M'Baye Niang

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
M'Baye Niang
M'Baye Niang
Persoonlijke informatie
Volledige naam M'Baye Babacar Niang
Geboortedatum 19 december 1994
Geboorteplaats Meulan-en-Yvelines, Vlag van Frankrijk Frankrijk
Lengte 188 cm
Been Rechts
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Frankrijk Girondins de Bordeaux
Jeugd
2001–2003
2003–2007
2007–2011 		Vlag van Frankrijk Basse-Seine Les Mureaux
Vlag van Frankrijk AS Poissy
Vlag van Frankrijk SM Caen
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2011–2012
2012–2018
2014
2015
2017
2017–2018
2018–2019
2018–2019
2019–2021
2021
2021– 		Vlag van Frankrijk SM Caen
Vlag van Italië AC Milan
→ Vlag van Frankrijk Montpellier HSC
→ Vlag van Italië Genoa CFC
→ Vlag van Engeland Watford
→ Vlag van Italië Torino
Vlag van Italië Torino
→ Vlag van Frankrijk Stade Rennais
Vlag van Frankrijk Stade Rennais
→ Vlag van Saoedi-Arabië Al-Ahli
Vlag van Frankrijk Bordeaux 		30(5)
67(8)
19(4)
14(5)
16(2)
26(4)
0(0)
29(11)
35(11)
5(0)
Interlands **
2009–2010
2010
2011–2012
2017– 		Vlag van Frankrijk Frankrijk -16
Vlag van Frankrijk Frankrijk -17
Vlag van Frankrijk Frankrijk -21
Vlag van Senegal Senegal 		6(3)
8(0)
3(1)
23(4)
* Bijgewerkt op 26 september 2021
** Bijgewerkt op 8 februari 2021
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

M'Baye Babacar Niang (Meulan-en-Yvelines, 19 december 1994) is een Frans-Senegalees voetballer die doorgaans als aanvaller speelt, al kan hij ook op de vleugels en als offensieve middenvelder uit de voeten. Niang debuteerde in 2017 in het Senegalees voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Caen[bewerken | brontekst bewerken]

Niang sloot zich op zijn 13e aan bij de jeugdacademie van SM Caen. Nog voor hij ook maar één minuut gespeeld had in de hoofdmacht, zaten Juventus, Manchester City en Tottenham al achter hem aan. Laatstgenoemde bood zelfs 8 miljoen euro voor de tiener. Caen weigerde.

Op 18 februari 2011 tekende hij een driejarig contract bij de club en op 24 april maakte hij z'n debuut tegen Toulouse. Niang was toen amper 16 jaar en 114 dagen oud, Caen's jongste debutant ooit. Op 7 mei scoorde hij z'n eerste doelpunt, tegen RC Lens. Enkel Laurent Rossey was jonger toen die scoorde voor AS Saint-Étienne in 1977.

Niang speelde dertig wedstrijden in het shirt van SM Caen, waarin hij vijf keer tot scoren kwam.

AC Milan[bewerken | brontekst bewerken]

Niang testte zowel bij Arsenal, Everton als Tottenham. Op 27 augustus werd bevestigd dat Niang in Milaan aan het dineren was met AC Milans vicepresident Adriano Galliani. De dag erop werd de overstap officieel bevestigd. Niang tekende een contract voor drie jaar. De transfersom werd niet bekendgemaakt. Op 13 december 2012 scoorde hij in de Coppa Italia tegen Reggina. Hij was toen 17 jaar en 350 dagen oud. Daarmee werd hij de jongste doelpuntenmaker ooit in de geschiedenis van de Milanese club. In zijn eerste seizoen kwam hij tot twintig competitiewedstrijden en twee wedstrijden in de Champions League. Op zijn achttiende verjaardag tekende hij een contractverlenging tot 2017.

Montpellier HSC[bewerken | brontekst bewerken]

In januari 2014 besloot AC Milan om Niang voor zes maanden uit te lenen aan Montpellier HSC, dat tegen degradatie vocht. Niang kreeg er rugnummer 9.

Hij verruilde Torino in juli 2019 voor Stade Rennais, dat hem in het voorgaande seizoen al huurde. In februari 2021 werd hij verhuurd aan het Saoedische Al-Ahli. In september 2021 ging hij naar Girondins de Bordeaux.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Europa Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2011/12 SM Caen Vlag van Frankrijk Ligue 1 7 3 0 0 0 0 — 7 3 0
2011/12 23 2 3 0 0 0 23 2 3
Club Totaal 30 5 3 0 0 0 0 0 0 30 5 3
2012/13 AC Milan Vlag van Italië Serie A 20 0 1 2 1 0 2 0 0 24 1 1
2013/14 8 0 1 0 0 0 1 0 0 9 0 1
Club Totaal 28 0 2 2 1 0 3 0 0 33 1 2
2013/14 → Montpellier HSC Vlag van Frankrijk Ligue 1 19 4 2 3 1 0 — 22 5 2
Club Totaal 19 4 2 3 1 0 0 0 0 22 5 2
2014/15 AC Milan Vlag van Italië Serie A 5 0 0 0 0 0 0 0 0 5 0 0
Club Totaal 33 0 2 2 1 0 3 0 0 38 1 2
2014/15 → Genoa CFC Vlag van Italië Serie A 14 5 3 0 0 0 — 14 5 3
Club Totaal 14 5 3 0 0 0 0 0 0 14 5 3
2015/16 AC Milan Vlag van Italië Serie A 16 5 5 5 3 0 — 21 8 5
2016/17 18 3 3 0 0 0 18 3 3
Club Totaal 67 8 10 7 4 0 3 0 0 77 12 10
2016/17 → Watford FC Vlag van Engeland Premier League 16 2 2 0 0 0 — 16 2 2
Club Totaal 16 2 2 0 0 0 0 0 0 16 2 2
2017/18 AC Milan Vlag van Italië Serie A 0 0 0 0 0 0 2 0 0 2 0 0
Club Totaal 67 8 10 7 4 0 5 0 0 79 12 10
2017/18 → Torino Vlag van Italië Serie A 26 4 1 3 0 2 — 29 4 3
2018/19 Torino 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Club Totaal 26 4 1 3 0 2 0 0 0 29 4 3
2018/19 → Stade Rennais Vlag van Frankrijk Ligue 1 29 11 5 6 2 1 9 1 1 44 14 7
2019/20 Stade Rennais 26 10 2 5 4 0 5 1 0 36 15 2
2020/21 9 1 0 0 0 0 3 0 0 12 1 0
Club Totaal 64 22 7 11 6 1 17 2 1 92 30 9
2020/21 → Al-Ahli Vlag van Saoedi-Arabië Professional League 5 0 0 0 0 0 — 5 0 0
Club Totaal 5 0 0 0 0 0 0 0 0 5 0 0
2021/22 Girondins Bordeaux Vlag van Frankrijk Ligue 1 11 1 0 1 4 8 — 12 5 8
Club Totaal 11 1 0 1 4 8 0 0 0 12 5 8
TOTAAL 252 51 28 25 15 11 22 2 1 299 68 40

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Niang mag voor zowel Frankrijk als Senegal uitkomen. Hij kwam al eerder uit voor de Franse jeugdploegen. Zijn laatste interland voor Frankrijk –21 dateert van 16 oktober 2012. Eén maand later werd hij tot 31 december 2013 geschorst omdat hij na de verloren EK-kwalificatiewedstrijd tegen Noorwegen –21 een nachtclub bezocht.

Niang vertegenwoordigde Senegal bij het wereldkampioenschap 2018 in Rusland, waar Senegal was ingedeeld in groep H, samen met Polen, Colombia en Japan. Na een 2–1 zege op Polen, dankzij de winnende treffer van Niang, speelde de West-Afrikaanse ploeg met 2–2 gelijk tegen Japan, waarna in de slotwedstrijd op 28 juni met 1–0 verloren werd van groepswinnaar Colombia. De selectie van bondscoach Aliou Cissé eindigde in punten en doelpunten exact gelijk met nummer twee Japan, maar moest desondanks toch naar huis: Senegal werd het eerste land dat op basis van de Fair Play-regels werd uitgeschakeld, omdat de ploeg iets meer gele kaarten kreeg dan Japan. Mede daardoor beleefde het Afrikaanse continent de slechtste WK sinds 1982.[1] Niang speelde mee in alle drie de WK-duels.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Frankrijk Stade Rennais
Coupe de France 1x 2018/19
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=M%27Baye_Niang&oldid=65716018"