Spoorlijn Locarno - Bignasco

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Maggiatalbahn)
Maggiatalbahn
Locarno - Bignasco
Totale lengte43 km
Spoorwijdte1000 mm
Aangelegd doorSocietà della Ferrovia Locarno–Ponte Brolla–Bignasco (LPB)
Geopend2 september 1907
Gesloten28 november 1965
Huidige statusopgebroken
Geëlektrificeerdja
Aantal sporen1
Baanvaksnelheid60 km/u
Treindienst doorSocietà della Ferrovia Locarno–Ponte Brolla–Bignasco (LPB)
Traject
STR SBB van Bellinzona
tKHSTaKBHFeuexKHSTa 1,7- Locarno 198 m
tDSTuexSTR 0,3- Galleria Kreuzungsstelle
tHSTuexHST 0,2 Locarno S. Antonio
tHSTuexHST 0,8 Solduno
tSTReuexSTR 2590 m
STRlABZ+rxluexSTRr
BHF 1,4 S. Martino 222
TUNNEL2 Sass Gott 20 m
BHF 3,5 Ponte Brolla 254 m
xABZgl 9 lijn naar Domodossola
exTUNNEL2 Ponte Brolla 58 m
exHST 13 Avegno 293m.
exTUNNEL2 Sass Pietsch 180 m
exHST 17 Gordevio 312m.
exHST 19 Ronchini stopte op verzoek 304m.
exHST 21 Aurigeno-Moghegno 317m.
exHST 22 Maggia 327m.
exHST 25 Lodano 341m.
exHST 27 Coglio-Giumaglio 350m.
exHST 31 Someo 369m.
exHST 35 Riveo 390m.
exTUNNEL2 Sasso Visletto 50 m
exHST 39 Cevio 416m.
exHST 40 Cevio Ospedale stopte op verzoek
exKBHFe 43 Bignasco 438m.
exLSTR
exKBHFe - Cavergno aansluitende bus 450m.

De spoorlijn Locarno - Bignasco ook wel Maggiatalbahn genoemd, (Italiaans: Ferrovia Locarno–Ponte Brolla–Bignasco of kortweg LPB) was een smalspoorlijn gelegen in het Zwitserse kanton Tessino. De spoorwijdte is 1000 mm (meterspoor).

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Restanten van de originele motorwagen van de Locarno - Ponte Borlla – Bignasco, LPB BCFe 4/4 Nr. 1,
Eigenaar: Freunde Schweizer Schmalspurbahnen (FSS) (Stand 2008)

De bevolking uit het Maggia-dal (Vallemaggia) kreeg pas in 1849 een postkoetsverbinding naar Locarno. Deze postkoets reed eenmaal per dag het traject in ruim drie uur naar Bignasco. In de latere jaren werd er driemaal per dag gereden. Het traject werd naar Fusio im Val Lavizarra verlengd.

Op 22 december 1898 werd de concessie verstrekt voor de volgende smalspoortrajecten van Locarno:

  • over Ponte Brolla in het Maggia-dal naar Bignasco (toerisme, graniettransport)
  • over Ponte Brolla in het Centovalli tot de landgrens bij Camedo/Ribellasca
  • langs de oever van de Lago Maggiore over Ascona, Brissago tot de landsgrens bij Valmara

Net als bij de spoorlijn Locarno-Domodossola en de kabelbaan Locarno - Madonna del Sasso is het initiatief van de spoorlijn Locarno-Bignaso in de 19e eeuw gekomen van de burgemeester van Locarno, Francesco Balli (1852-1924). Op 12 juni 1903 werd de Società della Ferrovia Locarno–Ponte Brolla–Bignasco (LPB) opgericht.

Het traject werd door de LPB op 2 september 1907 geopend. Op 28 november 1965 reed de laatste trein op het traject van de LPB. Daarna werd het traject opgebroken.

Bedrijfsvoering[bewerken | brontekst bewerken]

De bedrijfsvoering van de nieuw opgerichte Società Tramvie Locarnesi (STL) kwam vanaf 1 oktober 1908 bij de LPB. Vanaf 1 januari 1923 werd de bedrijfsvoering van beide ondernemingen aan de Società Ferrovie Regionali Ticinesi (FRT) verpacht. De bedrijfsvoering kwam bij de spoorlijn Locarno-Domodossola. Op 1 juli 1960 werd de naam van de FRT veranderd in Ferrovie autolinee regionali ticinesi (FART).

Aansluitingen[bewerken | brontekst bewerken]

In de volgende plaatsen was of is er een aansluiting van de volgende spoorwegmaatschappijen:

Locarno[bewerken | brontekst bewerken]

Elektrische tractie[bewerken | brontekst bewerken]

Het traject werd in de stad Locarno geëlektrificeerd met een spanning van 800 volt 20 Hz wisselstroom. Het traject buiten de stad Locarno werd geëlektrificeerd met een spanning van 5000 volt 20 Hz wisselstroom.

Tijdens de bouw van de spoorlijn Locarno-Domodossola werd het traject tussen 1923 en 1925 omgebouwd met een spanning van 1200 volt gelijkstroom.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Markus Schweyckart: Elektrische Bahn Locarno–Ponte Brolla–Bignasco. Prellbock Druck & Verlag, Leissigen 1997, ISBN 3-907579-05-4
  • Eisenbahnatlas Schweiz. Schweers + Wall, Aachen 2004, ISBN 3-89494-122-7.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  • (de) Valmaggina, La Die Geschichte der Maggiatalbahn vom Beginn bis zum Ende (1907-1965)
  • (de) FART Mapo's Seiten über die FART der Nachfolgegeselschaft der LPB.