La Voie lactée
| La Voie lactée De melkweg | ||||
|---|---|---|---|---|
| Regie | Luis Buñuel | |||
| Producent | Serge Silberman | |||
| Scenario | Luis Buñuel Jean-Claude Carrière | |||
| Hoofdrollen | Laurent Terzieff Paul Frankeur Alain Cuny | |||
| Muziek | Luis Buñuel | |||
| Montage | Louisette Hautecœur | |||
| Cinematografie | Christian Matras | |||
| Première | 15 maart 1969 | |||
| Genre | Tragikomedie | |||
| Speelduur | 91 minuten  Frankrijk  Italië101 minuten  West-Duitsland
| |||
| Taal | Frans | |||
| Land | Frankrijk Bondsrepubliek Duitsland Italië
| |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
La Voie lactée is een Frans-Italiaans-West-Duitse tragikomedie uit 1969 onder regie van Luis Buñuel. De film werd destijds in het Nederlands uitgebracht onder de titel De melkweg.
Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]
Twee zwervers gaan op pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Op hun pad ontmoeten ze een rist figuren, die de posities binnen het christendom symboliseren. In de film worden de verschillende dogmatische en ketterse strekkingen in de lange geschiedenis van het christendom uitgebeeld.
Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]
| Acteur | Personage |
|---|---|
| Laurent Terzieff | Jean |
| Paul Frankeur | Pierre |
| Alain Cuny | gemantelde man |
| Édith Scob | de Maagd Maria |
| Bernard Verley | Jezus Christus |
| Pierre Clémenti | Engel des Doods |
| Julien Bertheau | mijnheer Richard |
| Michel Piccoli | markies De Sade |
| Georges Marchal | jezuïet |
| Jean Piat | jansenist |
| Daniel Pilon | François |
| Claudio Brook | bisschop |
| Julien Guiomar | priester |
| Marcel Pérès | Spaanse herbergier |
| Delphine Seyrig | hoer |
| Jean-Claude Carrière | Priscillianus |
| Michel Etcheverry | inquisiteur |
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- (en)
La Voie lactée in de Internet Movie Database
· 
· 