Levoglucosaan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Levoglucosaan
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van levoglucosaan
Algemeen
Molecuulformule C6H10O5
IUPAC-naam (1R,2S,3S,4R,5R)-6,8-dioxabicyclo[3.2.1]octaan-2,3,4-triol
Andere namen 1,6-anhydro-bèta-glucopyranose, 1,6-anhydro-D-glucose
Molmassa 161,14 g/mol
SMILES
C1[C@@H]2[C@H]([C@@H]([C@H]([C@H](O1)O2)O)O)O
CAS-nummer 498-07-7
EG-nummer 207-855-0
PubChem 2724705
Wikidata Q6535767
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur kleurloos
Smeltpunt 182-184 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Levoglucosaan, ook gekend als 1,6-anhydro-bèta-glucopyranose of 1,6-anhydro-D-glucose, is een koolhydraat dat behoort tot de monosachariden. Het ontstaat bij de onvolledige verbranding van biomassa zoals hout en de pyrolyse van koolhydraten zoals zetmeel en cellulose. Het is een belangrijke component van organisch fijnstof in de atmosfeer en de concentratie ervan wordt vaak gebruikt om de invloed van houtkachels, de verbranding van plantenafval in de land- en tuinbouw of bosbranden op de luchtkwaliteit te meten.[1]

Productie[bewerken | brontekst bewerken]

Levoglucosaan wordt bereid door middel van pyrolyse van cellulosehoudend materiaal (hout, bagasse van suikerriet, maïs en maïsafval, ...)[2] of van zetmeel.[3] Levoglucosaan ontstaat wanneer de glycosylruggengraat van cellulose of zetmeel wordt afgebroken bij hoge temperatuur.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Naast de toepassing als biomerker kan levoglucosaan gebruikt worden bij de synthese van andere verbindingen. De hydrolyse van levoglucosaan levert de suiker glucose. Er kunnen ook dextrine-achtige polymeren uit bereid worden en het is een mogelijke grondstof voor de productie van explosieven, raketbrandstoffen, weekmakers, oppervlakteactieve stoffen, plastics en harsen.[2]