ook in Frankrijk.
Bij het begin van het conflict in de Westelijke Sahara eind jaren zeventig waren de Fouga Magisters de eerste toestellen die in actie kwamen. In die oorlog verloor de Marokkaanse luchtmacht een F-5A en twee RF-5A's. Vervolgens werden twintig F-5E's en vier F-5F's gekocht met financiële steun van Saoedi-Arabië. Een groot probleem met de F-5 was dat het bereik van het gevechtsvliegtuig te klein was voor missies in de enorme Saharawoestijn. Om dit probleem op te lossen werden vier tankvliegtuigen gekocht. De Mirages F1 verdedigden Marokko tegen Algerije en Libië die tegenstander Polisario steunden.
De Mirage-piloten werden opgeleid in Frankrijk en tussen 1978 en 1982 ontving Marokko drie leveringen met in totaal vijftig toestellen. Aangezien Marokko noch door Algerije noch door Libië werd aangevallen, werden ze ingezet voor luchtaanvallen tegen Polisario. In de jaren negentig wilde de Marokkaanse luchtmacht opnieuw moderniseren door Mirages 2000 of F-16's aan te schaffen, doch de financiën hiervoor kwamen toen niet rond.
Later plaatste de Marokkaanse overheid een order bij het Amerikaanse Lockheed Martin voor 24 F-16's. De laatste drie gevechtsvliegtuigen werden in augustus 2012 afgeleverd aan de Marokkaanse luchtmacht. Met de order was een bedrag van 2,5 miljard dollar gemoeid.[1]
Exercises[bewerken | brontekst bewerken]
De Marokkaanse krijgmacht en de luchtmacht doen mee aan een speciale 'army exercise', genaamd de African Lion[2]. Deze worden vaak vooral uitgevoerd met de United States Army in de Westelijke Sahara. Hierbij wordt er getrained om hoe het leger zo sterk mogelijk in de lucht kan zijn.
Luchtmachtbases[bewerken | brontekst bewerken]
- Rabat Salé/Internationale luchthaven (basis 1) F-16.
- Meknes Bassatine (basis 2): F-16, F-35, Mirage 2000, AH-64 Apache.
- Kenitra (basis 3)
- C-130, CN235, Boeing 707, AH-64 Apache.
- Casablanca/Luchthaven Mohammed V
- Helikopters van de Koninklijke Marokkaanse marine: Apache's en surveillancehelikopters en Boeing 707.
- Sidi Slimane (basis 5)
- Mirage 2000, F-15, F-16, Boeing 707.
- Ben Guerir (basis 6)
- F-16. Bayraktar drones, F-35, MQ-9 Reapers, MQ-1 Predator's.
- Marrakesh/Internationale luchthaven Marrakesh-Ménara (luchtmachtacademie)
- AS-202, T-34, T37, T-6, CAP-232, F-16, Boeing 707.
- Al-Ajoen (Westelijke Sahara) Hassaneiland (detachement 1)
- F-16, Do-28. Bayraktar Drones, F-35, MQ-9 Reaper's, MQ-1 Predator's, AH-64 Apache.
Aantallen van modellen[bewerken | brontekst bewerken]
| Toestel | Versie(s) | Aantal (or./nu) | Rol | Herkomst |
|---|---|---|---|---|
| Dassault Mirage 2000 | 2000EM
2000B |
51 | mulitrole/gevecht |  Frankrijk
|
| F-35 Lightning II | F-35A | 2 | gevecht/aanval/jager |  Verenigde Staten
|
| Lockheed F-16 Fighting Falcon | F-16C/D/V/SUFA | 142 | gevecht/aanval | Verenigde Staten
|
| Lockheed F-15 Eagle | F-15K | 72 | multirole/gevecht | Verenigde Staten
|
| Bayraktar TB2 | MAM-C | 44 | drones/onbemand/aanval | Turkije |
| MQ-9 Reaper | MQ-9 | 16 | aanval/verkenning/onbemand | Verenigde Staten
|
| MQ-1 Predator | MQ-1C | 29 | aanval/verkenning/onbemand | Verenigde Staten
|
| Northrop F-5 | F-5A | 19 | bommenwerper | Verenigde Staten
|
| Lockheed C-130 Hercules | C-130H/RC-130 | 49 | transport/verkenning/tankvliegtuig | Verenigde Staten
|
| CASA CN-235 | CN.235M | 22 | transport |  Spanje
|
| Boeing 707 | B707 | 5 | tankvliegtuig | Verenigde Staten
|
| Pilatus PC-12 | PC-12 | 41 | training | Verenigde Staten
|
| Pilatus PC-7 | PC-7 | 34 | training | Zwitserland |
| Boeing 747 | 747-P | 2 | VIP-vervoer | Verenigde Staten
|
| Cessna 421 | 4 | VIP-vervoer | Verenigde Staten
| |
| Cessna 560 | 2 | VIP-vervoer | Verenigde Staten
| |
| Dassault Falcon 20 | 27 | EW | Frankrijk
| |
| Dassault Falcon 50 | 3 | VIP-vervoer | Frankrijk
| |
| Dassault Falcon 100 | 2 | VIP-vervoer | Frankrijk
| |
| Grumman Gulfstream II | 2 | VIP-vervoer | Verenigde Staten
| |
| Grumman Gulfstream III | 1 | VIP-vervoer | Verenigde Staten
| |
| Aérospatiale Gazelle | SA 342K | 32 | aanvalshelicopter | Frankrijk
|
| Eurocopter Puma | SA 330C | 25 | transporthelicopter | Frankrijk
|
| Agusta-Bell AB205A Iroquois | AB205A | 30 | transporthelicopter | Verenigde Staten
|
| Boeing CH-47 Chinook | CH-47C | 9 | transporthelicopter | Verenigde Staten
|
| AH-64 Apache | YAH-64 | 38 | aanvalshelicopter | Verenigde Staten
|
| Sikorsky S-70 Blackhawk | S-70-25 | 42 | transporthelicopter | Verenigde Staten
|
| Agusta Bell AB206 JetRanger | AB206 | 20 | lichte helikopter | Verenigde Staten
|
Bronnen, noten en/of referenties
|