Lotte Kopecky

Lotte Kopecky
	Lotte Kopecky tijdens de onthulling van haar mural in de museumtuin van KOERS. Museum van de Wielersport te Roeselare (2023).
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	10 november 1995
Geboorteplaats	Rumst, België
Lengte	170 cm
Gewicht	66 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Team SD Worx
Discipline(s)	• Baanwielrennen; • Wegwielrennen; • Veldrijden
Specialisatie(s)	Allrounder
Ploegen
2014-2015; 2016-2020; 2021; 2022-	Topsp. Vl.-Pro-Duo ; Lotto Soudal Ladies ; Liv Racing ; Team SD Worx
Beste prestaties
Gent-Wevelgem	2e (2020, 2021)
Ronde van Vlaanderen	1e (2022, 2023)
Parijs-Roubaix	1e (2024)
Amstel Gold Race	2e (2023)
Ronde van Spanje	1 etappezege
Ronde van Italië	1 etappezege
Ronde van Frankrijk	2e (2023) ; 1 etappezege
WK op de weg	1e (2023)
Overige
Zeges:
Le Samyn; Strade Bianche; Omloop Het Nieuwsblad; Simac Ladies Tour; Ronde van de VAE; BK op de weg	2021; 2022, 2024; 2023; 2023; 2024; 2020, 2021, 2023
Medailleoverzicht
	Baanwielrennen
	Wegwielrennen
Medailles
	Baanwielrennen
Wereldkampioenschappen
Europese kampioenschappen
	Wegwielrennen
Wereldkampioenschappen
Europese kampioenschappen
Portaal	Wielersport

Lotte Kopecky (Rumst, 10 november 1995) is een Belgisch wielrenster en baanwielrenster die anno 2024 rijdt voor het Nederlands Team SD Worx.

Kopecky is zesvoudig wereldkampioen baanwielrennen en pakte ook tweemaal zilver en eenmaal brons in deze discipline. In 2023 voegde ze daar de wereldtitel op de weg in Glasgow aan toe na een solo van ruim vijf kilometer. Ook werd Kopecky tien keer Europees kampioen baanwielrennen (6× bij de elite, 2× bij de beloften, 2× bij de junioren), dertien keer Belgisch kampioen baanwielrennen, vijf keer Belgisch kampioen tijdrijden en drie keer Belgisch kampioen op de weg.

Naast deze kampioenschappen won Kopecky op de weg onder meer Parijs Roubaix, tweemaal de Ronde van Vlaanderen, tweemaal de Strade Bianche, de Omloop Het Nieuwsblad, Le Samyn en tweemaal Nokere Koerse.

In de Ronde van Frankrijk voor vrouwen behaalde ze tot dusver één etappezege en droeg ze zes dagen de gele leiderstrui. In 2023 was Kopecky tevens de eindwinnares van de groene trui in het puntenklassement en werd ze tweede in het algemene eindklassement.

Baanwielrennen[bewerken | brontekst bewerken]

In het baanwielrennen behaalde Kopecky al van bij de jeugd goede resultaten. Zo behaalde ze bij de nieuwelingen en junioren verschillende Belgische titels. In 2012 reed ze haar eerste internationale kampioenschap. Tijdens het Europees kampioenschap van dat jaar nam ze deel aan het omnium en de puntenkoers, ze eindigde er als respectievelijk achtste en zestiende. Een jaar later behaalde ze op datzelfde EK samen met Kaat Van Der Meulen, Jesse Vandenbulcke en Saartje Vandenbroucke een bronzen medaille in de ploegenachtervolging. Een dag later won Kopecky het onderdeel puntenkoers, voor landgenote Kaat Van Der Meulen en Bianca Lust uit Nederland.

Bij de beloften behaalde Kopecky op het EK 2014 een derde plek in de achtervolging. In 2016 behaalde ze twee Europese titels, in het omnium en de puntenkoers. In de individuele en ploegenachtervolging behaalde ze dat jaar telkens een vierde plek.

Naar aanloop van de Olympische Zomerspelen 2016 trad Kopecky toe tot de nationale selectie in de ploegenachtervolging. België wist zich uiteindelijk niet te kwalificeren voor de ploegenachtervolging. Wel was Kopecky reserve voor Jolien D'Hoore in het omnium.

In 2014 debuteerde ze bij de elite. Nadat ze al enkele nationale titels behaalde brak Kopecky in 2016 ook internationaal door. Op het Europees kampioenschap baanwielrennen 2016 behaalde ze twee medailles. In het omnium werd ze derde achter de Britse Katie Archibald en Kirsten Wild uit Nederland. Samen met Jolien D'Hoore kroonde ze zich een dag later tot Europees kampioen in de koppelkoers. In februari 2017 won Kopecky voor het eerst een wereldbeker, in Cali won ze het omnium.^[2] Dankzij deze zege won ze ook het eindklassement in het omnium.

Amper een week na de Tour de France Femmes verdedigde Kopecky in augustus 2023 met succes haar wereldtitel op de afvalling in het Schotse Glasgow. Een dag later pakte ze ook goud op de puntenkoers, haar lievelingsnummer. Als topfavoriete wist ze die race van begin tot einde te domineren.^[3] In het omnium behaalde Kopecky een bronzen medaille.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	BK	EK	WK	WB	Overig
Junioren
2012	2 omnium
2013		1 achtervolging 1 puntenkoers 3 ploegenachtervolging
Beloften
2014		3 achtervolging
2015
2016		1 omnium 1 puntenkoers
Elites
2012	1 omnium
2013	1 achtervolging 3 500M 3 keirin 3 puntenkoers
2014	1 achtervolging 2 puntenkoers 2 scratch				3daagse Aigle:achtervolging en scratch Gent: achtervolging
2015	2 achtervolging 2 omnium 2 puntenkoers 2 scratch			Cali: 2 scratch
2016	1 omnium 1 scratch 2 puntenkoers	1 ploegkoers 3 omnium		Glasgow: 2 omnium	Gent: omnium
2017	1 achtervolging 1 omnium		1 ploegkoers	Cali: 1 omnium Pruszkow: 1 ploegkoers 1 puntenkoers Manchester: 2 ploegkoers	IBO: ploegkoers
2018	1 omnium			Berlijn: 3 ploegkoers Londen: 3 ploegkoers	Vierdaagse van Genève
2019	2 achtervolging 2 puntenkoers 2 scratch			Cambridge: 1 ploegkoers Hong Kong I: 2 ploegkoers Hong Kong II: 2 ploegenachtervolging
2020				Milton: 2 ploegkoers
2021			2 afvalling 2 omnium 1 puntenkoers
2022		1 afvalling 1 puntenkoers	1 afvalling 1 ploegkoers
2023	1 achtervolging 1 puntenkoers 1 ploegkoers 1 omnium 1 afvalling	1 afvalling 3 omnium	1 afvalling 1 puntenkoers 3 omnium
2024		1 afvalling 1 puntenkoers 2 ploegkoers
Totaal Goud	13	10	6	4	6

Wegwielrennen[bewerken | brontekst bewerken]

Kopecky werd in 2012 Belgisch kampioene tijdrijden bij de junioren en tweede in de wegrit. In Valkenburg, in Nederlands Limburg, werd ze 11e in de tijdrit en 49e in de wegrit tijdens het Wereldkampioenschap op de weg bij de junioren. Een jaar later werd ze 26e in de tijdrit en 29e in de wegrit op het WK op de weg in het Italiaanse Florence. In dat jaar werd ze zevende en negende in de tijd- en wegrit tijdens het Europees kampioenschap in het Tsjechische Olomouc en won ze zilver tijdens het Belgisch kampioenschap tijdrijden voor dames junioren. In 2014 won ze wederom zilver, deze keer in de wegrit bij de elite. In 2015 herhaalde ze deze prestatie en werd zesde in het BK tijdrijden. Tijdens het Europees kampioenschap in het Estse Tartu werd ze 11e in de tijdrit en 22e in de wegrit bij de beloften onder 23 jaar.

