Lood(IV)oxide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lood(IV)oxide
Structuurformule en molecuulmodel
Molecuulmodel van lood(IV)oxide
 Pb4+
 O2−
Lood(IV)oxidepoeder
Algemeen
Molecuulformule PbO2
IUPAC-naam lood(IV)oxide
Andere namen looddioxide
Molmassa 239,1988 g/mol
SMILES
O=[Pb]=O
InChI
1S/2O.Pb
CAS-nummer 1309-60-0
Wikidata Q410749
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OxiderendSchadelijkSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H272 - H302 - H332 - H360d - H373 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P220 - P273 - P308+P313 - P501
Opslag Gescheiden van organische stoffen, zwavel, fosfor, waterstofperoxide, voeding en voedingsmiddelen.
EG-Index-nummer 082-001-00-6
VN-nummer 1872
ADR-klasse Gevarenklasse 5.1
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur zwart
Dichtheid 9,38 g/cm³
Smeltpunt 290 °C
Onoplosbaar in water
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur tetragonaal
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Lood(IV)oxide is een oxide van lood, met als brutoformule PbO2. De stof komt voor als een zwart poeder, dat onoplosbaar is in water. Het komt van nature uit voor in het mineraal plattneriet.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Lood(IV)oxide wordt bereid uit een elektrolytische of een chemische oxidatie:

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Lood(IV)oxide wordt gebruikt in loodaccu's, waarin het, net als zuiver lood, de rol van elektrode op zich neemt. Deze bevinden zich in een elektrolyt van ongeveer 37 massaprocent zwavelzuur. De redoxreactie ontwikkelt zich als volgt:

De bijbehorende E°-waarde bedraagt +2,05 V. In de loodaccu van de meeste auto's zijn zes van dergelijke cellen aan elkaar gekoppeld tot een accu van nominaal 12 V.

Daarnaast wordt het nog gebruikt bij de productie van kleurstoffen, allerhande chemische verbindingen en als schuurmiddel in het strijkvlak van een luciferdoosje. Het is tevens een pyrotechnische stof.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt bij verhitting tot 290 °C, met vorming van zuurstof en giftige dampen. Lood(IV)oxide reageert hevig met brandbare stoffen, organische verbindingen, zwavel, waterstofperoxide en fosfor, waardoor kans op brand ontstaat.

De stof kan effecten hebben op het bloed, het beenmerg, het centraal zenuwstelsel, het perifeer zenuwstelsel en de nieren, met als gevolgen bloedarmoede, hersenaandoeningen (waaronder stuiptrekkingen), perifere zenuwziektes, buikkrampen en nierbeschadiging. Lood(IV)oxide is schadelijk voor de voortplanting of de ontwikkeling bij de mens.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]