Lucius Caecilius Metellus Diadematus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lucius Caecilius Metellus Diadematus
Geboortedatum ca. 160 v.Chr.
Sterfdatum 100 v.Chr.
Tijdvak Romeinse Republiek
Cursus Honorum
Censor in 115 v.Chr.
Consul in 117 v.Chr.
Medecensor Gnaius Domitius Ahenobarbus
Medeconsul Quintus Mucius Scaevola Augur
Persoonlijke gegevens
Bijnaam Diadematus ("die van de koninklijke hoofdtooi")
Familie Gens Caecilia Metella
Zoon van Quintus Caecilius Metellus Macedonicus
Broer van Quintus Caecilius Metellus Balearicus
Marcus Caecilius Metellus
Gaius Caecilius Metellus Caprarius
Caecilia Metella
Caecilia Metella
Portaal  Portaalicoon   Romeinse Rijk
Stamboom van de gens Caecilia

Lucius Caecilius Metellus Diadematus (ca. 160 - 100 v.Chr.) was lid van de invloedrijke gens Caecilia. Hij was de zoon van Quintus Caecilius Metellus Macedonicus en jongere broer van Quintus Caecilius Metellus Balearicus. Zijn cognomen Diadematus dankte hij aan het feit dat hij lange tijd een verband rond zijn hoofd droeg tegen een etterende zweer.[1] Hij was waarschijnlijk een tegenstander van Gaius Sempronius Gracchus.[2] Hij werd door Eutropius[3] verkeerdelijk de overwinning van Lucius Caecilius Metellus Dalmaticus toegeschreven. Hij was consul in 117 v.Chr. en zou het in 115 v.Chr. tot censor schoppen, samen met Gnaius Domitius Ahenobarbus. In die hoedanigheid verklaarde hij Marcus Aemilius Scaurus tot princeps senatus. Hij zou samen met zijn collega ook 32 senatoren uit de senaat zetten en aanstootgevende theateropvoeringen verbieden.[4] In 100 v.Chr. streed hij tegen Lucius Appuleius Saturninus.[5] Hij stelde alles in het werk om zijn neef Quintus Caecilius Metellus Numidicus uit ballingschap te doen terugkeren.[6]

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Plutarchus, Coriolanus 11.3. Vgl. Plinius maior, Naturalis Historia VII 144. J. van Ooteghem, Les Caecilii Metelli de la République, Namen, 1967, pp. 93-94.
  2. E. Malcovati, Oratorum Romanorum Fragmenta, I, Milaan, 19764, p. 194.
  3. IV 23.
  4. Cicero, Pro A. Cluentio 191; Livius, Periochae 62; Plutarchus, Marius 5.
  5. Cicero, Pro C. Rabirio perduellionis reo 21.
  6. Cicero, Oratio post reditum in senatu 37.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  • K-L. Elvers, art. Caecilius [I 26], in NP 2 (1997), col. 889.
  • W. Smith, art. Metellus (8), in W. Smith (ed.), Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, II, Londen, 1870, p. 1058.