Lapis speculare

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Lapis speculare of mariaglas werd in het begin van onze jaartelling (14 tot 37) in Italië door Tiberius Julius Caesar Augustus gebruikt als een soort glas voor broeibakken op wielen (horte pensiles).[1] Het bestond uit lichtdoorlatende platen van mica (muscoviet), alabaster (calciet), of talk.

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Plinius de Oudere, Naturalis historia XIX 23 § 64, Columella, De Re Rustica XI 3 § 52-53.