Top 100 Nederlandse monumenten 1940-1958

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Top 100 monumenten 1940-1958 was een in 2007 door toenmalig Nederlands minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap Ronald Plasterk vastgestelde lijst met de 100 waardevolste bouwwerken, die te zijner tijd benoemd konden worden tot rijksmonument. De bouwwerken stammen voor een groot deel uit de Nederlandse Wederopbouwperiode.[1] Het grootste deel van deze bouwwerken werd vanaf 2009 daadwerkelijk een rijksmonument. De Top 100 is in 2013 opgevolgd door de 90 topmonumenten uit de periode 1959-1965.

De lijst[bewerken | brontekst bewerken]

Hieronder de lijst met deze 100 monumenten, onderverdeeld in 10 categorieën,[2] te weten: Onderdak (15), Verzorgingsstaat (8), Economie (14), Productie (9), Techniek (9), Verkeer (6), Verzuiling (16), Vorming (Onderwijs) (12), Vrije tijd (6) en Herdenking (5). Uiteindelijk zijn 97 van de 100 objecten als rijksmonument gewaardeerd. Medio 2013 maakte minister Bussemaker bekend dat er drie objecten niet als rijksmonument gewaardeerd worden: nr. 46, Turmac te Zevenaar, nr. 55, de ertskranen in Vlaardingen (in 2019 gesloopt) en nr. 90, Roeivereniging De Hoop te Amsterdam.[3]