Kurt Feldt

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kurt Feldt
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Geboren 22 november 1887
Schmentau, Koninkrijk Pruisen
Overleden 11 maart 1970
West-Berlijn
Rustplaats Südwestkirchhof Stahnsdorf, Berlijn, Duitsland
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van Nazi-Duitsland Nazi-Duitsland
Onderdeel Deutsches Heer
Reichswehr
Heer
Dienstjaren 1908 - 1945
Rang
General der Kavallerie
Eenheid Ulanen-Regiment „von Schmidt“ (1. Pommersches) Nr. 4
1. Kavallerie-Division (Deutsches Kaiserreich)
41. Kavallerie-Brigade
Führerreserve (OKH)
15 april 1942 -
8 juli 1942[1]
Führerreserve (OKH)
28 december 1944 -
5 februari 1945[1]
Bevel 1. Kavallerie-Division
25 oktober 1939 -
28 november 1941
24. Panzer-Division
28 november 1941 -
15 april 1942
General z.b.V., Stab Wehrmachtsbefehlshaber Dänemark
5 februari 1945
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties

Kurt Feldt (Schmentau, 22 november 1887 - West-Berlijn, 11 maart 1970) was een Duits General der Kavallerie tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was onder andere de commandant van de Duitse troepen tijdens de Slag om de Afsluitdijk. Hij diende na de Slag om Frankrijk in het oosten, als onderdeel van Operatie Barbarossa.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Feldt ging in 1908 bij de Duitse cavalerie. Tijdens de Eerste Wereldoorlog en het Interbellum diende hij in de 1. Kavalleriedivision. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog was hij commandant van de divisie. In het begin van de oorlog was hij actief in verschillende campagnes en veldslagen. De bekendste actie van zijn eenheid was de deelname aan de invasie van Nederland, in mei 1940, en met name het gevecht om de Afsluitdijk. Deze slag, die voornamelijk werd bevochten rondom de kazematten bij Kornwerderzand, zou een van de weinigen zijn die de Duitsers tijdens hun campagne in West-Europa verloren.

In juni 1940 nam de divisie onder zijn bevel het Franse plaatsje Saumur in, waar het hoofd van de Franse cavalerie gevestigd was, alsook het bekende dressuurteam Cadre Noir.

Later, in 1942, werd de 1. Kavallerie-Divsion omgevormd tot de 24. Panzer-Division (24e Pantserdivisie). Hij werd de bevelhebber van de afdeling Süd-West en commandant van het Militärverwaltungsbezirk B (militaire administratie B) (Angers)[1]. In 1944 vocht hij in Frankrijk en België tegen de oprukkende geallieerden, maar werd in mei 1945 gevangengenomen door Britse troepen. Hij werd vastgehouden tot 1947. Hij overleed op 11 maart 1970, op 82-jarige leeftijd, in Berlijn. Hij was gedecoreerd met onder andere het Ridderkruis van het IJzeren Kruis.

Militaire loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Decoraties[bewerken | brontekst bewerken]