Leopoldine van Baden

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Leopoldine van Baden

Leopoldine Wilhelmine Pauline Amalie Maximiliane van Baden (Karlsruhe, Duitsland, 22 februari 1837Straatsburg, Frankrijk, 23 december 1903), prinses en markgravin van Baden, was de echtgenote van Hermann zu Hohenlohe-Langenburg.

Afstamming[bewerken | brontekst bewerken]

Ze was een dochter van markgraaf Willem van Baden (1792-1859) en hertogin Elisabeth Alexandrine van Württemberg. Haar vader was de zoon van markgraaf Karel Frederik van Baden uit diens morganatisch huwelijk met Luise Karoline Geyer von Geyersberg. Haar moeder was de dochter van prinses Henriëtte van Nassau-Weilburg en Lodewijk van Württemberg, een zoon van hertog Frederik Eugenius van Württemberg.

Huwelijk en gezin[bewerken | brontekst bewerken]

Leopoldine trouwde op 24 september 1862 te Karlsruhe met Hermann zu Hohenlohe-Langenburg (1832-1913). Ze kregen drie kinderen: