Les Misérables (1958)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Les Misérables
Regie Jean-Paul Le Chanois
Producent Paul Cadéac
Louis Duchesne
Richard Brandt
Erich Kühne
Scenario Jean-Paul Le Chanois
René Barjavel
Hoofdrollen Jean Gabin
Bernard Blier
Bourvil
Silvia Monfort
Muziek Georges van Parys
Montage Emma Le Chanois
Jacqueline Aubery Du Bouley
Cinematografie Jacques Natteau
Première 1958
Genre Drama
Speelduur 180 minuten
Taal Frans
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk Vlag van Italië Italië Vlag van Duitsland Duitsland
Opnamelocaties Filmstudio Babelsberg, studio's Francoeur, Parijs en de Var (departement)
Aantal bezoekers 9 940 533 (Frankrijk)
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Les Misérables is een Frans-Italiaans-Duitse film van Jean-Paul Le Chanois die uitgebracht werd in 1958.

Het gaat om de vierde Franse en meest succesvolle verfilming tot dan toe van het gelijknamige meesterwerk (1862) van Victor Hugo. Eerdere versies verschenen allen onder dezelfde titel: twee stomme films die dateren uit 1912 (Albert Capellani) en uit 1925 (Henri Fescourt) en een spreekfilm uit 1934 (Raymond Bernard). Op Le Petit Monde de don Camillo (1952) na was de film de grootste Franse kaskraker van de jaren vijftig in Frankrijk.

Het ganse verhaal heeft de periode tussen de Slag van Waterloo en de Parijse republikeinse opstand van 1832 als historische achtergrond.

Samenvatting[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Toulon, begin 19e eeuw. Jean Valjean is veroordeeld tot 5 jaar dwangarbeid als straf voor het stelen van een brood. Zijn straf wordt enkele keren verlengd onder meer omdat hij meermaals poogde te ontsnappen uit de gevangenis. Na 19 jaar komt hij vrij. Bij zijn vrijlating krijgt hij van gevangenisdirecteur Javert te horen dat hij bij de minste misstap voor altijd opgesloten zal worden. Op zijn weg naar huis klopt hij in Digne aan bij bisschop Bienvenue Myriel. De zachtaardige geestelijke biedt hem zijn gastvrijheid aan. 's Morgens stelt de dienstmeid vast dat Valjean ervandoor is met al het zilverwerk. Wanneer de gendarmes Valjean naar het huis van Myriel terugbrengen redt de bisschop hem uit de handen van het gerecht door te verklaren dat hij Valjean het zilverwerk geschonken heeft. Zijn wedervaren met de bisschop doet Valjean besluiten vanaf nu alleen nog deugdzaam te leven.

Enkele jaren later vestigt hij zich in Montreuil-sur-Mer waar hij een geliefd weldoener en burgemeester wordt. Op een dag komt de nieuwe politie-inspecteur zich aan hem voorstellen. Die blijkt de zoon van Javert te zijn, een man die al even zwart wit denkt als zijn vader en de wereld opdeelt in deftige burgers en uitschot (dat uitschot blijft) ...

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Jean Gabin Jean Valjean/Champmathieu
Bernard Blier Javert, vader en zoon
Bourvil Thénardier
Giani Esposito Marius Pontmercy
Elfriede Florin mevrouw Thénardier
Silvia Monfort Éponine
Béatrice Altariba Cosette
Martine Havet Cosette als kind
Danièle Delorme Fantine
Jimmy Urbain Gavroche
Isabelle Lobbé Azelma
Fernand Ledoux Monseigneur Bienvenue Myriel
Serge Reggiani Enjolras
Lucien Baroux mijnheer Gillenormand
Jean Murat kolonel Georges Pontmercy
Madeleine Barbulée zuster Simplice
Marc Eyraud Grantaire
Pierre Tabard Prouvaire
Jacques Harden Courfeyrac
Gérard Darrieu Feuilly
Hans-Ulrich Laufer Combeferre
Beyert Bahorel
Julienne Paroli mevrouw Magloire
Jean d'Yd Mabeuf
Suzanne Nivette juffrouw Gillenormand
Jean Ozenne prefect van Montreuil-sur-Mer
René Fleur kardinaal
Gabrielle Fontan overste van de nonnen

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]