Lutherse kerk (Rotterdam)

De Lutherse kerk (ook Wolfshoekkerk genoemd) was een kerkgebouw van de Evangelisch-Lutherse Gemeente uit 1736 in het centrum van Rotterdam. De kerk stond op de hoek van het Wolfshoek (nu de Blaak) en de Posthoornsteeg (nu Posthoornstraat). In 1940 werd de kerk in het Bombardement op Rotterdam verwoest.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De Evangelisch-Lutherse Gemeente had vanaf het begin van de 17e eeuw een kerk in Rotterdam aan de Binnenvest, eerst een schuilkerkje (de Martinistenkerk) en van 1651 tot 1736 een grotere (de Luthersche kerk op 't Colchoseiland). In 1732 kochten drie leden van de kerkenraad een terrein aan het Wolfshoek, de Posthoornsteeg en de Korte Wijnstraat en boden dat aan voor de bouw van de nieuwe kerk. Onder bouwmeester Titus de Favre (Titus de Favre, ook wel Titus Faber genoemd) werd in 1733 de bouw van de kerk begonnen, die op 16 december 1736 plechtig werd ingewijd.

Gebouw[bewerken | brontekst bewerken]

De kerk was ruwweg vierkant en in baksteen gebouwd. De versieringen en geveldetails en de drie toegangen waren in Bentheimer zandsteen uitgevoerd. Het dak was koepelvormig en met koper bedekt en steunde een klokkentorentje. De toegang aan het Wolfshoek was het fraaist en met een hekwerk afgesloten. Het interieur bestond uit een overwelfd middenschip en twee zijpanden met twee boven elkaar liggende galerijen van zo'n 7 m diepte. In 1749 werd een orgel van Christiaan Müller in gebruik genomen, dat in 1887 werd uitgebreid en verbouwd.

Bombardement[bewerken | brontekst bewerken]

Het Bombardement op Rotterdam verwoestte de Wolfshoekkerk. De kerk werd niet herbouwd. Op de plek van de kerk verrees na de bezetting het gebouw van de Bank voor Handel en Scheepvaart (1955). Na een verbouwing is daarin sinds 2001 de Kamer van Koophandel gevestigd. De Evangelisch-Lutherse Gemeente opende in 1949 de nieuwe Andreaskerk aan de Heer Vrankestraat in het Oude Noorden.