Mannitol

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
D-Mannitol
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van D-mannitol
Algemeen
Molecuulformule C6H14O6
IUPAC-naam (2R,3R,4R,5R)-hexaan-1,2,3,4,5,6-hexol
Andere namen manniet, hexitol
Molmassa 182,18 g/mol
SMILES
C([C@H]([C@H]([C@@H]([C@@H](CO)O)O)O)O)O
InChI
1/C6H14O6/c7-1-3(9)5(11)6(12)4(10)2-8/h3-12H,1-2H2/t3-,4-,5-,6-/m1/s1
CAS-nummer 87-78-5
EG-nummer 201-770-2
PubChem 6251
Wikidata Q407646
LD50 (ratten) (oraal) 1350 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 1,489 g/cm³
Smeltpunt 168 °C
Nutritionele eigenschappen
Komt voor in coniferen, zeewier, paddenstoelen
ADI 160 mg/kg lichaamsgewicht
Type additief zoetstof, antiklontermiddel, vulstof
E-nummer E421
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Mannitol is een polyol (of suiker-alcohol) die wordt gebruikt als natuurlijke zoetstof, antiklontermiddel en vulstof.

Mannitol is een natuurlijke zoetstof met 0,7 keer de zoetkracht van suiker. Het komt voor in allerlei soorten planten (vooral zeewieren) en heeft een zoete smaak, zonder bijsmaak. Mannitol wordt gebruikt in allerlei voedingsmiddelen. Behalve als zoetstof wordt het vaak ook gebruikt omdat het een betere structuur geeft aan bepaalde voedingsmiddelen en het uitdrogen ervan kan voorkomen.

Bij overmatig gebruik (gemiddeld meer dan 15 gram per dag) kan mannitol laxerend werken.

De stof is opgenomen in de lijst van essentiële geneesmiddelen van de WHO.