Kortsluitproef

De kortsluitproef wordt uitgevoerd om de koperverliezen van een transformator of elektromotor te bepalen.

Transformator

Bij de kortsluitproef wordt de secundaire zijde van de transformator kortgesloten. De primaire zijde wordt aangesloten op een regelbare voeding en wordt opgeregeld totdat door de spoelen de nominale stroom loopt.

Op de meetinstrumenten is af te lezen:

• A-meter = nominale stroom I_N
• V-meter = kortsluitspanning U_K
• W-meter = koperverliezen P_cu

Door de geringe spanning zijn de ijzerverliezen bij de kortsluitproef vele malen kleiner dan de koperverliezen en worden daarom verwaarloosd. De verliezen worden nu bepaald door de (koper)weerstand van de wikkeling zodat P_kort = P_cu.

Berekening

Uit de koperverliezen en de kortsluitspanning kan de kortsluitweerstand R_K bepaald worden. Deze weerstand is de som van de ohmse weerstand van de primaire (R_p) en de secondaire (R’_s) wikkeling:

$R_{K}={\frac {U_{K}^{2}}{P_{cu}}}=R_{p}+R_{s}'$

Uit de kortsluitspanning en de nominale stroom kan de kortsluitimpedantie Z_K en kortsluitreactantie X_K (totale spreidingsreactantie van de primaire en secondaire zijde) afgeleid worden:

$Z_{K}={\frac {U_{K}}{I_{N}}}$

$X_{K}={\sqrt {Z_{K}^{2}-R_{K}^{2}}}$

Elektromotor

Ook bij elektromotoren kunnen de koperverliezen bepaald worden, door de motoras te blokkeren. Daarna de voeding langzaam opregelen totdat de motor de nominale stroom uit het net opneemt.

Opmerking: In tegenstelling tot bij de transformator mag deze proef bij elektromotoren niet te lang duren omdat er geen luchtkoeling van de ventilator plaatsvindt. De kans bestaat dat de koperwikkelingen verbranden.

Zie ook

• Nullastproef voor het bepalen van de nullastverliezen