Kopecky kwam uit voor België in de weg- en tijdrit op de Olympische Zomerspelen in Rio de Janeiro. In de wegrit werd ze 45e en in de tijdrit 21e op ruim drie minuten van winnares Kristin Armstrong. In mei van dat jaar won ze haar eerste profkoers op de weg, de Trofee Maarten Wynants. In september won ze het jongerenklassement van de Lotto Belgium Tour. In 2017 won ze het BK tijdrijden voor beloften en won ze zilver in het BK op de weg voor elite. In de voorjaarsklassiekers behaalde ze de top vijf in de Omloop van het Hageland, Dwars door de Westhoek en de Ronde van Vlaanderen. In 2018 won ze de eerste etappe en het jongerenklassement van de Lotto Belgium Tour. In 2020 versloeg ze Jolien D'hoore in een prangende sprint en werd ze voor de eerste maal Belgisch kampioene op de weg. Dit herhaalde ze in 2021. Op 5 maart 2022 won Kopecky de Strade Bianche in Toscane na een spannende tweestrijd met Annemiek van Vleuten in de laatste kilometer.^[4] Op 3 april 2022 won ze de Ronde Van Vlaanderen door alweer Van Vleuten te verslaan, deze keer in een sprint.^[5] Op 2 april 2023 wint zij wederom de Ronde van Vlaanderen⁣, maar komt zij solo over de meet.

De tweede Tour de France Femmes in 2023 was een groot succes voor Kopecky. Op 23 juli won ze de eerste rit en daarbij ook de gele trui die ze niet meer afgaf tot de zevende rit. Ze sloot op 30 juli de ronde af met winst in de groene puntentrui. Daarnaast eindigde ze nog verrassend als tweede in het algemeen klassement van de gele trui achter haar ploegmaat Demi Vollering, dankzij een ijzersterke prestatie in de afsluitende tijdrit. Het kwam neer tot op honderdsten en duizendsten van een seconde van nummer drie Katarzyna Niewiadoma.^[6]

Op 13 augustus 2023 op het wereldkampioenschap in Glasgow werd Kopecky wereldkampioene. Ze kwam solo over de eindmeet. Achter haar sprintten de Nederlandse Demi Vollering en Deense Cecilie Uttrup Ludwig voor respectievelijk zilver en brons.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

2016 - 1 zege

Trofee Maarten Wynants
Jongerenklassement Lotto Belgium Tour

2017 - 1 zege

Belgisch kampioene tijdrijden, Beloften

2018 - 1 zege

Puntenklassement Lotto Belgium Tour
1e etappe Lotto Belgium Tour

2019 - 3 zeges

2020 - 3 zeges

2021 - 8 zeges

Le Samyn
4e etappe Ronde van Thüringen
Puntenklassement Ronde van Thüringen
Belgisch kampioene, tijdrijden
Belgisch kampioene, wegrit
3e etappe Lotto Belgium Tour*
Eind- en puntenklassement Lotto Belgium Tour*
4e etappe Ronde van Spanje
Puntenklassement Ronde van Spanje
1e etappe Klimsterstrofee*

2022 - 5 zeges

2023 - 14 zeges - 1 TTT

Omloop Het Nieuwsblad
Nokere Koerse
Ronde van Vlaanderen
Veenendaal-Veenendaal Classic
1e (TTT) en 6e etappe Ronde van Thüringen
Eind- en puntenklassement Ronde van Thüringen
Dwars door het Hageland
Belgisch kampioene, tijdrijden
Belgisch kampioene, wegrit
1e etappe Tour de France Femmes
Puntenklassement Tour de France Femmes
Wereldkampioene op de weg
2e (ITT) en 4e etappe Simac Ladies Tour
Eindklassement Simac Ladies Tour
3 Europees kampioenschap, wegwedstrijd

2024 - 5 zeges

3e etappe Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten
Eindklassement Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten
Strade Bianche
Nokere Koerse
Parijs-Roubaix

Totaal: 42 zeges (waarvan 39 individuele UCI-zeges)

Erelijst BK wielrennen[bewerken | brontekst bewerken]

2014:

Belgisch kampioenschap op de weg, Elite

2015:

Belgisch kampioenschap op de weg, Elite

2016:

Belgisch kampioenschap op de weg, Elite

2016:

Belgisch kampioenschap tijdrijden, Elite

2017:

Belgisch kampioene, tijdrijden, Beloften

2017:

Belgisch kampioenschap op de weg, Elite

2018:

Belgisch kampioenschap tijdrijden, Elite

2019: